Fuck My Fucking Life

39. I'm sorry

Hallo lieve lezers,

Hele fijne vakantie iedereen! Natuurlijk ga ik ook op vakantie maar ik neem mijn laptopje mee dus jullie zullen alles lezen na de vakantie! Ik ga gelukkig 3 weekjes weg, dus het valt mee maar wel lang genoeg om ervan te genieten.

Geniet ervan! En denk erom: Franse en Spaanse jongens zijn best leuk voor een paar weekjes(': 

xx xlittlegirlx

Ik loop door de grote gangen van de school om mijn kluist leeg te halen. Alle leerlingen zitten al in hun volgende les of zijn al naar huis.

Ik scande mijn kluispas en ik stopte de bakjes en troep in mijn tas.

Op het moment dat ik mijn kluisjes dicht doe, hoe ik zacht gesnikt uit de kleedkamer van kookles.

Ik loop ernaar toe en open hem zachtjes. Ik zie Sandy huilen met haar oortjes in en ze heeft haar handen voor haar ogen gedaan.

Ik twijfel een moment en besluit dan de deur weer zachtjes dicht te trekken.

Ik doe mijn jas uit en ren naar beneden en pak mijn fiets. Op de fiets begin ik na te denken.

Het was natuurlijk mijn bedoeling om haar zo slecht te laten voelen, maar niet de bedoeling om haar zo slecht te laten voelen.

Ik wilde laten voelen hoe zij mij liet voelen. Ze altijd dat ik dik ben, terwijl mensen uit mijn klassen zeggen dat dat helemaal niet zo is.

Ze zegt altijd dat ik een hoer ben en met iedereen naar bed ga terwijl ze dat niet eens weet…

En natuurlijk had zij mij aan het huilen gemaakt, maar dit ging wel een beetje ver. Het ging twee hele weken door.

En het gaat te ver.

Ik zit te ijsberen op mijn kamer en mijn telefoon ligt op mijn bed.

Zal ik haar bellen?

Ik pak mijn telefoon op maar gooi hem meteen weer terug op mijn bed.

Dit kan gewoon niet…

Je kan het niet maken om iemand eerst uit te lachen en dan op te bellen.

Toch pak ik mijn mobiel weer op en toets haar nummer in.

Voor dat ik er erge in heb, druk ik op bellen en gaat de telefoon over.

‘Hallo met Sandy.’

‘Haai, met Mischa.’

‘Wat is er?’ Vraagt ze vrij geërgerd

‘Ik wil sorry zeggen voor wat ik heb gedaan de afgelopen weken. Het was nooit mijn bedoeling dat je je zo zou voelen, maar ik wil niet de reden zijn dat jij na je zomervakantie niet terug naar school wilt. Ik kan natuurlijk niet sorry zeggen voor de rest van de klas. Maar ik vind dat ik te ver ben gegaan en daar wil ik sorry voor zeggen.’

Het blijft even stil aan de andere kant van de lijn.

Die twee secondes kan ik me wel voor m’n kop slaan dat ik haar heb gebeld. Natuurlijk maakt het haar niks uit wat ik zeg.

‘Dat vind ik heel lief van je,’ zegt ze en ik hoor haar snikken.

‘Sorry,’ zeg ik opgelucht.

‘Het is al goed. Ik ben soms ook een flapuit, sorry dat ik dat soort dingen zei. Het is niet mijn bedoeling geweest en ik weet nu hoe je je voelt en ik zal er beter mee omgaan.’

‘Gelukkig dat je mijn excuus aanvaart.’

‘Tuurlijk,’ zegt ze.

‘Fijn weekend!’ Zeg ik en we hangen op.

Dat ging vlotter dat ik dacht.

Ik lever mijn boeken in en ben blij dat ik vrij ben.

Fijne vakantie suckersss!