"Welcome back Home Camiko!" Masiglang bati ko kay Cameron pagbungad pa lang naming dalawa sa pintuan ng bahay.
"Thank you Asawa ko" wika nito sa akin.
Maingat na inalalayan ko ito para makaupo.
Kaka discharged lang nito mula sa Hospital at okay na naman na daw si Cameron basta daw magpahinga lang daw ito at wag masyadong paka stress,
Nasabi na din kay Cameron nang doktor nito ang kundisyon nito,
Na baka matagalan o kaya ay di na magbuntis pa ito,
At gaya ng inaasahan ko ay nalungkot talaga ito at napaiyak pa nga,
At ako naman ay inagapayan at inalaagaan ko talaga ito nang mabuti,
At siyempre pa ay pinaramdam ko talaga dito na okay lang at nandito ako at mamahalin ko silang dalawa ni Anne habambuhay,
Na kahit di na masundan pa si Anne ay okay lang sa akin kung kapalit naman nun ay kasama at kapiling ko sila sa tabi ko,
Dun pa lang masayang masaya na ako at kuntento na basta kasama ko sila na pamilya namin.
"Where's Anne?" agad na hanap nito sa anak namin.
"Na kay Nanay at Tatay kaya solong solo kita" nanunuksong sagot ko dito.
Na dagling kinapula nang mukha nito.
"Loko ka talaga Anton" tinawanan ko lamang ito at saka niyakap nang mahigpit.
"I love you" bulong ko dito.
"And I love you more" ganting bulong din nito na nagpakabog talag nang malakas sa puso ko.
I claimed her mouth and full of love that Kissed her,
I played with her tongue and it feels heaven when she kiss me back with the same intense passion as what I feel to her,
Oh God How I much deeply inlove with this beautiful and gorgeous woman, inside and out,
How lucky I am that she falls in love me also,
The mother of my Angel,
My Wife,
As I hugged her tighter, I suddenly remember that she just released in the Hospital just merely two hours ago!
I growled and reluctanly I gently pull her away to me,
Nagtatanong ang mga mata nito na tumingin sa akin.
I huffed. "Sorry Camiko nakalimutan ko na kakalabas mo nga lang pala sa hospital" hingi ko nang paumanhin dito.
Napangiti ito at sumandal sa balikat ko at kinuha ang kanang palad ko saka pinagdaop nito ang kaliwang palad nito sa palad ko.
"Well what can I do, I also want you but oh well maybe next month na lang" sagot nito sa akin.
Shit tumalon na naman ang puso ko sa sinabi nang mahal na Asawa ko ah!
"So Asawa ko, what happen on you this day at mukhang maaliwalas ang mukha natin" puna nito sa akin.
I deeply sigh and then I told Cameron
What happen in the office kanina,
Napapasinghap na lang ito habang nagkukwento ako,
"Oh my God, di ko akalain na magagawa nila sa atin ang lahat nang ito, kahit anung isip ko di ko talaga maisip kung anung kasalanan natin sa kanila para magawa nila sa atin ang lahat nang ito" napapailing at di makapaniwala na sabi nito.
"Ako din, talagang wala akong ideya na si Bianca pala yun at plano nilang dalawa na paghiwalayin tayo at makuha nila ang kumpanya nyo,
And I'm sorry Cameron na di ko naisip na iba siya, na peke sya,
My heart tells me that she is strange, but my brain tells me that just trust you and never doubted you" sabi ko dito.
