Without You

Untitled Part 46

  EVA'S POV

Είναι βράδυ και αποφασίζουμε με την Tina να βγούμε για καφέ με τους φίλους μας. Γνώρισα και μία καινούρια κοπέλα που έχουμε γίνει φίλες και ειλικρινά είναι συμπαθητική. Της στέλνω μήνυμα και της λέω ότι θα περάσουμε από το σπίτι της μαζί με την Tina. Στέλνω μήνυμα στον Sam και αποφασίζω να μην του πω να έρθει. Πρέπει να αφιερώσω χρόνο στις φίλες μου και στην ξαδέρφη μου γιατί τις έχω παραμελήσει και αυτό ακριβώς γράφω στο μήνυμα. Η απάντηση του είναι κατανοητική και μου λέει να περάσω καλά και θα τα πούμε αύριο στο γραφείο μου.
-"Πηγαίνω πρώτη στο μπάνιο." λέω γελώντας και τρέχω για να προλάβω πειράζοντας την ξαδέρφη μου και από το στόμα της βγαίνει ένα θυμωμένο βογκητό.
Βγάζω γρήγορα τα ρούχα μου και ξεκινάω το μπάνιο μου. Το ζεστό νερό χαλαρώνει τους πιασμένους μύες μου και το απολαμβάνω. Γλιστράω το ξυραφάκι βιαστικά κατά μήκος των ποδιών μου και αφού τελειώνω τυλίγω μία πετσέτα γύρω μου και στεγνώνω τα μαλλιά μου ενώ βάζω το μηχάνημα για μπούκλες στην πρίζα. Παίρνω το νεσεσέρ μου μέσα από το ντουλάπι και βάφομαι λίγο βιαστικά αλλά ωραία. Αποφασίζω να τραβήξω μία λεπτή γραμμή με το αγαπημένο μου μαύρο eye liner, κάτι που δεν συνηθίζω και να χρησιμοποιήσω λίγο πιο έντονο κραγιόν. Φτιάχνω προσεκτικά τις μπούκλες μου. Τα μαλλιά μου δείχνουν τέλεια και προσθέτω λίγη λακ για να μην χαλάσουν. Βγαίνω από το μπάνιο και πηγαίνω στο δωμάτιο για να ντυθώ.
-"Πηγαίνω." η Tina μου λέει βγαίνοντας από την πόρτα και της χαμογελάω.
Ανοίγω την ντουλάπα και διαλέξω το μακρύ μου ριγέ ασπρόμαυρο φόρεμα και φλατ παπούτσια. Ίσως να είναι λίγο υπερβολικό για έναν καφέ όμως θα πω στην Tina να ντυθεί παρόμοια. Τώρα αρχίζει να μπαίνει ο χειμώνας και έξω κάνει πολύ κρύο.
Μετά από λίγο η Tina βγαίνει από το μπάνιο. Τα μαλλιά της είναι πιασμένα σε μία ψηλή, τέλεια κοτσίδα και το πρόσωπο της ελαφριά βαμένο.
-"Βάλε φόρεμα." της λέω και κοιτάζει την εμφάνιση μου γνέφοντας.
Αφού είμαστε έτοιμες μπαίνουμε στο αυτοκίνητο της και προλαβαίνω να μπω στην θέση του οδηγού. Οδηγώ προς το σπίτι της καινούριας μου φίλης Carol. Είναι πολύ κοντά στο δικό μας σπίτι οπότε φτάνουμε πολύ γρήγορα. Περιμένει ήδη έξω από το σπίτι της και μπαίνει στις πίσω θέσεις του αυτοκινήτου. Φοράει ένα υπέροχο torn jean με μία άσπρη μπλούζα λίγο φαρδιά όμως κομψή και μαύρες γόβες. Τα καστανόξανθα μαλλιά της είναι κυματιστά και το πρόσωπο της λάμπει. Τα μάτια της είναι ανοιχτό καφέ και στο φως μοιάζουν με μία απόχρωση του μοβ.
-"Γεια σας." λέει γλυκά.
-"Γεια σου γλυκιά μου." της λέω και η Tina χαμογελάει.
-"Που θα πάμε;" η Tina ρωτάει.
-"Θα οδηγήσω κατά μήκος αυτού του δρόμου μέχρι να δούμε κάτι ενδιαφέρον." απαντάω και γνέφει.
-"Θα προτιμούσα να πάμε για φαγητό." λέει η Carol και συμφωνούμε. Δεν είναι κακή ιδέα.
Λίγο πιο μπροστά βλέπουμε ένα μεγάλο εστιατόριο με πολύ κόσμο και είναι τόσο ελκυστικό. Έχει θέα το Opera House το οποίο είναι σχετικά κοντά στο σπίτι μας, προφανώς. Το εστιατόριο ονομάζεται Quay, σύμφωνα με την ταμπέλα στην κορυφή του κτηρίου. Δείχνει πολύ ακριβό όμως δεν πειράζει. Βγαίνουμε από το αυτοκίνητο και κατευθυνόμαστε προς τα μέσα.
-"Είναι υπέροχο." η Tina λέει και η Carol κοιτάζει γύρω γύρω όπως και εγώ. Είναι διόροφο όμως ο κάτω όροφος είναι γεμάτος και μπαίνουμε στο ασανσέρ για να ανέβουμε στον δεύτερο, ελπίζοντας να έχει κάποιο άδειο τραπέζι για εμάς. Δεν υπάρχει τοίχος αλλά τζαμαρία και το γυαλί από το οποίο είναι φτιαγμένοι έχει χαραγμένα σχέδια όπως λουλούδια. Είναι πολυτελές και απ'ότι φαίνεται τα φαγητά είναι γκουρμέ. Ψάχνουμε στον χώρο για ένα τραπέζι και βρίσκουμε ένα δίπλα από την τζαμαρία. Καθώς κοιτάζεις έξω βλέπεις τον ωκεανό και το Opera House από ψηλά. Θεέ μου είναι μαγικό. Θα μπορούσα να μείνω εδώ για πάντα.
Κοιτάζοντας το μενού αποφασίζω να πάρω καπνιστό σολομό με τσάτνεϊ ανανά. Δεν το έχω δοκιμάσει ξανά αλλά θα ήθελα πολύ να το δοκιμάσω σήμερα. Το λέω στα κορίτσια και συμφωνούν να παραγγείλουμε τρία τέτοια. Μετά από λίγα λεπτά ένας εμφανίσιμος σερβιτόρος έρχεται προς το μέρος μας με ένα σημειωματάριο. Φοράει μαύρο παντελόνι και άσπρο πουκάμισο με μία πράσινη γραβάτα. Έτσι είναι όλοι οι σερβιτόροι εδώ.
-"Τρεις καπνιστούς σολομούς με τσάτνεϊ ανανά." του λέω χαμογελώντας και γνέφει ενώ χάνεται στο πλήθος.
Μετά από λίγα λεπτά το φαγητό μας έρχεται στο τραπέζι και ο σερβιτόρος μας προσφέρει κρασί. Ποτέ δεν μου άρεσε το κρασί όμως θα πιω λίγο.  

  Τρώω λίγο από το φαγητό και η γεύση είναι ακαταμάχητη.
-"Τέλειο είναι." λέω και τα κορίτσια γνέφουν συμφωνώντας.
Απολαμβάνω το φαγητό και αφού τελειώνω πιάνω το μπουκάλι με το κρασί. Γεμίζω το ποτήρι της Tina και της Carol και ύστερα το δικό μου. Ακουμπάω το ποτήρι στα χείλη μου και το κόκκινο υγρό κυλάει στο στόμα μου. Είναι το καλύτερο κρασί που έχω δοκιμάσει. Το μοναδικό που μου αρέσει. Κοιτάζω έξω και παρατηρώ την όμορφη θέα. Νιώθω ότι θα πέσω από κάτω μέσα στην θάλασσα.
-"Τράβηξε με μια φωτογραφία." λέω στην Tina και της δίνω το κινητό μου.
-"Γιατί δεν είπατε και στην Josephine;" η Carol ρωτάει.
-"Δεν μπορούσε να έρθει, ήταν απασχολημένη." της απαντάει η Tina και εκείνη κουνάει το κεφάλι της.
Ελέγχω την τιμή του φαγητού μας και μπορώ να πω πως είναι υπερβολικά ακριβό, όμως αξίζει.
Μένουμε εκεί για ώρες συζητώντας και γελώντας. Περνάω υπέροχα και ζητάμε άλλο ένα μπουκάλι με κρασί.
Έχω πιει αρκετό και ζαλίζομαι λιγάκι.