Chapter163

10.2K 206 10
                                    


Το υπόλοιπο της ημέρας περνάει γρήγορα ενώ είμαι τελείως απομακρυσμένη από τον κόσμο και ολοκληρωτικά χαμένη στο χειρόγραφο που τελείωσε τόσο λυπημένα και με άφησε απίστευτα πληγωμένη. Με στεγνωμένα δάκρυα στα μάγουλα μου, φεύγω για την υπόλοιπη μέρα και κατευθύνομαι προς το σπίτι. Δεν έχω ακούσει από τον Χάρρυ καθόλου από τότε που τον άφησα κοιμισμένο και γκρινιάρη στο κρεβάτι και τα λόγια του Τρέβορ συνεχίζουν να παίζουν στο μυαλό μου. Έπρεπε απλά να αναφέρει τους γάμους και της τελετές την χειρότερη πιθανή στιγμή. Χρειάζομαι έναν αντιπερισπασμό από τις σκέψεις μου, μερικές φορές εύχομαι να μπορούσα απλά να σταματήσω το μυαλό μου όπως ακριβώς φαίνεται να κάνουν οι άλλοι. Δεν μου αρέσει που σκέφτομαι υπερβολικά τα πράγματα αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι για να το σταματήσω. Αυτή είμαι και τώρα το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι ο Χάρρυ και εγώ δεν έχουμε μέλλον.

Αλήθεια πρέπει να κάνω κάτι να πάρω το μυαλό από την εμμονή μου με αυτό, είναι αυτός που είναι και δεν θέλει ποτέ να παντρευτεί ή να κάνει παιδιά. Αυτή είναι μια από εκείνες τις φορές που εύχομαι να είχα μερικούς φίλους να κάνουμε παρέα, ίσως τηλεφωνήσω στη Στεφ αφού πάω στο Conner's να ψωνίσω και αφού κάνω πολύ μπουγάδα. Ο Χάρρυ και ο Λίαμ θα πάνε στο παιχνίδι του χόκει απόψε, ελπίζω αυτό να πάει καλά.

Όταν φτάνω στο διαμέρισμα ο Χάρρυ περπατάει μπρος πίσω στο υπνοδωμάτιο.

«Χει.» λέω ενώ μπαίνω στο δωμάτιο.

«Χει. Πως ήταν η μέρα σου?» κάθεται στην άκρη του κρεβατιού.

«Ήταν εντάξει, υποθέτω.»

«Τι συμβαίνει?» ο Χάρρυ γυρνάει το κεφάλι να με κοιτάξει.

«Το χειρόγραφο που διάβασα σήμερα ήταν τόσο λυπητερό, υπέροχο αλλά τόσο συγκινητικό.» λέω, προσπαθώντας να μην με πιάσουν τα συναισθηματικά μου πάλι.

«Oh, πρέπει να ήταν αλήθεια καλό αφού είσαι ακόμη ταραγμένη για αυτό. Δεν θα μου άρεσε να ήμουν μπροστά την πρώτη φορά που διάβασες το A Farewell to Arms.» χαμογελάει και κάθομαι δίπλα του.

«Αυτό ήταν χειρότερο, πολύ χειρότερο.» λέω και πιάνει την μπλούζα μου, τραβώντας με να ακουμπήσω το κεφάλι μου στον ώμο του.

«Ευαίσθητο κορίτσι μου.» λέει, τρέχοντας τα δάχτυλα του κατά μήκος της σπονδυλικής μου στήλης.

Ο τρόπος που οι λέξεις ακούγονται κάνουν το στομάχι μου να πεταρίζει, το να με φωνάζει "κορίτσι μου" για οποιοδήποτε λόγο με κάνει πολύ πιο χαρούμενη από ότι θα έπρεπε.

After 2 (Greek Translation)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora