After 2 (Greek Translation)

Chapter 161

Harry's POV

«Το καλό που του θέλω να μην αγγίξει τα πράγματά μου.» Προειδοποιώ την Τέσσα όσο περιμένουμε την Κίμπερλυ να φέρει τον Σμίθ.

Ακόμη δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορούν να τον πάρουν μαζί τους στο νοσοκομείο.

«Θα σταματήσεις να γκρινιάζεις, συμπεριφέρεσαι χειρότερα από εκείνον και είναι μόλις πέντε.» Η Τέσσα με μαλώνει και στριφογυρίζω τα μάτια μου.

«Απλώς το είπα, αυτό είναι όλο πάνω σου. Εσύ συμφώνησες να τον κρατήσουμε άρα είναι δικό σου πρόβλημα, όχι δικό μου». Της υπενθυμίζω.

Φυσικά με αγνοεί και περπατά προς την κουζίνα. Ένα χτύπημα στην πόρτα με ειδοποιεί για την άφιξη τους, οπότε κάθομαι στον καναπέ και αφήνω την Τέσσα να ανοίξει την πόρτα. Με αγριοκοιτάζει αλλά δεν αφήνει τους καλεσμένους μας... τους δικούς της βασικά να περιμένουν πολύ προτού φορέσει το πιο μεγάλο και λαμπερό της χαμόγελο.

«Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Δεν έχεις ιδέα πόσο μου σώζεις την ζωή, και οι δύο σας αυτή την στιγμή, δεν είχα ιδέα τι θα κάναμε εάν δεν μπορούσατε να προσέξετε τον Σμίθ. Ο Κρίστιαν είναι τόσο άρρωστος, κάνει παντού εμετό και εμείς...» Η Κίμπερλυ κραυγάζει με υψηλή φωνή.

«Είναι εντάξει, στ'αλήθεια.» Η Τες την διακόπτει, υποθέτω επειδή δεν θέλει να ακούσει τις φρικιαστικές λεπτομέρειες της αρρώστιας του Κρίστιαν.

«Εντάξει, λοιπόν είναι στο αμάξι οπότε να πηγαίνω καλύτερα. Ο Σμίθ είναι αρκετά ανεξάρτητος, κυρίως βασίζεται στον εαυτό του και θα σας ζητήσει εάν χρειαστεί κάτι.» Μετακινείται στα αριστερά της, αποκαλύπτοντας ένα μικρό αγόρι με βρώμικα ξανθά μαλλιά.

«Γεία σου Σμίθ! Πως είσαι?» Η Τέσσα μιλάει με την πιο περίεργη φωνή που έχω ακούσει ποτέ, δεν την έχει ξανακάνει έτσι. Αυτή μάλλον είναι η προσπάθεια της να μιλήσει μωρουδίστικα παρόλο που το παιδί είναι ήδη 5 χρονών. Μόνο αυτή μπορεί!

Το αγόρι δεν λέει τίποτα,της δίνει ένα μικρό χαμόγελο και περπατά δίπλα από την Κίμπερλυ ερχόμενος στο σαλόνι.

«Δεν μιλάει πολύ.» Η Κίμπερλυ λέει στην Τές, ανακουφίζοντας την στενάχωρη έκφραση στο πρόσωπο της που εκείνος προκάλεσε, επειδή δεν της απάντησε.

Όσο αστείο και να είναι που δεν της απάντησε με τον τρόπο που θα περίμενε, δεν θέλω να ανησυχεί για αυτόν, οπότε καλύτερα το μικρό σκατούλι να χαλαρώσει και να της φέρεται πιο ευγενικά.