Onunla aşk başka ( girlxgirl )

2

Sonunda okula gelmiştim. Aslında gecikmek için yavaş bile sürmüştüm ama yinede zamanında gelmiştim. Bu yıl bir karar aldım derslerime daha çok çalışacak ve okul bittiğinde Washington'a abimin ve karısının yanına gidip orada yaşayacaktım. Aslına bakarsanız derslerimin iyi olması ya da Washington umrumda değil. Ben sadece abimi özledim. Annem ve babam öldüğünde sadece abim vardı. Beni herkesten korudu. Ama geçen sene işler yüzünden oda gitti. Buradan işlerin zor yürüdüğünü söyledi ve Washington'daki Walker şirketlerinin en büyüğünün başına geçti. Buradaki düzenimi bozmak istemediğim için onunla gitmemiştim. Şimdi keşke gitseydim diyorum ama artık çok geç. . Ahh hayir Elisa bu kadar karamsar olmamalısın eminim bu yıl çok güzel şeyler olacak.. Ya da ben sadece kendimi kandırıyorum. Ah Tanrım lütfen karşıma bir mucize çıkar. . Ben iç sesimle atışırken nereden geldiğini anlamadan bir anda Emily'i boynuma atlamış halde buldum. Bende ona kollarımı dolarken o çoktan konuşmaya başladı bile. Daha dün beraberdik bu kız 24 saat bile geçmeden bu kadar anlatacak şeyi nerden buldu merak etmiyo değilim. Emily konuşmaya devam ederken ben de eşyalarımı dolaba yerleştiriyordum. Söylediklerinin çoğunu dinlemiyordum ama o cümleyi net olarak duydum. " David yeni biriyle çıkıyormuş " aslında  bu cümleyi duymak beni yaralar sanıyordum ama umrumda dahi olmadı. Emily bunu fark etmiş olacak ki "Beni dinliyor musun kuzen?" diye sordu. Evet dinliyorum ne oldu ki? Emily şaşırdı " Sana David biriyle çıkıyormuş dedim ve tepki vermedin. Elisa iyi misin sen? " Diye sordu. Bu dediğine ufak bir kahkaha attim " David artık umrumda bile değil Emily. Beni aldatmış üstelik bunu defalarca yapıp beni aptal yerine koymuş birinin adını dahi duymak istemiyorum. Bi daha bana ondan bahsetmezsen sevinirim. Şimdi sınıfıma gidiyorum çıkışta görüşürüz. Dedim ve cevabını beklemeden dersim olan sınıfa doğru yürüdüm. Arkamdan şaşkınca baktığına emindim. Eskiden olsa bende kendime şaşardım. Ama artık umrumda bile değil. Sınıfa girdim ve orta sıralardan birine oturdum.  Öğretmen çok geçmeden geldi. Hayır yani ilk günden ders işlemenin mantığı ne ? Ben bunları düşünmeme rağmen yinede not alıyordum. Dedim ya bu yıl cok çalışacağım... Dersin ortalarına doğru kapı çalındı öğretmenlerden biri içeri girdi. Ben içimden Tanrı'ya şükür ediyordum çünkü öğretmen içeri girmese Bay Max'in ara vermeye hiç niyeti yoktu. Bu enerji nereden geliyor ki ilk günden? Ben bunları düşünürken öğretmenin yanına bir kız geldi ve öğretmen konuşmaya başladı " Bu yıl aramıza yeni bir arkadaşınız katıldı ismi Isabella Ross. Ona nazik davranacağınızdan eminim çocuklar" deyip, Isabella'ya bos bir yere geçmesini söyleyip, Bay Max'e selam verip gitti. Sınıfta tek yer benim yanımda ki masaydı Isabella oraya bakarken bir anda göz göze geldik ve bana gülümsedi. Bi anda vücudumdaki tüm kanın yanaklarımda toplandığını hissettim, bende ona gülümseyip önüme döndüm. Tanrım gamzesi var ve harika gülümsüyor. Ne diyorum ben ? Elisa kendine gel o bir kız - fazlasıyla güzel ve çekici bir kız - ama olsun kendine gelmelisin. Ben iç sesimle boğuşurken onunda çantasıyla boğuştuğunu gördüm ne arıyordu ki ? Ona baktığımı fark edip tekrar gülümsedi " Sanırım kalemimi unuttum " dedi. Tanrım sesi masal gibi... Bunu dedikten sonra hemen kendimi toparladım ve ona kalemlerimden birini verdim. " Teşekkür ederim " deyip adımı sorar gibi bakmaya başladı. " E-Elisa " dedim. Neden kekeledim ki şimdi? Hâlâ gülürken " Teşekkür ederim Elisa bende Isabella ama Bella'da diyebilirsin" dedi ve elini uzattı. Tam bende elimi uzatıp o zarif eli kavrayacaktım ki Bay Max araya girdi " Bayan Walker tanışmanız bittiyse derse devam edebilir miyim? " diyerek beni iğnelediğinde Isabella'da önüne döndü bende. İçimden Bay Max az önce hayatımda gördüğüm en güzel eli tutmama mani oldunuz ve ben artık ömür boyu düşmanınız olucam diye geçirmedim değil. . Biraz sonra zil çaldı ve Bella çantasını toplayıp gitti. Hey kalemim sende kaldı diye arkasından bağırsa mıydım ki ? Tabiki bi kalemin peşine düşmeyecektim amacım onunla konuşmaktı. Belki yarım kalan el sıkısmamızı tamamlardık ?

Multimedya - Elisa Walker -