Fuck My Fucking Life

42. Weed

Het regende alleen maar in de week dat ik nog in Frankrijk was.

Ik was het zat en wilde ondertussen wel weer naar huis.

Daniel wilde graag zo snel mogelijk afspreken. Dus toen ik zondagavond thuis kwam, was het al vrij duidelijk dat hij de volgende dag zou komen.

Ik lig op bed te wachten.

Opeens versnelt mijn hartslag. Ineens was ik nerveus. Het was nog niet eens 3 maanden geleden.

Het regent keihard en ik wist dat zijn bus net was aangekomen.

Ik kijk voor de 4de keer naar buiten en ineens zag ik hem aanlopen.

Ik kijk nog één keer snel mijn kamer rond of alles goed ligt en of ik ermee door kan.

Dan hoor ik de deurbel.

Ik sprint naar beneden en ik open de deur.

En daar staat hij dan weer: de super knappe hunk.

Hij stapt naar binnen en hij drukt een kus op mijn lippen.

Ik heb zijn lippen zolang niet geproefd…

Ik lig naast hem in bed. Ik wist niet wat ik moest vertellen over Jason. Dalijk wilde hij niet meer?

‘Ik ga wel wiet roken met Jason,’ zeg ik en kijk hem schuin aan.

Daniel kijkt verontwaardigt terug.

‘Waarom wel met hem en niet met mij?’ Vraagt hij en hij klinkt nog verontwaardigder dan hij zojuist keek.

‘Gewoon,’ zeg ik als ik mijn schouders ophaal.

‘Nee, vertel.’

‘Omdat ik niet met dezelfde persoon met wie ik seks heb wil blowen,’ zeg ik. Maar dat is niet helemaal waar. In ieder geval niet andersom. Ik wilde best seks hebben met Jason.

Daniel zucht.

Ik kon er niet onderuit, Daniel is jaloers.

‘Wat maakt jou het uit?’ Vraag ik.

‘Gewoon, ik wilde dat ook wel met jou doen.’

Toch, vind ik het best lief dat hij dat zegt.

Ik  ga weer tegen hem aanliggen en geniet nog even van zijn arm die om mij heen ligt.

Het is woensdagavond.

Ik heb afgesproken om vanavond met Jason samen gezellig wat te gaan doen en dan daar te gaan slapen.

Iets “gezelligs” doen. Wiet roken.

Ik stap uit en kijk om me heen.

Een hele rij met bussen staat klaar.

Ik stap in de bus en hij rijd een eind voor ik uit moet stappen.

J: Ik ben bijna bij de bushalte.

M: Ik kom er zo aan.

Ik stap uit en ik zie Jason aan komen lopen.

‘Haai,’ zeg ik en glimlacht. Hij glimlacht terug

Hij draait zich terug om en we lopen verder.

Hij is nog steeds de knappe, leuke en schattige jongen die hij 2 weken geleden ook al was.

Het liefst pak ik zijn hand vast maar in plaats daarvan stop ik mijn handen in mijn zakken.

We lopen een straat in en we komen uit bij een half rondje.

Zijn huis staat daar in het midden met een balkon, waarvan ik van foto’s weet dat hij daar slaapt.

We komen binnen en niemand is thuis.

We lopen de trap omhoog naar zijn kamer. Zijn kamer is groen met een bed, twee kasten en een bank.

Ik zette mijn tas neer en zucht. Benieuwd naar hoe deze avond gaat verlopen.

We hebben een tijdje zitten kletsen toen we naar buiten vertrokken.

We lopen langs een speeltuintje en Jason besluit dat we daar gaan zitten.

Ondertussen draait Jason de joint en ik ga naast hem zitten.

Ik had het echt al heel lang niet gedaan, en omdat ik vroeger niet tot over mijn longen rookte, wist ik niet goed of ik ooit echt stoned ben geweest.

Als hij klaar is met draaien en hem aansteekt neemt hij eerste de eerste hijs.

Ik ruik het hier en ik blijf rustig zitten alsof ik dit al meer dan 100 keer heb gedaan.

Dan geeft hij hem aan mij.

Ik neem rustig een hijs en er gebeurt weinig, het is net zoals roken, maar dan met een anders smaakje eraan.

Ik blaas het rustig uit en ga onderuit gezakt zitten.

Na een tijdje begint mijn hart snel te kloppen, als ik heel hard heb gerent. Maar ik was niet uitgeput of moe. Ook begon het speeltuintje een beetje te draaien. Maar niet zo erg. Na een tijdje zijn we klaar en gaan we kijken naar wat we zien. Maar we krijgen alleen maar erger de slappe lach. Ik kon me niet inhouden.

Dan vertrekken we naar zijn huis.

Mijn bed ligt aan zijn voeteneind.

Ik heb enorme buikpijn, al sinds ik in de trein zit en ik zucht.

Ik ga op bed liggen en hij heeft een knijper naast mijn bed liggen.

Ik pak de knijper en knijp hem in zijn dekbed.

Hij schiet naar voren en ik pak hem vast voor hij hem kan pakken.

Hij pakt mijn vuist vast waar de knijper in vast zit en hij begint zachtjes mijn vuist open te maken.

‘Niet doen, laat los!’ Giechel ik.

Hij begint ook zachtjes te lachen en na een moment heeft hij hem te pakken. Daarna gooit hij hem terug naar mij.

We hebben een nieuw spelletje ontdekt hoor...

Na een tijdje zit ik rechtop om de knijper te pakken.

Maar ik buk naar voren… En ik laat een scheet.

Ik kijk hem geschrokken aan hij begint ook te lachen.

Daarna ging ik in bed liggen en hij valt al snel in slaap.

Ik zal dit nooit meer vergeten.

En hij waarschijnelijk ook niet.