Without You

Chapter 42

  RACHEL'S POV

Οι γονείς του Zayn φαίνονται πραγματικά πολύ καλοί. Πλησιάζουν προς το μέρος μου χαμογελώντας και εγώ ανταποδίδω.
-"Γεια σας." λέω και με κοιτάζουν.
-"Εσύ λοιπόν είσαι η Eva." η κυρία με τα καστανά μαλλιά μπροστά μου με ρωτάει. Εγώ τώρα τι πρέπει να πω; Κοιτάζω προς τον Zayn.
-"Όχι μητέρα θα σου εξηγήσω κάποια άλλη στιγμή." λέει ο Zayn βγάζοντας με από την δύσκολη θέση.
Το πρόσωπο της γλυκιάς γυναίκας σχηματίζει μία μπερδεμένη έκφραση και κοιτάζει προς τον Zayn και μετά πάλι σε εμένα.
-"Πως σε λένε γλυκιά μου;"
-"Rachel." της απαντάω και κάνουμε χειραψία.
-"Με συγχωρείς για πριν δεν ήξερα." λέει.
-"Εντάξει." της απαντάω.
-"Πάω τα πράγματα πάνω." ο πατέρας του Zayn λέει ανεβαίνοντας τις σκάλες.
Αυτή η γυναίκα είναι τόσο συμπαθητική. Το χαμόγελο είναι μόνιμα χαραγμένο στο πρόσωπο της και καθώς την παρατηρώ μοιάζει με τον Zayn.
-"Πως ήταν το ταξίδι σας;" ο Zayn την ρωτάει.
-"Μια χαρά αγόρι μου." λέει και συνεχίζει να προσφέρει το ζεστό της χαμόγελο. Είναι απίστευτα γλυκιά.

ZAYN'S POV

-"Θα πάω λίγο να ξαπλώσω με τον πατέρα σου και να τακτοποιήσω τα πράγματα. Εμείς έχουμε φάει, έχω φέρει διάφορα φαγητά και γλυκά. Είναι στις τσάντες." μας λέει.
-"Εντάξει μαμά ευχαριστούμε." της λέω και κλείνει το μάτι ενώ ανεβαίνει τις σκάλες.
Μαζί με την Rachel ψάχνουμε τις σακούλες. Υπάρχουν μακαρόνια, πίτσα, σνίτσελ,πατάτες. Μα καλά μαγείρεψε όλα τα φαγητά για να μου φέρει;
Σε άλλα μπολ υπάρχουν γλυκά όπως σοκολατάκια, τούρτες, κέικ. Ουαου. Τα βάζω όλα στο τραπέζι και με την Rachel αποφασίζουμε τι θα φάμε. Κρατάμε το μπολ με το σνίτσελ και τις τηγανιτές πατάτες και τοποθετούμε τα υπόλοιπα στο ψυγείο.
Τα φαγητά της μητέρας μου είναι υπέροχα!

Αφού τελειώνουμε με το φαγητό καθόμαστε στον καναπέ και αποφασίζουμε να δούμε ταινία.

Επειδή δεν έχουμε κάτι καλύτερο να κάνουμε, βλέπουμε ταινίες. Μόλις τελείωσε η δεύτερη η οποία ήταν πραγματικά βαρετή. Η Rachel έχει αποκοιμηθεί στην αγκαλιά μου και πριν το καταλάβω και τα δικά μου μάτια κλείνουν.

TRISHA'S POV

Σηκώνομαι προσεκτικά από το κρεβάτι για να μην ξυπνήσω τον Robert. Μου είχε λείψει πολύ ο Zayn και γενικά η Αγγλία.
Κατεβαίνω τις σκάλες αθόρυβα και ανάβω το φως. Κοιτάζοντας προς τον καναπέ βλέπω τον γιο μου με την κοπέλα του αγκαλιά να κοιμούνται. Νομίζω την λένε Rachel. Ναι.
Λυπάμαι που ο Zayn χώρισε με την Eva. Είχα ακούσει πολύ καλά λόγια για εκείνη. Ο Zayn συνέχεια μιλούσε για αυτήν και μου έλεγε πόσο την αγαπούσε.
Αντιθέτως, για αυτή την κοπέλα δεν μου είχε αναφέρει ποτέ τίποτα και αυτό με ανησυχεί. Πάντα ήταν ανοιχτός μαζί μου. Πρέπει να μάθω τι έχει γίνει για να τον βοηθήσω.
Ανοίγω το ψυγείο και βάζω σε ένα ποτήρι κρύο νερό.
Κλείνω το φως και ανεβαίνω τις σκάλες. Ξαπλώνω δίπλα στον Robert και κλείνω τα μάτια μου.

***

ZAYN'S POV

Ξυπνάω και γρήγορα κοιτάζω το κινητό μου για να ελέγξω την ώρα. Είναι 9:10. Γαμώτο ξέχασα να βάλω ξυπνητήρι. Ξυπνάω γρήγορα την Rachel και τρέχω προς το μπάνιο. Αφού τελειώνω με αυτό ετοιμάζομαι βιαστικά, το ίδιο και η Rachel και παίρνω ένα πακέτο μπισκότα στο χέρι μου καθώς βγαίνουμε από την πόρτα. Επιβιβαζόμαστε στο αυτοκίνητο και αμέσως ξεκινάω να οδηγώ για το μπαρ.

Φτάνουμε εκεί και αφήνω την Rachel αποχαιρετώντας την με ένα πεταχτό φιλί.
Οδηγώ προς την καφετέρια και κατεβαίνω με βιαστικές κινήσεις από το αυτοκίνητο κλειδώνοντας το.
Μπαίνω μέσα και χαιρετώ τον Stefan και τον κύριο Horan. Ο κύριος Horan μου δίνει το μπλουζάκι και το ταμπελάκι μου. Γαμώτο άργησα.
-"Συγνώμη ξέχασα να βάλω ξυπνητήρι." απολογούμαι στο αφεντικό.
-"Δεν πειράζει, ξεκίνα." μου λέει και υπακούω. Παίρνω το μπλοκάκι και το στυλό μου και ξεκινάω.

***

Είναι απόγευμα και έχω τελειώσει με την δουλειά. Αποχαιρετώ το αφεντικό, αφού ο Stefan έφυγε νωρίτερα σήμερα.
Βγαίνω από το μαγαζί και μπαίνω στο αυτοκίνητο μου. Οδηγώ προς το μπαρ που δουλεύει η Rachel και αφού φτάνω μπαίνω μέσα. Την βλέπω στην γνωστή της θέση, να γεμίζει το ποτήρι ενός άντρα που την κοιτάζει προκλητικά και αυτή χαμογελάει, επίσης προκλητικά.
Τι γίνεται εδώ;
Πλησιάζω προς το μέρος του.
-"Zayn τελείωσες;" η Rachel με ρωτάει και η έκφραση της αλλάζει.
-"Ποιος είναι αυτός ρε μωρό;" ο μεθυσμένος άντρας με τα μαύρα μαλλιά και τα σκουλαρίκια ρωτάει την Rachel. Η αναπνοή του μυρίζει απαίσια. Ένας συνδυασμός από διάφορα ποτά.
Η Rachel τον κοιτάζει με ένα δολοφονικό βλέμμα.
Ο άντρας κοιτάζει προς το μέρος μου και με σπρώχνει πίσω.
-"Φύγε." μου λέει. Πριν καν το καταλάβω η γροθιά μου έχει ενωθεί με το σαγόνι του.

  RACHEL'S POV

Γεμίζω ξανά το ποτήρι του μεθυσμένου άντρα. Ελπίζω ο Zayn να μην έρθει ακόμα. Αυτή είναι η δουλειά μου. Πρέπει να είμαι προκλητική με τους άντρες που έρχονται εδώ για να μην φεύγουν και να πίνουν όσο πιο πολύ γίνεται ώστε να πληρώνουν πολλά χρήματα.
Γαμώτο, ο Zayn.
Πλησιάζει.
-"Zayn τελείωσες;" τον ρωτάω απλά.
-"Ποιος είναι αυτός ρε μωρό;" ο άντρας με τα σκουλαρίκια με ρωτάει πριν προλάβει να απαντήσει ο Zayn. Τον κοιτάζω με ένα βλέμμα σαν να του λέω να σταματήσει.
Το χέρι του σπρώχνει προς τα πίσω τον Zayn και πριν προλάβω να αντιδράσω η γροθιά του Zayn χτυπάει το σαγόνι του με αποτέλεσμα να γυρίσει το κεφάλι του.
Ο κόσμος που βρίσκεται στο μπαρ τρομάζει και κοιτάζει προς το μέρος τους. Ευτυχώς που το αφεντικό μου δεν ήρθε σήμερα.
Ο μεθυσμένος άντρας δεν έχει και πολλές δυνάμεις όμως είναι αρκετές για να σηκωθεί και να πιάσει από τον λαιμό τον Zayn.
-"Όχι σταμάτα." κυριολεκτικά ουρλιάζω και τρέχω προς το μέρος τους για να τους σταματήσω.
Ο Zayn μια απότομη κίνηση κατεβάζει τα χέρια του άντρα από τον λαιμό του και τον χτυπάει δυνατά στην μύτη. Η φλέβες του λαιμού του είναι εμφανής και οι γροθιές του σφιχτές. Τρέχω προς τον άντρα και τον κρατάω για να μην σηκωθεί. Η μύτη του βγάζει αίμα και τον βοηθάω να σηκωθεί. Πηγαίνει να χτυπήσει τον Zayn όμως τον κρατάω.

-"Φύγε τώρα." του λέω και παραπατώντας προσπαθεί να βγει από την πόρτα.