After 2 (Greek Translation)

Chapter 157

Ο Χάρρυ σταθμεύει όσο πιο κοντά στην καφετέρεια μπορεί, ώστε να μειώσουμε την έκθεσή μας σ' αυτόν τον καιρό, αλλά η πανεπιστημιούπολη είναι γεμάτη καθώς όλοι έχουν επιστρέψει απ' τις διακοπές των Χριστουγέννων. Βρίζει καθ' όλη τη διάρκεια που κάνει κύκλους σε κάθε πάργκινγκ και εγώ προσπαθώ να μη γελάσω με την ενόχλησή του. Είναι κάπως αξιολάτρευτο.

«Δώσε μου την τσάντα σου.» Λέει ο Χάρρυ όταν βγαίνω απ' το αυτοκίνητο.

Του την δίνω μ' ένα χαμόγελο και τον ευχαριστώ για την ευγενική χειρονομία, είναι βαριά, διαχειρίσιμη, αλλά βαριά. Είναι περίεργο να βρίσκομαι πίσω στην πανεπιστημιούπολη, έχουν αλλάξει και έχουν συμβεί τόσα πολλά από την τελευταία φορά που ήμουν εδώ. Ο κρύος αέρας μοιάζει με μαστίγιο ενάντια στο δέρμα μου και ο Χάρρυ περνάει ένα σκουφάκι πάνω στο κεφάλι του, πριν κουμπώσει το μπουφάν του στη διαδρομή καθώς τρέχουμε, μέσα στον χώρο στάθμευσης και κάτω στο δρόμο. Είχε δίκιο όταν είπε ότι δεν έπρεπε να φορέσω το φόρεμα, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να το παραδεχτώ.

Ο Χάρρυ δείχνει αξιολάτρευτος με τα μαλλιά του κρυμμένα κάτω από το σκουφάκι και τα μάγουλα και τη μύτη του κόκκινα απ' το κρύο. Μόνο ο Χάρρυ θα έδειχνε ακόμα πιο ελκυστικός σε τέτοιες σκληρές καιρικές συνθήκες.

«Εκεί είναι.» Δείχνει τον Λίαμ καθώς μπαίνουμε μέσα.

Η ζεστασιά της μικρής καφετέρειας ηρεμεί τα νεύρα μου και χαμογελώ όταν βλέπω τον πιο κοντινό μου φίλο καθισμένο σ' ένα μικρό τραπέζι να με περιμένει.

«Καλημέρα.» Ο Λίαμ χαμογελάει όταν τα μάτια του πέφτουν σε εμένα και τον Χάρρυ.

«'Μέρα.» Απαντάω.

«Θα πάω στην ουρά.» Μουρμουρίζει ο Χάρρυ και προχωράει προς το ταμείο.

Δεν περίμενα να μείνει ή να μου φέρει τον καφέ μου, αλλά χαίρομαι που το κάνει. Δεν έχουμε κανένα κοινό μάθημα αυτό το εξάμηνο και θα μου λείψει, δεδομένου ότι έχω συνηθίσει να τον βλέπω όλη μέρα, κάθε μέρα, κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού των Χριστουγεννιάτικων διακοπών τουλάχιστον.

«Έτοιμη για το δεύτερο εξάμηνο;» Ο Λίαμ ρωτάει όταν κάθομαι απέναντί του.

Η καρέκλα τρίζει ενάντια στο πλακάκι, στρέφοντας την προσοχή όλων σε εμάς, κι εγώ χαμογελάω απολογητικά προτού ρίξω μια προσεκτική ματιά στον Λίαμ.

Δοκίμασε ένα νέο χτένισμα, σπρώχνοντας τα μαλλιά του πάνω απ' το μέτωπό του και του πάει πάρα πολύ. Καθώς κοιτώ γύρω στο κατάστημα, αρχίζω να συνειδητοποιώ ότι πιθανώς έπρεπε να είχα φορέσει τζιν και αθλητική μπλούζα, είμαι η μόνη που έχω ντυθεί έτσι, εκτός απ' τον Λίαμ που φοράει ανοιχτό γαλάζιο πουκάμισο και χακί.