Fuck My Fucking Life

15. Amsterdam

We w’appen al weer snel.

“Wil je maandag naar Amsterdam? Daar is een mooie plek, wanne show you.”

Ja, ja! Ja, dat wil ik heel graag!

Maar Santpoort dan? Daniel had verteld dat ze maandag graag wat met hem wilde doen.

Nevermind, gewoon niet naar vragen.

S’avonds hadden we het over vandaag, en was het super gezellig. Al snel was het maandag ochtend.

Om zeven uur ging mijn wekker omdat ik naar de tandarts moest. Daniel was nog niet online geweest na ons gesprek die avond.

Toen ik terug kwam ben ik weer in slaap gevallen. Om half tien werd ik weer wakker en checkte m’n telefoon. Daniel was al wakker en had me een berichtje gestuurd.

“Ik ga nu douchen en eten, zien we elkaar daarna?”

Ik was gaan douchen en ging snel naar de trein. De langste 40 minuten van mijn leven. Op het station ontmoeten we elkaar en zijn we door Amsterdam gaan lopen, voor een cadeau voor zijn vader, die dinsdag jarig zou zijn. Op een gegeven moment kwamen we in een Douglas winkel. Het stond er als de tering. Het was zo ontzettend vies, maar we vonden er niet ons cadeau. Later, in een kleinere Douglas wel. Daarna liepen we rond en gingen in een parkje zitten.

‘Weetje dat ik veel jongens van Omegle op mijn Skype had staan en op mijn telefoon, maar er nog nooit een ontmoet had?’ Vraag ik.

Hij moest lachen. ‘Jij bent ook mijn eerste keer hoor.’

Het was een hete zomerdag, en ik had een lange zwarte broek aangedaan. Heel, heel dom. Maar ik was bang dat hij mijn lelijke benen zag.

Toen, op het moment dat ik dacht dat ik in mijn kleding zou stikken, deed Daniel zijn shirt uit. Ik keek zo nonchalant als ik kon, maar mijn adem stokte.

Wou jongen, je weet niet wat je met me doet.

Hij had me gewoon verliefd op hem gemaakt. Dat wilde hij. Maar of hij ook verliefd op mij was, was nog maar de vraag.

Toen ging ik met mijn hoofd op zijn buik liggen en werden we steeds handstastelijker. Maar op een goeie manier, elkaar “per ongeluk” aanraken en toen werd het iets minder per ongeluk. Zijn handen zijn zacht en warm. Ik kreeg bij elke aanraking een kleine schok.

Nu moet je me niet verkeerd begrijpen, dit gaat niet over seks. We raakte elkaars armen aan, handen of wang. Maar dat was het.

Gek genoeg, ging het mij ook helemaal niet om seks.

Ik dacht daar ook eigenlijk niet aan. Ik wilde alleen maar heel graag bij hem zijn. Niks seks of seksitisch gedoe, en ik was daar blij mee.

Ook zegt Daniel maagd te zijn. Nou kan natuurlijk elke jongen dat wijs maken, maar aan zijn gedrag was het wel te merken.

Hij was niet seksitisch of iets wat daar op leek. Hij wilde me alleen maar lief strelen. Meer was het niet. En weetje wat? Dat voelt genoeg voor mij. Dat was fijn.

Toen liepen we, hand in hand, in Amsterdam. Ik voelde me meer dan gelukkig.

We pakte de tram en gingen terug naar het station. Ik moest lachen als ik naar hem keek.

Hij wist niet wat hij met me gedaan had. Ik bleef met hem station Haarlem wachten op mijn trein. Hij pakte mijn hand en we liepen naar een wat meer afgesloten rust plekje en begonnen daar uitgebreid te zoenen. En dat waren niet zomaar wat zoenen.

Hij kon het super goed, hoeveel meiden zal hij gezoend hebben?

Er was een jongen langs gelopen die nieuwschierig naar ons keek.

We gingen op een bankje zitten.

Mijn trein reed net weg.

‘Oeps,’ zeg ik met een grote glimlach. ‘Trein gemist.’

Hij moest lachen en opnieuw begonnen we te zoenen. Toen hij weg moest kreeg ik nog een kus en ging in mijn trein zitten.

Ik was gelukkig, ik moest bijna huilen. De tranen stonden in mijn ogen.

Ik had net een nieuw liedje gehoord.

‘Love, it feels so good, but you know it hurts.’

Wat een onzin, ik geloofde dat deze jongen mij eindelijk weer gelukkig ging maken.

Geen onzin, geen gedoe met Mace, geen vreemdgaan, NIKS.

Waarom onderschat ik toch altijd alles?

Want toen kwam het. Die dinsdag was ik weer naar school geweest en die donderdag hadden we afgesproken.

Maar hij kwam niet, hij had zich verslapen.

Mijn hart raasde… Nee, Mischa, hij word niet zoals Mace. Het is maar een keer. Het is maar een keer.

Maar die zondag kwam zijn hoge woord eruit.

‘Ik merk inderdaad ook dat ik niet meer zo geïnteresseerd in je ben.’

Je kan het misschien niet geloven, maar de lijn in vertrouwen in jongens was opgebouwd. Maar, na deze zin zat ik onder de lijn waar ik stond toen ik aan deze jongen begon.

Hoe kon hij?

Dus dinsdag had ik hem gevraagd hier naartoe te komen, wat hij zou doen. Ik zie het nog wel.

Hij zei hoe laat hij zou aankomen, en elke minuut dat hij dichterbij kwam, kreeg ik steeds meer buikpijn en werd ik misselijk, maar op een vreselijke manier.

Tot hij kwam aanlopen. Hij zei niet veel en we liepen het smalle straatje weer in.

Een man zei hem gedag.

‘Zijn mensen hier altijd zo vriendelijk?’ Vraagt hij en kijkt me aan.

Lul, hou je aan het onderwerp. We praten nu niet over koetjes en kalfjes.

‘Nee, niet dat ik weet.’

Dus begon ik maar.

‘Ik snap het niet, je zegt dat er geen reden is, maar dat kan niet zomaar. Er moest iets zijn, je kan me niet ineens niet meer leuk vinden.’

Telkens praatte hij erover heen. Toen we al vrij ver waren, begon het ineens keihard te regenen. Hij trok zijn jas aan en ik liet mijn tranen stromen.

Zijn respect, alles voor mij was weg. Alles stroomde weg.

Hij had me kapot gemaakt.

Ik had hem ooit verteld, dat ik jongens niet echt vertrouwde. En dat ik niet in echte liefde geloofde. Mijn vader was een jaar lang vreemd gegaan. Mace, wat er toen gebeurd was. Het webcam gebeuren. Tess. Alles, en weetje wat hij zei?

Het komt goed.

Maar hij loog. Net zoals hij over alles loog.

Maar het leek hem weinig te schelen

Terug bij het station stond ik te wachten.

‘Ga nou,’ zegt hij.

‘Nee, ik wacht tot je weg bent.’

Hij stapte de trein in en ging zitten.

Maar ik kon het niet aan zien om de trein weg te zien rijden. Ik liep heel snel terug naar mijn fiets waar ik in huilen uitbarstte.

Het ging niet meer. Ik was er klaar mee.

Ik belde mijn stiefmoeder op en vertelde het hele verhaal.

We hadden het weekend een familieweekend en mijn oma zou me op komen halen met mijn oom.

Ze zou me helpen. Het zou goed komen.

Dit ging niet alleen over Daniel, maar ook dat het na al die keren het mij overkomt. Het voelde deze keer als een mes tussen mijn ribben.

Bij papa thuis aangekomen viel ik meteen in mijn stiefmoeder haar armen, waar het veilig was.

En Daniel?

Daniel was weg, zonder precies te weten wat hij me achter had gelaten.