Chapter 169

9.5K 206 5
                                    


Tessa's POV

«Λοιπόν πως πάει το σχολείο; Έχει περάσει καιρός από τότε που μου μίλησες τελευταία φορά.» Η μητέρα μου λέει ενώ φτάνουμε έξω από το εμπορικό.

Το γόνατό μου με πεθαίνει και το τελευταίο που θέλω να κάνω είναι να τριγυρνώ στο εμπορικό με τη μητέρα μου... όχι το τελευταίο που θέλω να κάνω είναι να γυρίσω στα διαμέρισμα και να αντιμετωπίσω τον Χάρρυ. Ξέρω, τι πρέπει να κάνω, απλά δεν νομίζω πως είμαι έτοιμη.

«Μια χαρά. Μόλις άρχισα νέο τετράμηνο.» Της λέω. Είναι στα αλήθεια περίεργο να έχω τόση πολιτισμένη συζήτηση μαζί της αυτή τη στιγμή αλλά είναι καλύτερο από το να μαλώνουμε.

«Καλό είναι αυτό. Πως πάνε τα πράγματα με τον Χάρρυ;» Ρωτάει.

«Θες να το πάμε εκεί;» Απαντάω.

«Όχι, φαντάζομαι πως δεν θέλω. Ας πάρουμε απλά μερικά καινούρια ρούχα.» Μου ρίχνει ένα ψεύτικο χαμόγελο και κατευθυνόμαστε προς τα έξω.

Όλο το ταξίδι είναι μια θολούρα και το κεφάλι μου αρχίζει να πονά αφού η μητέρα μου έχει δοκιμάσει τουλάχιστον δέκα φορέματα στο Sak.

«Ας πάμε και στο Macy's και μετά μπορούμε να φύγουμε.» Λέει αφού αποφασίζει πως κανένα από αυτά δεν τις είναι αρκετό.

«Όχι.» Απαντάω βιαστικά.

«Γιατί όχι; Λατρεύω το Macy's.»

«Όχι... εγώ δεν.»

Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ο Χάρρυ και εγώ στα Macy's.

«Εντάξει... λοιπόν μπορείς να περιμένεις από έξω ενώ εγώ θα μπω επειδή εμένα τυχαίνει να μου αρέσει ακόμη το μαγαζί.» Λέει και εγώ γνέφω.

Θα με κάνει να περιμένω έξω από το μαγαζί την ίδια μέρα που έπαθα διάσειση. Κάθομαι στο πάγκο έξω από το μαγαζί και περιμένω την μητέρα μου. Θα μπορούσα απλά να είχα πάει μέσα επειδή δεν μπορώ να σταματήσω να τον σκέφτομαι έτσι κι αλλιώς.

Θα πρέπει να βάλω την μητέρα μου να με πάει να πάρω τα ρούχα μου ή αλλιώς να πάρω τον Λίαμ να έρθει να με πάρει. Δεν θέλω ο Λίαμ να θεωρήσει πως τον χρησιμοποιώ μιας και ήδη μένω στο σπίτι του. Αυτή δεν ήταν καλή στιγμή για να σηκώσω ανάστημα απέναντι στον Χάρρυ, θα έπρεπε να περιμένει να με απατήσει αφού είχε φτιαχτεί το αμάξι μου.

Γελάω με την ανοησία μου και πειράζω το μικρό σκίσιμο από το καινούριο μου τζιν που η μητέρα μου επέμενε να μου αγοράσει, προφανώς τα χαλασμένα και γεμάτα αίμα τζιν δεν είναι κατάλληλα για να κυκλοφορείς στο εμπορικό. Το βρίσκω περίεργο διασκεδαστικό το ότι αυτό το νέο τζιν δεν είναι επίσης τέλεια και φαντάζομαι την έκφραση της μητέρας μου όταν δει το σκίσιμο. Ίσως να φταίνε τα παυσίπονα που με κάνουν να χαζολογάω μόνη μου.

After 2 (Greek Translation)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang