After 2 (Greek Translation)

Chapter 135

Όταν ξετυλίγω το χαρτί τα μάτια μου γουρλώνουν απο έκπληξη. Ολόκληρο το χαρτί είναι καλυμμένο με μαύρες μουτζούρες, τόσο μποστά όσο και πίσω. Κατευθείαν αναγνωρίζω τον γραφικό χαρακτήρα του Χάρρυ και εξετάζω το χαρτί. Είναι ένα γράμμα, ένα χειρόγραφο γράμμα απο τον Χάρρυ. Σχεδόν φοβάμαι να το διαβάσω αλλά ξέρω οτι πρέπει.

Τες,

Μιας και δεν είμαι καλός με τις λέξεις, ίσως έκλεψα μερικές απο τον Darcy που σου αρέσει τόσο.

Γράφω χωρίς καμία πρόθεση να σε πληγώσω, ή να ταπεινώσω τον εαυτό μου, στηριζόμενος σε ευχές οι οποίες, για την ευτυχία και των δυο μας, δεν μπορούν να ξεχαστούν τόσο σύντομα: και η προσπάθεια που η διαμόρφωση και η ανάγνωση αυτού του γράμματος χρειάζεται για να συμβεί θα είχαν αποφευχθεί αν δεν το απαιτούσε ο χαρακτήρας μου να γραφτεί και να διαβαστεί. Πρέπει, επομένως, να συγχωρέσεις την ελευθερία με την οποία απαιτώ την προσοχή σου; τα συναισθήματα σου, ξέρω, θα την παραχωρήσουν άθελα τους, αλλά την ζητώ απο την δικαιοσύνη σου...

Ξέρω οτι σου έχω κάνει τόσα πολλά άσχημα πράγματα και με τίποτα δεν μου αξίζεις αλλά σου ζητάω, όχι σε ικετεύω να αφήσεις πίσω όσα έχω κάνει. Ξέρω οτι σου ζητάω υπερβολικά πολλά, πάντα, και λυπάμαι για αυτό. Αν μπορούσα να τα πάρω όλα πίσω θα το έκανα. Ξέρω οτι είσαι θυμωμένη και απογοητευμένη απο τις πράξεις μου και αυτό με σκοτώνει. Αντί να δικαιολογηθώ για αυτό που είμαι, θα σου μιλήσω για μένα, εμένα που ποτέ δεν ήξερες. Θα ξεκινήσω με τις βλακείες που θυμάμαι, είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν περισσότερες αλλά ορκίζομαι να μην κρύψω τίποτα άλλο σκοπίμως από αυτήν την ημέρα. Όταν ήμου περίπου εννέα, έκλεψα το ποδήλατο του γείτονα μου και έσπασα την ρόδα, μετά είπα ψέματα για αυτό. Τον ίδιο χρόνο έριξα μια μπάλα του μπέισμπολ στο παράθυρο του σαλονιού και είπα ψέματα για αυτό. Ο πατέρας μου έφυγε λίγο αργότερα και χάρηκα όταν το έκανε. Δεν είχα πολλούς φίλους γιατί ήμουν κόπανος. Χτυπούσα παιδιά της τάξης μου, πολύ. Κάθε μέρα βασικά. Ήμουν απαίσιος απέναντι στην μαμά μου, εκείνη ήταν η τελευταία χρονιά που της είπα ότι την αγαπώ. Το πείραγμα και το να φέρομαι σαν κόπανος σε όλους συνεχίστηκαν μέχρι τώρα, οπότε δεν μπορώ να αναφέρω όλες τις φορές απλά να ξέρεις ότι ήταν πολλές. Κάπου στα δεκατρία εγώ και μερικοί φίλοι εισβάλλαμε στο φαρμακείο στη γωνία κάτω απο το σπίτι μου και κλέψαμε ένα σωρό άχρηστα πράγματα, δεν ξέρω γιατί το κάναμε αλλά όταν ένας από τους φίλους μου πιάστηκε τον απείλησα να πάρει όλη την ευθύνη και το έκανε. Κάπνισα το πρώτο μου τσιγάρο όταν ήμουν δεκατρία, είχε χάλια γεύση και έβηχα για δέκα λεπτά, δεν κάπνισα ποτέ ξανά μέχρι που άρχισα να καπνίζω χόρτο αλλά θα φτάσω και σε αυτό το σημείο σύντομα. Όταν ήμουν δεκατεσσάρων έχασα την παρθενιά μου με την μεγαλύτερη αδερφή του φίλου μου του Μαρκ. Ήταν τσούλα και δεκαεφτά χρονών τότε, ήταν περίεργη εμπειρία αλλά μου άρεσε. Κοιμήθηκε με όλους τους φίλους μας, όχι μόνο με εμένα. Αφού έκανα σεξ για πρώτη φορά δεν το ξαναέκανα μέχρι μήνες μετά και ύστερα συνέχισα να το κάνω. Συνήθιζα να πηδάω διάφορες κοπέλες σε πάρτυ, έλεγα πάντα ψέματα για την ηλικία μου και εκείνες ήταν πολύ εύκολες. Καμία τους δεν νοιάζονταν για μένα, και δεν έδινα δεκάρα για εκείνες. Ξεκίνησα να καπνίζω χόρτο την ίδια χρονιά και το έκανα συχνά. Άρχισα να πίνω αυτή τη περίοδο, εγώ και οι φίλοι μου κλέβαμε ποτά απο τους γονείς τους ή απο το ίδιο φαρμακείο που ανέφερα ήδη. Άρχισα να τσακώνομαι πολύ επίσης. Με χτυπούσα πολύ μερικές φορές αλλά τις περισσότερες φορές νικούσα. Ήμουν πάντα θυμωμένος, πάντα, και ένιωθα καλά με το να χτυπάω κάποιον. Ξεκινούσα καβγά με διάφορους όλη την ώρα για πλάκα. Η χειρότερη φορά ήταν με εκείνο το αγόρι ονόματι Τάκερ που προέρχοντας απο μια φτωχή οικογένεια, φορούσε τα πιο παλιά κουρελιασμένα ρούχα και τον βασάνιζα για αυτό. Άφηνα ένα σημάδι στη μπλούζα του με στυλό απλά για να αποδείξω πόσες φορές την φορούσε χωρίς να την πλύνει. Άθλιο, το ξέρω. Τέλος πάντων, μια μέρα τον είδα να περπατάει και τον σκούντηξα στον ώμο απλά για να είμαι κόπανος, νευρίασε και με είπε κόπανο οπότε τον έδειρα πολύ άσχημα. Η μύτη του έσπασε και η μαμά του δεν είχε καν την δυνατότητα να τον πάει σε έναν γιατρό, και πάλι τον πείραζα μετά απο αυτό. Μερικούς μήνες μετά η μαμά του πέθανε και πήγε σε μια ανάδοχη οικογένεια, μια πλούσια ευτυχώς και πέρασε απο το σπίτι μου μια μέρα, ήταν τα δέκατα έκτα γενέθλια μου και ήρθε με το ολοκαίνουργιο αυτοκίνητο του. Ήμουν θυμωμένος τότε και ήθελα να τον βρω απλά για να του ξανασπάσω την μύτη αλλά τώρα που το σκέφτομαι είμαι χαρούμενος για αυτόν. Δεν θα μιλήσω για την υπόλοιπη χρονιά των δεκάξι μου χρόνν γιατί το μόνο που έκανα ήταν να πίνω, να μαστουρώνω, και να τσακώνομαι. Βασικά αυτό ισχύει και για τα δεκαεφτά. Γρατζούνισα μερικά αυτοκίνητα, έσπασα μερικά παράθυρα επίσης. Όταν ήμουν δεκαοχτώ ήταν που γνώρισα τον Τζέιμς, ήταν εντάξει γιατί δεν έδινε δεκάρα για τίποτα, σαν εμένα. Πίναμε κάθε μέρα, η ομάδα μας. Συνήθιζα να γυρνάω σπίτι κάθε βράδυ μεθυσμένος και να κάνω εμετό στο πάτωμα και η μαμά μου έπρεπε να τα καθαρίζει. Θα έσπαγα κάτι καινούργιο κάθε βράδυ. Είχαμε την δική μας μικρή συμμορία και κανείς δεν τα έβαζε μαζί μας. Ήξεραν καλύτερα. Τα παιχνίδια άρχισαν, αυτά για τα οποία σου είπα, και ξέρεις τι έγινε με την Νάταλι. Αυτό ήταν το χειρότερο σου το ορκίζομαι. Ξέρω οτι σε αηδιάζω που δεν με ένοιαζε τι θα της συμβεί. Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν με ένοιαζε. Μόλις τώρα, όταν οδηγούσα εδώ σε αυτό το άδειο δωμάτιο ξενοδοχείου την σκεφτόμουν. Ακόμα δεν νιώθω όσο άσχημα όσο θα έπρεπε αλλά σκεφτόμουν, τι και αν το έκανε κάποιος σε εσένα? Σχεδόν έπρεπε να σταματήσω γιατί ανακατευόμουν και μόνο στη σκέψη του να ήσουν στην θέση της Νάταλι. Έκανα λάθος, τόσο λάθος που της το έκανα αυτό. Μια απο της άλλες κοπέλες η Μελίσσα κόλλησε και αυτή μαζί μου αλλά δεν συναίβει τίποτα. Ήταν ενοχλητική και δεν σταματούσε να μιλάει. Είπα σε όλους οτι είχε προβλήματα υγιεινής, εκεί κάτω... οπότε όλοι την πείραζαν για αυτό και δεν με ενόχλησε ξανά. Με συνέλαβαν μια φορά επειδή ήμουν μεθυσμένος σε δημόσιο χώρο και η μαμά μου νευρίασε, με άφησε εκεί όλη νύχτα. Μετά όταν όλοι μάθανε για την χαζομάρα με την Νάταλι δεν άντεξε άλλο. Τα πήρα άσχημα όταν ανέφερε να με στείλει στην Αμερική, δεν ήθελα να αφήσω την ζωή που είχα εκεί πίσω παρόλο που ήταν απαίσια, εγώ ήμουν απαίσιος. Αλλά όταν έδειρα κάποιον μπροστά σε κόσμο σε ένα φεστιβάλ, βαρέθηκε. Έκανα αίτηση στο WSU και μπήκα. Όταν ήρθα εδώ στην Αμερικά την μίσησα. Μίσησα τα πάντα. Ήμουν τόσο θυμωμένος που έπρεπε να είμαι κοντά στον πατέρα μου που επαναστάτησα ακόμα χειρότερα πίνοντας και πηγαίνοντας σε πάρτυ συνέχεια. Πρώτα γνώρισα την Στεφ, φασωθήκαμε σε ένα πάρτυ και με σύστησε στους υπόλοιπους φίλους της. Με τον Νάιαλ ταιριάξαμε περισσότερο. Ο Νταν και ο Τζέις ήταν κόπανοι, ο Τζέις ήταν ο χειρότερος. Γνωρίζεις ήδη για την αδερφή του Νταν οπότε θα το παραλέιψω αυτό. Υπήρχαν μερικές κοπέλες που πήδηξα απο τότε όχι τόσες πολλές όσες νομίζεις. Όντως κοιμήθηκα με την Μόλλυ μια φορά αφού φιληθήκαμε αλλά ο μόνος λόγος ήταν γιατί δεν μπορούσα να σταματήσω να σε σκέφτομαι. Δεν μπορούσα να σε βγάλω απο το μυαλό μου Τες. Σκεφτόμουν οτι ήσουν εσύ κατά την διάρκεια, ήλπιζα οτι θα με βοηθούσε αλλά όχι. Ήξερα οτι δεν ήσουν εσύ, εσύ θα ήσουν καλύτερη. Συνέχισα να λέω στον εαυτό μου, αν δω την Τέσσα ακόμη μια φορά θα συνειδητοποιήσω οτι είναι απλά μια ηλίθια φαντασίωση, τίποτα παραπάνω. Αγνός πόθος. Όμως κάθε φορά που σε έβλεπα σε ήθελα ακόμα περισσότερο. Σκαρφιζόμουν τρόπους να σε πειράξω απλά για να σε ακούσω να λες το όνομα μου. Ήθελα να ξέρω τι σκεφτόσουν στην τάξη που σε έκανε να κοιτάς συνοφριωμένη το βιβλίο, ήθελα να απαλύνω τη ρυτίδα ανάμεσα στα φρύδια σου, ήθελα να ξέρω τι ψυθιρίζατε με τον Λίαμ. Ήθελα να ξέρω τι στο καλό έγραφες σε αυτό τα χαζό σημειωματάριο σου. Βασικά σχεδόν στο πήρα μια φορά, εκείνη τη μέρα που σου έπεσε και στο έδωσα, πιθανώς δεν το θυμάσε αλλά φορούσες μια μωβ μπλούζα και εκείνη την άθλια γκρι φούστα που συνήθιζες να φοράς σχεδόν μέρα παρά μέρα. Μερά απο εκείνη τη μέρα στον κοιτώνα σου που κατέστρεψα τις σημειώσεις σου και σε φίλησα ενάντια στον τοίχο ήξερα οτι ήμουν πολύ ερωτευμένος για να μείνω μακριά σου. Σε σκεφτόμουν συνέχεια. Κάθε σκέψη μου ήταν δική σου. Δεν ήξερα τι ήταν στην αρχή, δεν ήξερα γιατί μου είχες γίνει εμμονή. Το πρώτο βράδυ που έμεινες μαζί μου ήταν που ήξερα, ήξερα οτι σε αγαπούσα. Ήξερα οτι θα έκανα τα πάντα για σένα. Ξέρω οτι αυτό ακούγεται χαζό τώρα μετά απο όσα σε έκανα να περάσεις όμως είναι η αλήθεια. Το ορκίζομαι. Έπιασα τον εαυτό μου να ονειροπολεί, εγώ να ονειροπολώ... την ζωή που θα μπορούσα να έχω μαζί σου. Σε φανταζόμουν να κάθεσε στον καναπέ με έναν στυλό ανάμεσα στα δόντια και ένα μυθιστόρημα στα πόδια σου, τα πόδια σου πάνω στα δικά μου. Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν μπορούσα να βγάλω την εικόνα απο το κεφάλι μου. Με βασάνιζε, το να σε θέλω με αυτόν τον τρόπο και να ξέρω οτι ποτέ δεν θα νιώσεις το ίδιο. Απειλούσα όποιον προσπαθούσε να κάτσει σε εκείνη τη θέση δίπλα σε σένα και τον Λίαμ για να βεβαιωθώ οτι εγώ θα καθόμουν εκεί, μόνο για να είμαι κοντά σου. Έλεγα στον εαυτό μου ξανά και ξανά οτι έκανα όλα αυτά τα περίεργα πράγματα για να κερδίσω το στοίχημα. Ήξερα οτι μου έλεγα ψέματα, απλά δεν ήμουν έτοιμος να το παραδεχτώ. Έκανα πράγματα, εννοώ τρελά πράγματα για να μεγαλώσω την εμμονή μου μαζί σου. Υπογράμμιζα λόγια στα βιβλία μου που μου θύμιζαν εσένα. Θες να ξέρεις τα πρώτα?