just a little bit of your heart ft. Niall Horan (one direction)

31

Niall 's point of view

Daar loopt ze. Ik zie haar pas over een paar dagen terug. Ik krijg tranen in mijn ogen. Ze heeft me verdomme nodig maar ik kan er niet voor haar zijn.

Ze draait zich om en zwaait nog een keer. Ik zwaai terug. Dan draait ze zicht weer om en verdwijn het hoekje om.

"Het komt goed, Nialler. We gaan zo snel mogelijk weer naar haar toe. Ze heeft ons nodig" zegt Louis die een hand op mijn schouder legt. Ik knik er veeg een traan weg. Dan draaien we ons om en lopen naar onze auto.

Eenmaal terug bij Amber's hotelkamer kloppen we aan. Al snel word er open gedaan door Liam.

In stilte lopen we naar binnen en gaan op de bank zitten.

"Ik ga ook terug denk ik. Ik heb hier niks als ik alleen ben" zegt Amber. Allemaal knikken we. We brengen Amber naar het vliegveld en dan rijden we weer terug naar ons appartement.

Ik plof neer op de bank en staar voor me uit. De anderen komen naast me zitten en proberen me gerust te stellen wat niet zo goed lukt want ik barst in tranen uit.

"Ik laat haar verdomme toch niet alleen als ze het moeilijk heeft?!" Schreeuw ik. Allemaal zijn ze stil.

"Stuur een berichtje. Als het goed is, is ze al geland." Zegt Liam. Ik knik en pak gelijk mijn mobiel.

Emma's point of view:

*dames en heren, we gaan landen* gaat door het vliegtuig.

Ik kijk naar het mooie Nederland dat langzaam dichterbij komt.

Shit! Niemand weet dat ik kom... alleen mijn ouders. Handige Emma. (Not) dan maar een taxi.

We zijn geland. Ik wacht nu op mijn koffer. Als ik hem heb gevonden stuur ik Niall nog een berichtje.

▶Emma
Hey Nialler. Net geland. Miss you. X

Meteen krijg ik een berichtje terug.

▶Niall
Hee Em, alvast sweet dreams babe! Miss you to. Xx

Ik glimlach en loop naar de aankomsthal.

"Emma!" Hoor ik iemand schreeuwen. Ik kijk om me heen. Daar staat Tess, een goede vriendin van mij. Ze had me ook een berichtje gestuurt toen ik nog in london was.

Oh ja... london...

"Tess?! Wat doe jij hier?" Vraag ik een beetje verbaast.

"Je ouders belden me. Ik heb opgezocht welk vliegtuig uit london kwam, dus ik had aangeboden om je op te halen." Ze kijkt me blij aan. "Ja, ze hebben me alles al uitgelegd. Het spijt me zo voor je" ze trekt me in een knuffel.

"Dankje, ik heb een beetje, nou ja, hoe zeg je dat? Ruzie met Amber. Ik wil helemaal geen ruzie en dan dit en Niall" ik begin te huilen.

"Niall? Niall Horan? Wat is daarmee?"

"Ik heb ze ontmoet, en we werden goede vrienden. En ik werd verlieft. En hij ook" zeg ik.

"OMG, EMMA IS IN LOVEEEE"

"Je houd je mond, want we hebben het nog niet bekend gemaakt" zeg ik voordat iemand haar geschreeuw hoort.

"Ik heb wel filmpjes gezien van jou en Ariana en foto's van jij met de boys en 5SOS. Echt vet!" Ik knik.

"Tess, wil je me naar het ziekenhuis brengen?" Vraag ik langzaam.

"Tuurlijk. Kom hier!" Zegt ze. Ze slaat een arm om me heen en samen lopen we naar de auto.

In de auto praten we over alles wat ik heb beleefd in London, behalve het ziekenhuis gedoe. Dat vergeet ik liever.

We stappen uit voor het ziekenhuis. Ik ben zenuwachtig voor wat ik ga aantreffen. Ik heb echt geen idee. Ik kijk omhoog naar de ramen waar bloemetjes voor staan. Dan kijk ik naar de lucht. Donker. Tja... het is ook al avond. Of nacht. Ik kijk op mijn mobiel. 10:22. Ik adem nog een keer diep in en loop dan naar binnen.

Niall's point of view

▶Niall
Hee Em, alvast sweet dreams babe! Miss you to. Xx

Ik verstuur het berichtje en loop maar de keuken. Ik heb best wel honger. Ik pak het doosje koekjes en eet het helemaal leeg. Dan loop ik weer terug naar de bank. Ik plof neer. Net op dat moment word ik gebelt. Misschien is het Emma wel! Snel pak ik mijn telefoon en neem op.

"Niall here " zeg ik.

"Niall, this is Simon" oh jippie. Simon Cowell. Als hij belt is het of heeeel goed nieuws of heeeel slecht nieuws.

"Oh, hi Simon"

"Kunnen we morgen afspreken? We moeten wat bespreken" zegt hij.

"Sure, 12 O' clock? "

"Yes, bye."

"Bye" zeg ik en hang op.

Dat was raar. Normaal zegt hij het gewoon over de telefoon. Ach ja...

Ik loop naar boven en laat me vallen op mijn bed. Ik probeer te slapen maar dat gaat niet. Mijn gedachtes zitten bij Emma. Ik moet bij haar zijn om haar te steunen. Ze zal het wel goed hebben daar. Ik wil haar moeder nog ontmoeten. Het lijkt me vreselijk voor haar. Je moeder verliezen. Ik zal er voor haar zijn, als het kan.

---------------------------------------------
Dit hoofdstuk is voor

ManontenHoor

We kennen elkaar al 10 jaar. Eigenlijk veel te lang maar ik hou van jouuww❤