Fuck My Fucking Life

50. Bitch Clap & Sleeping with Daniel

Serious Request 2014.

Haarlem.

Dinsdagavond.

Maar iets waar we beide heen gaan.

Daniel en ik.

Daniel die ik niet uit mijn hoofd kan zetten met zijn nieuwe meisje. Chanel.

Pfft.

Ik loop met Gwain langs een aantal kraampjes en we lachen om van alles. Maar het blijft maar door mijn hoofd gaan. Hij is hier. Met haar en ik kan daar niet tegen.

‘Ik moest zo lachen om wat…’ Maar de rest hoorde ik niet meer.

Ik zag in mijn rechterooghoek Daniel langslopen. Met een nieuw meisje. Ik keek strak voor me uit en had niet eens het lef om haar aan te kijken.

Maar toen ze ons voorbij waren draaide ik me om en ging er een pijnscheut door m’n lichaam heen.

Ik wist niet dat me dit zoveel zou doen. Maar toen ik zag dat hij zijn arm om haar heensloeg, vulde mijn ogen zich zo snel met tranen dat ik het niet meer kon hebben.

Ik begon te huilen. Midden op de straat.

‘Hé, wat is er?’ Vraagt Gwain en haalt mijn handen voor m’n ogen weg.

‘Dat… Dat… Dat was Daaaaanieel!’ Snik met halen.

Ze draait zich om maar hij is al weg.

‘Rustig, hij is het jouw niet waar. Hij is een eikel.’

Na een lange poos gehuild te hebben in haar armen, lopen we door.

‘Het komt heus wel goed.’

‘Ik heb de behoefte om hem te slaan,’ zeg ik luid.

‘Dat doe ik wel voor je,’ zegt ze lachend.

We lopen terug naar het glazenhuis en ik druk mezelf de menigte in, waar ik hem niet zou zien.

Maar wie staat daar met z’n vriendin? Juist. Daniel.

Ik loop snikkend langs hem en ga ergens staan en begin nog harder te huilen.

Alle woede komt in me op. Niet te geloven. Dit gaat niet goed.

‘Ik ga hem slaan,’ zeg ik als ik hem op afstand met haar zei lachen.

‘Ik hou je niet tegen,’ zegt ze.

Maar wat ze niet bedacht, ik dat ik het echt zou doen. Ik draai me om en loop naar hem toe. De adrenaline kick komt op en met alles woede die ik heb, zie ik hem daar staan. Met haar in zijn armen.

Met alle kracht die ik heb, sla ik hem met mijn vlakke hand. Ik draai me om, en duw me door de menigte.

Ik zie Gwain niet eens meer, maar huilend en al, met een enorme adrenalinekick, druk me tot een rustige plek.

‘Je hebt hem geslagen!’ Zegt ze.

Ik sla mijn hand voor m’n mond en speel alles weer in mijn hoofd af, wat net in een fraqie van een seconde gebeurde.

Het bloed pompt door mijn aderen en ik had zin om 100 km te rennen of te fietsen. Ik had teveel energie. Het ging maar door en door. Ik wist niet hoe het kwam, maar ik wist niet meer wat ik moest voelen.

Ik pakte mijn mobiel voor het geval hij niet wist wie ik was.

M: P.S. FUCK YOU.

De dagen erna kon ik alleen maar aan hem denken.