Without You

Chapter 22

  TINA'S POV

Ξυπνάω το πρωί από τον ενοχλητικό ήχο του κινητού μου.
Είναι ο Sam τι να θέλει τόσο πρωί;
-"Ναι;" λέω με μια νυσταγμένος φωνή.
-"Tina, ο Sam είμαι. Έλα γρήγορα στο νοσοκομείο. Η Eva είχε ατύχημα.
-"Τι; Πως; Τι έγινε;" τα χάνω.
-"Έλα στο νοσοκομείο γρήγορα θα σου εξηγήσω εκεί." λέει και το κλείνω.
Γρήγορα σηκώνομαι από το κρεβάτι μου βάζω κάτι πρόχειρο και κατεβαίνω τις σκάλες.
Παίρνω τα κλειδιά στα χέρια μου και τρέχω προς το αυτοκίνητο.
Βάζω μπρος και πηγαίνω όσο πιο γρήγορα μπορώ προς το νοσοκομείο. Μετά από μια διαδρομή μισής ώρας επιτέλους φτάνω. Μπαίνω μέσα και βλέπω τον Sam βουρκωμένο.
-"Sam τι έγινε;" ρωτάω.
-"Περπατούσα στο δρόμο και είδα την Eva και της μίλησα, έτσι όπως μιλούσαμε ξαφνικά άρχισε να τρέχει μακριά μου. Εγώ την φώναζα γιατί ήθελα να την ρωτήσω κάτι, γύρισε να με κοιτάξει και σταμάτησε στη μέση του δρόμου. Αυτός που περνούσε δεν την είδε και έπεσε πάνω της..." λέει ο Sam και εγώ αρχίζω να κλαίω με λυγμούς. Είμαι φοβισμένη.
-"Είναι καλά;" ρωτάω.
-"Ναι ήρθε πριν λίγο η νοσοκόμα και μου είπε ότι θα γίνει καλά... " κάνει μια παύση και συνεχίζει.
-"Αλλά μου είπε και κάτι άλλο..."
-"Τι;" ρωτάω τρομοκρατημένη.
-"Είπε ότι απέβαλε."
-"Τι; Ωχ όχι. Θα είναι χάλια μόλις το μάθει." λέω.
-"Το ήξερες;" με ρωτάει έκπληκτος.
-"Ναι... Ήταν του πρώην της. Τα είχανε 2 χρόνια και την τελευταία φορά που κάνανε έρωτα πριν φύγει από την Αγγλία ξέχασαν να πάρουν προφύλαξη."
-"Ώστε για αυτό είχε ζαλάδες τόσο καιρό;" ρωτάει.
-"Ναι. " λέω και βλέπω την νοσοκόμα να έρχεται προς το μέρος μας.
-"Μπορείτε να την δείτε" λέει η νοσοκόμα. Στην διαδρομή από εκεί που ήμασταν μέχρι το δωμάτιο της δεν ξέρω τι από όλα να σκεφτώ. Να της το πω τώρα; Ή να περιμένω να έρθει σπίτι πρώτα; Πριν προλάβω να αποφασίσω φτάνουμε.
-"Eva πως νιώθεις;" ρωτάω πιάνοντας το χέρι της.
-"Εμμ.. Δεν ξέρω. Πονάω λίγο." λέει.
-"Θα γίνεις καλά, μας το είπε η νοσοκόμα." την διαβεβαιώνω.

EVA'S POV

Νιώθω εξαντλημένη και πονάω παντού. Μα τι έγινε; Δεν θυμάμαι πολλά.
-"Τι έγινε;" ρωτάω τον Sam και την Tina.
-"Περπατούσαμε και άρχισες να τρέχεις μακριά μου και δεν πρόσεξες πως πέρασες το δρόμο και ένας έπεσε πάνω σου." λέει o Sam.
Τώρα θυμάμαι που πήγαινα και τον λόγο που έτρεχα μακριά του.
Το παιδί είναι καλά; Τι έγινε; Ο Sam έμαθε για την εγκυμοσύνη;

-"Sam μπορείς να με αφήσεις λίγο μόνη με την Tina;" ρωτάω ευγενικά.
-"Ναι,αμεσως." λέει ο Sam και φεύγει.

-"Τι έγινε με το παιδί Tina;" ρωτάω.
Με κοιτάει με ένα λυπημένο βλέμμα και μένει αμίλητη.
Μπορώ ξεκάθαρα να δω ότι δεν είναι καλή η απάντηση και μόνο από τι βλέμμα της.
-" Πες μου Tina. Κάτι σε ρώτησα." λέω και ακούγομαι πιο αναιδής από ότι περίμενα.
-"Eva..." λέει και σταματάει.
-" Πες μου Tina." επιμένω.
-"Απέβαλες, λυπάμαι πολύ" λέει και δεν ξέρω τι να πω.
Πριν καν το καταλάβω τρέχουν δάκρυα από τις άκρες των ματιών μου.
Από τότε που ήρθα σε αυτή τη καταραμένη χώρα δεν πάει τίποτα καλά. Νιώθω τόσο χάλια.

Θεέ μου.

Πόσα θα αντέξω ακόμα;
Άμα το σήκωνε ο Zayn, θα ήταν όλα αλλιώς. Τι βλάκας. Μα πως μπόρεσε να προχωρήσει τόσο γρήγορα; Δεν πρόκειται να του ξανατηλεφωνησω ποτέ. Τελείωσε. Θα κοιτάξω να φτιάξω όσο μπορώ την ζωή μου από εδώ και πέρα.