" Geçmişin tehlikesi esir olmaktı, geleceğinki ise robot. " E.FROMM♠♥♣♦
Hayatta hiçbir şeyin gizli kalmayacağını öğrenmiştim. Ama bu şeylerin bir zamanı vardı. Birini dinleyip sırrına ortak olmak doğru bir eylem değildi. Ve ben her daim bu tip durumlarla karşı karşıya geliyordum.
Elimi sert duvara yasladım. Görünmemek için başımı olabildiğince geriye aldım. Sesler yeterli gelmiyordu. Konuşan kişinin yüzünü görmek benim için önemliydi. Yüzüne yansıyan o duyguları, gizlemeyi başaramadığı ifadeleri görmek isterdim.
Aslı Aksu'nun elini sıktığını gördüm önce. Yüzü sinirden kasılmıştı. Gözünün hemen altında beliren kırışıklıklar gözüme çarptı. " Beni bu işlerden uzak tutacaktın Haluk. "
Eski eşinin adı buydu. Hafızam bu adı yutana kadar aklımda kalmaya devam ederdi. Muhtemelen bugün adını unuturdum. Haluk denen adamın yüzündeki gülümseme hiç de güzel şeyler vaat etmiyordu. " Yapma Aslı. Yoksa sana Canan mı demem gerek? Adının gücünü anlamak bu kadar zor olmamalı. " dedi adam oturduğu yere daha çok yayıldı.
Bacağını diğerinin üstüne attı. Ona göre rahat dışarıdan ise kaba bir görüntüyü beraberinde getirdi. " Sen hep güç istedin zaten. Tek derdin buydu. Güç ve para için yapamayacağın şey yok. Ama sana bir şey söyleyeyim. Senin gibilerin burada işi yok. " dedi Aslı Aksu kontrolsüz bir öfkeyle.
İsminin ne olduğunu bilemiyordum. Canan, Aslı hatta daha bilmediğimiz isimler de olabilirdi. Adamın alaycı sesi kulağımda çınladı. " Güldürme beni Aslı. Bu işte en az benim kadar suçlusun. Mete hapse girdi diye paçaların tutuşmasın. " derken gülümsüyordu.
Mete'nin bizimle yakından ilgilenen bir adamdı. Bu iki kişiyle de bağlantısı düşünülürse benim ifşa olmamam garip bir durumu ortaya seriyordu. " Onun adını ağzına alma. O pislikten kurtulduk. Kimin sayesinde olduğu önemli değil. " dedi Aslı hanım.
Sahiden bunu yapan kişiyi merak ediyordum. Bizim gibi birçok kişiye yardımcı olmuştu. " Tanıdık değil. Ben Tutku Soylum'dan şüphelenmiştim. " dedi kasıntı bir sesle Haluk. Tutku'nun ismini duymak beni şaşırtmamalıydı.
Beni düşündüren şey, Asrın'ın onunla beraber olduğunu fark edememeleriydi. Bunun nedenini biliyordum. Bazı şeyleri yavaş yavaş paylaşıyorlardı. Çetin ve Asrın'ın ikili olarak hareket etmeleri işe yarıyordu. Tutku çemberin dışında görünüyordu. Dikkat çekmiyordu.
Onun kendi başına olduğunu düşünüyorlardı. Yardım almayacağına eminlerdi. Sözlerinde yalan olmasa da Tutku'nun hayatı yalanlarla doluydu. Asrın'ın iki yıldır bu kadınla olması güveni de beraberinde getirmişti. Aslı Aksu'nun ondan şüphe etmesine imkan yoktu.
Didik didik araştırmıştı zaten. Ama Asrın'ın kendini deşifre etmesi düşünülemezdi. Fazla zekiydi. " O adamın nereden çıkacağı belli olmaz. Her an bize bulaşması olası. " dedi Aslı hanım. Gözünde korku vardı. İşte bu gizlenemeyen bir duyguydu.
Haluk elini başına götürdü. Eğik bir halde durdu. Aslı Aksu ise yerinde duramıyordu. Koca odada ileri geri hareket ediyordu. " Asrın'ın seni korur. " dedi adam iğrenç bir sesle. Eski eşine yan gözle bakmıştı. Aslı hanım ona bakmak için duraksadı.
Sert bakışlarını esirgemeden adamı süzdü. Ondan hoşlanmıyordu. Ara sıra gözlerinde nefret beliriyordu. " Asrın'ın hiçbir açığını bulamadın. Ondan şüphelenmen umurumda değil. O beni seviyor. Ben de onu. " derken son cümleyi bastırdı Aslı hanım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TECRÜBE
Ficção Adolescente๑۩⋂۩๑ Kırılgan kalbi dışında kaybedecek hiçbir şeyi olmayan, hayatı yeni öğrenen bir kız. Kaybedecek çok şeyi olan, kendini affedemeyen bir adam. Sonbahar ve kışın hikayesi. Arada kalmış ve arada bırakmış. ๑۩⋂۩๑