Fuck My Fucking Life

56. New School

Dinsdag 1 september 2015.

Nog twee weken en ik ben 17. Ik loop de school binnen waar een geur ging die ik nooit meer zou gaan vergeten. Dat wist ik zeker.

In de aula werden de groepen verdeeld. De aula was groot en open. De gangen van de eerste en tweede verdieping kun je vanuit het midden van de aula zien en de achterkant is van glas. Je kijkt zo uit op de straat.

Ik weet dat ik in groep 4CK zit.

Toen de hele aula leeg was, liep de conciërge naar mij toe.

'Ben jij Mischa?' Vraagt hij en bekijkt me van top tot teen.

'Ja,' zeg ik een beetje twijfelend. Is het goed of fout dat hij mijn naam weet?

'Kom maar mee. Ik denk dat je boven moet zijn,' zegt hij. Hij draait zich om en begint te lopen.

'Leo?' Hoor ik ineens vanaf de eerste verdieping. 'Weet jij wie Mischa is?'

'Ja, ik neem haar mee naar boven.'

Ik zucht. Dit gaat een lang jaar worden.

De kale, maar redelijk jonge man gaf mij een hand.

'Ik ben je mentor dit jaar, ook je kookleraar.'

Omdat ik afgelopen twee jaar consumptieve technieken, koken, bakken en serveren als vak op VMBO basis had, moest ik dat dit jaar bij VMBO kader ook doen. Ook al had ik daar mijn diploma al voor.

'Dit is je klas,' zegt hij als we het lokaal binnen lopen.

Het lijkt net een film. Voor mij zaten 15 paar jongens ogen naar mij te kijken. Te onderzoeken.

Ze zien er zo jong uit, zo onwetend en zo onschuldig maar ondeugend tegelijk.

'Stel jezelf maar voor,' zegt hij en duwt me naar voren.

'Ik ben Mischa, ik kom uit Alkmaar en ben hier om mijn kader diploma te halen,' zeg ik in één adem en ik voel de ogen prikken zodra ik naar een lege plek loop.

De jongens kijk mij geschokt aan.

Ja vriend, wen er maar aan.

'Hoe oud ben je?' Hoor ik ineens.

'Mischa wordt over twee weken zeventien,' zegt meneer Hobbmans.

'Maar wij zijn allemaal vijftien!' Hoor ik ineens.

'Zitten er ook meisjes in deze klas?' Vraag ik ineens, zonder erbij na te denken.

'Ja, eentje, die komt morgen,' zegt een andere jongen die eruit ziet alsof hij van de sportschool komt. Hij lijkt beledigd.

Ik zucht.

Na de regels gehoord te hebben, wist ik zeker dat ik het niet meer wilde. Ik hoorde hier niet, maar ik moest het doen.

De volgende dag moest ik om half 9 op school zijn.

Ik woonde in een klein dorpje. Ik moest naar Nijmegen, maar dat duurde een lange tijd.

Ik stond om half zeven op om te ontbijten en aan te kleden. Het was nog redelijk warm.

Ik stap naar buiten in een frisse ochtendzon en ik rij met de fiets naar het busstation. Daar moest ik zeker 15 minuten met de bus, om vervolgens nog een keer 25 minuten met de bus te gaan, en daarna nog 20 minuten te lopen.

De bus was stampvol. En nu is het nog zomer! Straks word het niet meer te doen met de winterkou. Dan wil iedereen ineens met de bus.

Ik stap de school binnen en ik wacht tot de vreselijk rare bel gaat. Geen zoemer, maar een muziekje. Kon het nog raarder?

Ja hoor, dat kan het. Ik loop naar de balie voor wat briefjes voor de psycholoog.

'Maar je bent een stagair. Dan hoeft dat niet,' zegt de chagrijnige vrouw die het vast zat is om met deze vreselijke idioten te moeten helpen.

'Ik ben geen stagair. Ik ben een leerling.'

De vrouw kijkt me aan alsof ik een grapje maak.

'Ik zit in 4CK.'

'Oh! Jij bent dat nieuwe meisje, Mischa. Je ziet er veel ouder uit.'

Ik zucht. De bel is gegaan, muts. Geef me nou maar dat briefje.

Ze pluk wat briefje van het stapeltje en giechelt als een klein meisje.

Ik had de eerste twee lesuren overleeft. School voelde vreemd. Niet alleen vanwege een nieuwe school, maar vooral omdat ik zeker 5 maanden al geen les had gehad. Geen normale lessen in ieder geval.

Ik loop naar buiten en trek mijn sigaretten uit de mijn jaszak.

Er was een witte lijn getrokken over het schoolplein. Je mag alleen achter de lijn roken.

Er was alleen nog plek aan de andere kant van het schoolplein.

Ik verzamel al mijn moed en met brandende ogen en gemompel loop in naar het muurtje en steek zo nonchalant mogelijk een sigaret op.

Ik zie drie jongens en twee meisjes mijn kant op lopen, precies waarin ik geen zin had.

'Jij bent toch dat nieuwe meisje?' Vraagt het meisje vol pukkels, stoer gekleed maar met een enorme vreselijke grijns op haar gezicht. Met haar ga ik nog ruzie krijgen.

'Ja,' zeg ik kortaf en neem een hijsje van mijn sigaret.

'Waar kom je vandaan?' Vraagt ze.

'Alkmaar.'

'Dat is ver weg!' Roept een kleine jongen.

Ze gaan naast me zitten, voor me staan en gaan verder waar hun gesprek was gebleven. Een normaal, puber gesprek over wie met wie slaapt , wie met wie ruzie heeft en wat ze allemaal wel niet gemist hadden deze vakantie.

Zolang ik niet gepest zou worden...

Vind ik het allemaal helemaal prima.