ELITES [SHQIP]

XXIV [+16]

ps; nqs jeni te ndjeshem ose ju ze gjaku etj ju keshilloj mos ta lexoni kete kapitull. do te kete skena mjaft grafike. ky kapitull i shkon Ner57y dhe bejini follow superstar64 :3 gjithashtu kaloni me sesben nga haidiboraj sepse ka bere disa here update tek 'shpirti rebel *-*
dheee gjithashtu vura re qe leximet kane rene fare kohet e fundit :P njs, une shpresoj qe historia t'ju pelqeje njehere, pastaj leximet jane ppune tjeter B|

"Sa jeni ju? Pese, gjashte?" e pyeta teksa me ngjeshte akoma dhe me shume pistoleten me siguresen akoma ne vend. "Tre e gjysem ju kam takuar, mezi pres te tjeret."
"Qepe dhe me thuaj ku e ke cuar USB-ne." kembenguli ajo me ze kercenues.
"USB-ne? Cfare USB-je? S'po te kuptoj fare." ia bera e buzeqeshur.
"Shiko ti, mos u tall me mua. E kam une pistoleten ketu." ngriti ajo zerin.
"Dhe cfare? Thua se mund te ikesh kaq lehte prej ketej?" qesha kesaj radhe. "Ka tete kamera ne kete dhome, fytyra jote ne secilen prej to."
U step pak por nuk e tregoi veten dhe beri sikur nuk i interesonte.
"USB-ne! Ma jep tani." me kercenoi duke hequr siguresen.
"Mos me thuaj qe dhe ty te ka detyruar 'Ai'." i peshperita dhe perpak sa nuk i ra cehrja nga vendi.
"Me jep USB-ne!" tha me zerin qe tashme i dridhej.
"Ju paska detyruar te tereve?" mlodha vetullat. "Cfare iu paska thene valle qe jeni bere te tere kelyshet e tij?"
"Nuk e di per cfare po flet!" bertiti ajo. "Une dua USB-ne, te urdheroj te ma japesh ose do te te qelloj!"
Ne moment celulari i saj beri zile dhe me nje pistolete drejtuar meje, hapi mesazhin qe i kishin derguar. Zgjata koken dhe lexova;

Nga numer privat
levizje e gabuar, ruby.

E lexoi mesazhin e tronditur dhe filloi te merrte fryme me veshtiresi te madhe.
"K*cke e ndyre!" me uleriti dhe shkrepi pistoleten.
Ndjeva nje djegje te tmerrshme ne krah por fale zotit plumbi perfundoi me mur, vetem duke me prere pak ndersa gjaku filloi te derdhej pa pushim.
Pak sekonda me vone vajza ishte e tera ne lot dhe kishte futur pistoleten ne goje. Donte te vetvritej.
"Jo, mos e bej!" bertita une.
"O une, o te gjithe njerezit e mi me te dashur." qau ajo dhe doli jashte dhome me shpejtesi.
Krahu po me digjte keq. Shqyeva kemishen dhe plumbi idiot jo vetem qe me kishte prere, por me kishte bere grope. E shtypa fort me gishta te mbaja gjakun dhe durova dhimbjen e madhe edhe pse lotet rridhnin vete. Pak sekonda me vone degjova nje te shtene dhe dola me vrap ne korridor te gjeja vajzen nga qepare te zhytyr ne pellgun e gjakut te vet, me syte te hapur.
Mu perzje cdo gje dhe mbajta frymen per te mos nuhatur eren ndotese te gjakut.
"jo, jo, jo!" mallkova me vete dhe iu afrova vajzes.
I vura duart ne qafe per t'i ndjere pulsin; asgje. Kishte vdekur direkt. Gati per te me rene te fiket bera t'i mbyllja syte, por e marrte dreqi nuk i mbylleshin. Me pas kujtova veten qe duhet te kaloje pak kohe nga vdekja e menjehershme e dikujt qe muskujt te clirohen dhe t'i mbyllesh qepallat.
E shpifur nga e gjithe kjo situata hodha syte nga kepucet e mia tashme te lagura nga gjaku i saj qe po pushtonte tere korridorin. Plumbi kishte qene i madh dhe i kishte shperthyer trurin. U ngrita ne kembe dhe bera per te shkuar ne dhome, por rreshqita dhe e gjeta veten te fundosur ne tere ate pellg.
Si te mos mjaftonte, e perzjera me kishte ardhur tashme ne gryke dhe ishte thuajse e pamundur ta mbaja me. U ngrita me ngadale dhe u spostova ne nje cep te korridorit duke u perpjekur te merrja fryme ajer te paster. Krahu ishte bere akoma dhe me keq dhe tani nuk arrija te dalloja gjakun tim nga gjaku i asaj idiotes.
Korridori ishte bere si kasapane. Hyra ne dhomen e Ashton dhe mora nje peshqir dhe nje carcaf te bardhe.
E shtrova carcafin ne nje cep te paster dhe edhe pse e dija se trupi i saj tashme do ishte bere shkemb i rende, e kapa nga duart dhe me veshtiresi e cova brenda carcafit, qe nuk kaloi shume dhe u ndot dhe ai. E mbylla brenda per te mos shkaktuar panik per ndonje qe do te vinte ne korridor kur t'i therrisja dhe shkova ne tualet te fshija krahun me peshqir, por me pare te zbrazja zorret nga gjithe ajo qe sapo ndodhi. Hodha uje te ftohte mbi te caren dhe qava tek me percellonte, sa dukej sikur pulsin e zemres e kisha aty dhe jo ne kraharor.
Hoqa kemishen e piste dhe qendrova vec ne kanotiere. Shkova perseri brenda ne dhome. Nuk gjeja aksund fasho. Ne nje sirtar te fshehur gjeta pije alkoolike dhe mora shishen e pare qe gjeta ne dore duke iu drejtuar perseri lavamanit. Hapa tapen e Martinit dhe pasi numerova gjer ne tre, derdha gjysmen e tij mbi krah duke uleritur nga dhimbja. Ne momentin kur u duk si e pastruar, mbulova plagen me nje bluze te paster, e lidha fort rreth krahut dhe bera te kerkoja celularin. Si ka mundesi qe askush nuk ishte neper dhoma ne momente te tilla?
Dola ne korridor teksa merrja ne telefon Ashton-in qe zere se u pergjigj.
Qendrova perseri ne njcep, derisa u degjuan zera.
"O Zot, cfare ka ndodh- AAAAAAAAA!!!" u degjua nje ulerime si zeri i Mia-s.
Shkova tek ajo dhe pashe qe i kishte rene te fiket ne shesh dhe i rashe kokes me duar.
"Pse duhet te me ndodhin mua keto? Pse duhet te me ndodhin mua?"
I rashe nje numri tjeter dhe mora fryme kur u pergjigjen.
"Alo, emergjenca?? Ju lutem ejani ne Brighton, ne godinen A. Ju lutem sa me shpejt. Dikush ka vrare veten dhe jam e plagosur!"
Mbylla telefonin dhe i rashe perseri numrit te Ashton, te cilit i dilte sekretaria telefonike.
"Ashton, o debil ku je keshtu??" bertita neper korridor dhe tunda fort Mia-n. "MIA, cohu! Cohu pra!"
Bjondina e vogel as qe permendej, keshtu qe mora mbusha shishen e Martinit me uje dhe ia hodha mbi fytyre te teren.
Hapi syte sa topat e ping pong-ut dhe dukej e surprizuar qe po me shikonte.
"D- Daisy?"
Cfare, mendonit se do te me hiqnit qafe aq lehte?
"Mia, cohu, mos shiko prapa dhe shko lajmero dike. TANI!" e urdherova.
Pohoi dhe u largua ne vrap e siper.
Krahu filloi te me dhimbte perseri dhe bluza ishte e tera e kuqe. Me siguri plumbi kishte kapur ndonje vene gjaku, gje qe vetem sa e perkeqesonte situaten. U ndjeva e rende dhe u ula ne shesh per here te trete ate dite.
Ishte sikur po me zinte gjumi dhe gjithcka po sfumohej. Ndjeva hapa te shpejte ne anen tjeter dhe u ktheva te shikoja Ashton me nje njolle te stermadhe gjaku ne kemishe.
"A.. Ashton, je m-mire?"
"Zot, Diasy cfare ndodhi ketu??" tha ai duke u ulur poshte. "Jam mire, thjesht nje prerje nga nje i cmendur. Ti, si je?"
"Em- Emergjenca po vin.." thashe e lodhur me syte qe me mbylleshin.
Me kumtoi plagen dhe shtypi mbi te fort.
"Ke humbur shume gjak." tundi koken. "Mos ki frike. Do behesh mire. Askush nuk ka vdekur nga nje plumb ne krah apo jo?" degjova te thoshte per here here te fundit teksa syte mu mbyllen plotesisht dhe rashe ne gjume te thelle.

....

"Do te behesh mire. Po te cojne ne sallen e operacionit."

...

"Jepi, bukuroshe. Edhe pak dhe mbaroi."

...

"Ia dole, Daisy!"

...

"Ia dole kesaj radhe, Daisy Schultz. Por mos mendo se do ia kalosh lehte heres tjeter."