Chapter 129

18.3K 409 72
                                    

Το πιάτο με τα μπισκότα έχει εξαφανιστεί μέσα στα πέντε πρώτα λεπτά της ταινίας και μπορώ να παραδεχτώ πως είμαι υπερήφανη για τις νέες μου δυνατότητες στο ψήσιμο. Η Άν με συγχαίρει και ο Χάρρυ τρώει περισσότερη από τη μισή φουρνιά, που είναι έπαινος από μόνος του.

«Είναι κακό που αυτά τα μπισκότα είναι το αγαπημένο μου πράγμα στην Αμερική μέχρι τώρα;» Η Άν γελάει καθώς μασάει και την τελευταία δαγκωνιά.

«Ναι, πολύ κακό.» Ο Χάρρυ την πειράζει και εγώ χαχανίζω.

«Μάλλον θα πρέπει να τα φτιάχνεις κάθε μέρα μέχρι να φύγω.» Με ενημερώνει.

«Μου ακούγεται καλό.» Χαμογελάω και γέρνω προς τον Χάρρυ.

Το ένα του χέρι τυλίγεται γύρω από την μέση μου και εγώ σηκώνω τα πόδια μου ώστε να μετακινηθώ πιο κοντά του.

Την Άνν την παίρνει ο ύπνος προς το τέλος της ταινίας και ο Χάρρυ χαμηλώνει την φωνή από το τηλεχειριστήριο ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την ταινία χωρίς να την ξυπνήσουμε.

Κλαίω με λυγμούς στο τέλος και ο Χάρρυ προσπαθεί να κρύψει την διασκέδασή του με την απόγνωσή μου.Αυτή ήταν μία από τις πιο λυπηρές που έχω δει στη ζωή μου, δεν έχω ιδέα πως την Άν την πήρε ο ύπνος.

«Αυτό ήταν τρομερό, καταπληκτικό αλλά τρομερά λυπηρό.» Πνίγομαι στα δάκρυα.

«Κατηγόρησε την μαμά μου. Εγώ πρότεινα κωμωδία και με κάποιον τρόπο καταλήξαμε στο 'Πράσινο Μίλι', σε προειδοποίησα.» Λέει και μετακινεί το χέρι του στο ώμο μου, τραβώντας με πιο κοντά του και αφήνοντας ένα ευγενικό φιλί στο μέτωπό μου.

«Θα έπρεπε να είχαμε δει κωμωδία.» Κλαψουρίζω και σκουπίζω τη μύτη μου με το χέρι μου.

«Μπορούμε να το γυρίσουμε στα φιλαράκια όταν πάμε στο δωμάτιο για να ξεχαστείς από το θαν...»

«Χάρρυ! Μην μου το θυμίζεις!» Μουγκρίζω και αυτός κρυφογελάει πριν σηκωθώ από τον καναπέ και με τραβήξει από το χέρι μαζί του.

Όταν φτάνουμε στο δωμάτιο ο Χάρρυ ανοίγει το φως και μετά την τηλεόραση. Τον βλέπω να κλειδώνει την πόρτα και μέσα μου τρέμω.

Harry's POV

«Εγώ θα αλλάξω.» Μου λέει και σκουπίζει με ένα χαρτομάντιλο την μύτη της.

Τα μάτια της είναι κόκκινα από το ξέσπασμά της κατά τη διάρκεια της ταινίας. Το ήξερα πως θα την αναστάτωνε και μπορώ να παραδεχτώ πως ανυπομονούσα για την αντίδραση της. Όχι επειδή ήθελα να αναστατωθεί, αλλά επειδή λατρεύω πόσο συναισθηματικά δένεται με τα πράγματα. Ανοίγει τον εαυτό της εντελώς, σε αυτά τα επιστημονικής φαντασίας θέματα, είτε είναι ταινία είτε βιβλίο, τους επιτρέπει να την καταλάβουν και είναι τόσο σαγηνευτικό να το παρακολουθείς.

After 2 (Greek Translation)Where stories live. Discover now