TECRÜBE

◐ Bölüm 45 ◑

" Sözcükleri boş yere harcayamayacak kadar çok seviyorum. " Rene Char

♠ Bölüm Şarkısı:
5 Seconds Of Summer/ Out Of My Limit

Zamanın nabzını yakalamakta zorlanıyordum. Hızla geçip giden günleri özlerken durup düşünüyordum. Doya doya yaşıyor muydum? Kesinlikle evet. Hayata yeniden gelmiş gibiydim. Kalabalığa öyle alışmıştım ki yalnız kaldığımda yadırgar olmuştum.

Kızlarla özlem gidermiştim. Hem de en güzel şekilde. Çağan bir gün bunlara dahil olmuştu. Ama ondan olabildiğince uzak durmuştum. İkizler onu seviyordu. Bu yüzden ses çıkarmamıştım. Bir hafta göz açıp kapayıncaya kadar geçmişti.

" Bize lazımsın Erim. " Karşı odadaki kadın, genç çocuğa bakarken içten bir şekilde tebessüm etti. Elindeki kalemi durmadan döndürüyordu.

Bir adım atıp kapıyı tıklattım. Zaten açık olan kapıda durmaya devam ederken gelmemi emreden sesi duydum. " Gel. "

İçeride beş kişi vardı. Daha önce konuşan kadın masanın arkasındaki sandalyede kaybolmuş gibiydi. Buna rağmen sesi son derece belirgin ve güçlüydü.

" İş ilanı için gelmiştim. " dedim. Sırtı bana dönük, masanın önünde dikilen çocuk dışında tüm gözler bana dönmüştü. Bu yanlış bir zaman olabilirdi. Hiçbir fikrim yoktu. Bildiğim şey ise, Erim'in bana dönmesi gerektiğiydi.

" Senin yerine bir aday. Ne dersin Erim? " Kadın yerinden kalkıp çocuğa doğru ilerledi. Masasında kocaman harflerle yazılmış ismini fark ettim. Hülya Seyhan. İsmiyle çok da ilgilendiğim söylenemezdi. Beni ilgilendiren tek kişi Erim'in kendisiydi. Tutku'nun istediği tek şey buydu.

" Genç yeteneklerin size ihtiyacı var. Benim gibi..." derken bana doğru döndü. Yüzünde tamamen alay vardı. Dudaklarını büzmüştü ve bütünüyle meydan okuyordu. " Sen...sen o kızsın. "

Beni görünce yüzündeki ifade değişti. Sarsılmış görünüyordu. Hatırlamasını beklemiyordum. Çarpık gülümsememle karşılık vermeye çalıştım. " Merhaba. "

" Seni bir daha göremem sanıyordum. " derken zevkten dört köşe olmuştu sanki. Kadın ilgiyle bizi izliyordu. Açıkçası ses çıkarmaması biraz ürkütücüydü. Diğerleri de ondan farklı değildi. Dedikodu yapan teyzelerin arasında kalmış gibi hissediyordum.

" Evet. Şaşırtıcı bir tesadüf. " diye mırldandım. Sesim pürüzlü çıkmıştı. Saçımı parmağıma doladım. Gergindim. Midemde korkunç bir baskı vardı.

Rahat günlerim sona eriyordu. Bunu istemiyordum. Tutku'nun istemesini anlamıyordum. Erim'in kim olduğunu öğrenemiyordum.

" Harika bir tesadüf bu. " Elindeki ceketi koltuğa fırlattı. " Adım Erim. " deyip elini uzattı. İzleyicilerin varlığından hoşlanmamıştım.

Hülya Seyhan ki bu kadın buranın müdürüydü, ona doğru döndüm. Kadın gözü parlamış bir vaziyette bakmaya devam etti. " Sanırım anlatamadım. İş için geldim. "

" Erim'in sorusunun cevabını duymak isterim. " deyip parmaklarını birbirine kenetledi. Elimi alnıma vurdum. Utangaç bir şekilde Erim'e baktım.

" Ben çok heyecanlıyım. Kusura bakma. " Mahçup olmuştum. Erim soru mu sormuştu?

" Adını öğrenmek isterim. Böyle güzel gözlere çok sık rastamıyorum. " Dudaklarımı birbirine bastırdım. İşin ironik yanı, onun da gözlerinin mavi olmasıydı.