2. Karma

742 14 2
                                    

Ik werd wakker in een vreemd bed. In een fraqie van een seconde herinnerde ik me de vorige avond weer.

Yacintha en ik trekken onze kleren aan en fietsen snel naar school.

Ik fiets langs onze pakkeerplek en zie de auto van mijn moeder staan. Shit! Nou, het was te verwachten.

Ik pakte mijn mobiel en zette hem aan.

12 gemiste oproepen, drie van mijn vader, twee van mijn psycholoog, een  de andere 8 van mijn moeder.

Twee sms’jes.

23:34 Daddy<3:

Je gaat nu echt te ver! Bel je moeder terug. Zo ga je niet met de situatie om.

22:11 Mummy:

Kom terug naar huis! We hadden wat afgesproken. Hou je eraan.

Lachend fiets ik het plein op. Ik ben al te laat en ik loop naar de balie om een te laat briefje te halen. Mijn moeder zit daar met mijn mentrix. Jeej! Het begin van de hel.

Mijn mentrix, Mevrouw Lief loopt samen met een boze moeder op me af.

‘Loop je even mee?’ Vraagt ze en kijkt me met een kleine glimlach aan.

Mijn mentrix is rond de 30 jaar en is lesbisch. Samen met haar vriendin woont ze met haar zoontje en stiefzoon in een mooi huis. Ze is lief, maar dat weetje altijd pas achteraf haar daden.

De adrenaline giert door mijn lijf en ik loop naar het kopieerhok. Nog voor mijn mentrix de deur heeft dicht gedaan barst mijn moeder uit.

‘Je bent te ver gegaan, hoor je me?!’ Gilt ze uit. ‘Je kan niet zomaar weggaan en niks van je laten horen!’ Roept ze.

Mevrouw Lief probeert haar te sussen.

‘Mischa, ik ben het met je moeder eens. Je kan niet zomaar verdwijnen… Je moet wel wat van je laten horen. Je moeder maakte zich ernstige zorgen, ze heeft zelfs de politie gebeld,’ zegt ze. De politie? Ik wist niet dat het zo ver ging.

‘Je moet niet doen en dan pas denken, maar eerst denken en dan doen,’ zeg ik.

‘Leven je laptop in! En je mobiel!’

‘Nee!’ Gil ik. ‘Het is je eigen schuld! Je moet ook eens normaal doen kutwijf!’

‘Nu inleveren!’ Ze komt gevaarlijk dicht bij. Ik sla haar hand van me af.

‘Hij ligt thuis!’ Roep ik. Natuurlijk, natuurlijk.

‘Daar lag hij niet, dat weet ik zeker,’ zegt ze.

‘Hij ligt onder me bed,’ zeg ik. ‘M’n mobiel krijg je niet, dan kan je me ook niet meer bereiken,’ zeg ik.

‘Dat is waar. Jongedame, vanmiddag heb jij een gesprek met mij en je vader om 3 uur bij Anouk!’ Roept ze uit en stampt de kamer uit.

Ik knap en begin te huilen.

Mijn mentrix neemt me mee naar een klaslokaal en pakt een glaasje water voor me.

‘Gaat het weer een beetje?’ Vraagt ze.

Ik knik en neem een slokje water.

‘Je moet niet zomaar weglopen gekkie,’ zeg ze. Ik weet, maar ze moest het snappen.

‘Je snapt het niet. Niemand snapt het. Zij ook niet. Ik hoop dat ze nu snapt dat ik het niet pik,’ zeg ik boos en kijk weg.

‘Dat snap ik wel, ik ben zelf ook jong geweest, maar je kan niet zomaar weglopen en niks van je laten horen,’ zegt ze.

‘Wel, dan snapt ze eens hoe ik me voel,’ zeg ik.

‘Nee, ze maakt zich zorgen en dat is niet hoe jij je voelt,’ zegt ze en kijkt me uitdagend aan.

‘Ik ga niet naar dat gesprek,’ zeg ik.

‘Ja, dat ga je wel,’ zegt ze.

‘Niks der van,’ zeg ik. ‘Doei, een beetje meewerken ook nog? Nou nee, zo ben ik niet,’ zeg ik.

‘Zo ben je wel, en als je niet heengaat, dan verander je. Niet doen,’ zegt ze.

Ik kijk haar met een frons aan en kijk weg. Nee dank je. Ik ga niet heen.

‘Wil je dat ik meega?’ Vraagt ze. Dat is misschien een beter idee.

‘Je moet heen, de keuze is aan jou of ik meega of niet,’ zegt ze.

Ik denk erover na. Dan ben ik en goed en heb ik iemand die me snapt.

‘Ja, dat is goed,’ zeg ik. Ze kijkt me aan en vraagt:

‘Ga je dan ook echt?’

‘Ja,’ mompel ik.

‘Ik hoor je niet?

‘Ja mevrouw.’

‘Oke, als ik het kan regelen, en mijn dienst kan ruilen, ga ik met je mee,’ zegt ze. Ik voel me al wat opgeluchter, droog mijn tranen en ga terug naar de les. Mijn inval leraar zit daar op de stoel omdat we les hebben van mijn mentrix. Ze loopt binnen achter me aan ik ga zitten. Alle blikken zijn op me gericht die ik compleet negeer.

‘Nog even wat regelen, dan kom ik terug,’ zegt ze en mijn leraar knikt.

‘Ga maar even wat praten,’ zegt hij.

Hij komt op me aflopen. ‘Is alles goed?’ Vraagt hij. Ik knik.

‘Als er wat is kun je met me praten, goed?’ Vraagt hij. Ik knik nogmaals.

Les van vandaag: Alles wat je doet, heeft een consequentie.

Mijn lerares kon helaas niet mee en komt me om half drie uit de drama les halen.

‘Mischa, kom je?’ Vraagt ze. Ik knik en loop naar haar toe met mijn tas.

Ik heb wel met Joy gepraat, ze is ook gelukkig mijn beste vriendin. Ik heb veel vragen gehad, maar ik heb ze genegeerd.

‘Het komt goed. Wees rustig en zorg dat je de volwassene bent. Mail me als je klaar bent,’ zegt ze en knipoogt. Ik fiets langzaam met keiharde muziek op naar Het Opvoedcentrum.

Mijn moeder zit daar die ik compleet negeer. Mijn vader komt later. Anouk staat al klaar voor een gesprek met mij eerst. We lopen haar kamer in voor een gesprek.

Het was niet erg lang. Maar ik legde haar uit wat er fout ging en wat ik ermee wilde bereiken. Gelukkig snapte ze me maar legde me wel uit dat dit niet de manier was.

Mijn moeder kwam erbij en het was allemaal opgelost. Een week geen laptop en ik moest elke dag thuiskomen en mocht niet weg.

Ik stapte bij mijn pa de auto in en reed met hem naar huis. Mijn vader woonde aan de andere kant van het land, met mijn stiefmoeder. Ik had ook altijd ruzie met haar maar dat vond ik niet erg. Haar zag ik toch maar soms. En daar thuis was onze hond Whisky! Hij was super fluffy en ik hou super veel van hem!

Ik dacht dat het beter zou worden, maar helaas had ik het mis.

Haai iedereen! Dit is het eerste stuk van mijn verhaal, ik hoop dat het aangrijpend is en dat jullie verder willen lezen!

xxx xlittlegirlx

Fuck My Fucking LifeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu