Fuck My Fucking Life

14. Daniel

Het waren de hete zomernachten dat ik niet kon slapen.

Ik sliep boven in een onafgemaakte kamer, en ik had sinds een lange tijd de site Omegle weer eens geopend. Het bleek dat je alleen maar Nederlanders kreeg, en dus veel beter kon praten. Vaak willen jongen je naakt zien. Dus deed ik mijn shirt uit en mijn hempje een beetje naar beneden en klikte ik ze weg. Het leukste was dan, om ze nog eens tegen te komen, want dan werden ze boos.

Op een nacht rond een uur of een, zag ik een jongen met een gele zonnebril op en een joint in z’n mond en zonder shirt.

Ik bolde mijn wangen op, dat deed hij ook en toen moesten we lachen. En daar begon het allemaal mee, mijn lange laatste liefdes verhaal.

We hadden een gesprek van 5 uur lang. We vertelde elkaar dingen over stelen en over hoe we zijn. Het was een leuk gesprek, en we zeiden elkaar gedag, en gingen naar bed.

De volgende dag ging ik shoppen met mijn familie, mijn oma en een vriendin van mijn oma. Ook werd duidelijk, dat mijn oma kanker had. Die middag dacht ik nog aan die jongen, dat hij best een leuke jongen was.

Maar, die avond kwam ik deze zelfde jongen weer tegen! We moesten lachen en we wisselde elkaars nummers uit. Weer een lang gesprek.

De volgende avond, was het weer raak. Ik durfde hem niet te w’appen.

We hadden leuke gesprekken en ik stelde veel vragen. Ik was wel geïnteresseerd in hem.

Zijn naam was Daniel. Hij is 19 jaar oud en woont in Amsterdam.

Op die zaterdag voegde hij me toe via facebook en op zondag avond via Skype.

Het was maandag middag en ik zette mijn Skype aan.

Hij belde me met videochat. Ik nam meteen op.

Hij zag er echt goed uit, simpel shirt en zat relaxed in zijn draaistoel. Hij had een keyboard naast hem staan en achter hem was het een troep. Ik zag een kast en een deur, en een stukje van zijn bed.

Toen hij begon te praten smelten ik bijna, hij had de meest sexy stem ooit.

‘Hee,’ zegt hij.

‘Hee,’ zeg ik zo nonchalant. Ik moest het wel goed doen.

‘We moeten wel een keer gaan chillen,’ zegt hij.

‘Ja, is goed, maar volgende week ga ik naar mijn vader,’ zeg ik.

‘Ik ga woensdag naar Zuid-Afrika voor drie weken.’

Dat was als een bom op mijn hart. Wat? Dat is tot bijna het eind van de vakantie!

‘Ohh,’ zei ik een beetje teleurgesteld.

‘Dan word het later,’ zegt hij.

We praatte nog een tijdje en toen had hij een keer meissie gezegd en lieffie. Dat waren twee magische woorden. Zijn foto’s had ik bekeken en er zat een hele mooie bij, maar ik kan niet verliefd zijn op een jongen via het internet. Dat kan helemaal niet.

In Zuid-Afrika aangekomen deed hij er alles aan om wifi te krijgen. Ik voelde me vereerd. Hij regelde zelfs bij een computer van een campingleider, of iets wat daar op leek om te kunnen skypen met mij! Hij had toen ook I love you gezegd, waar ik zeer versteld van stond. Hij was een schatje, dat was duidelijk.

Maar een zondag, op een zondag was het duidelijk geworden, dat er nog een meisje was.

Ik had concurrentie. Het meisje heet Anna. Maar ik noemde haar bij plaats. Santpoort. Omdat dat dichterbij was, had ik zeker concurrentie. Ze was lelijk, dat was dus een pluspunt en ik wist dat ik ouder overkwam dan haar. Dat zou ook wel meewerken. Ze vond alle foto’s van Daniel leuk, wat mij irriteerde.

Toen hij thuis kwam, hadden we onze date geplant. Op 23 Augustus, zou ik dan eindelijk mijn date met deze te gekke jongen hebben. Zijn bijnaam voor mij was gek, en niemand anders mocht mij zo noemen.

Mijn hele kamer was verbouwd, en die donderdag middag, had hij een date met Santpoort. Ik voelde me hier echt heel kut door. Ik was misselijk en vond het vreselijk dat hij niet reageerde en zijn w’app voor het laatst gezien had om 13:50. Dus ging ik maar mijn moeders auto schoonmaken, voor geld. Ik had me voorgenomen te betalen bij de date.

Dus had ik geld meegenomen. Maar ik haatte het, want toen hij thuis kwam, had hij gezegd dat hij het leuk had gehad.

Toen moest ik huilen. Het was over, het was klaar. Zij had gewonnen. Geen date, geen Daniel en geen leuke jongen.

Maar zo was het niet, ik kreeg mijn date. De volgende dag om half elf al stond ik op het station, voor de zekerheid. Maar om kwart over een kwam zijn trein aan. Ik heb een tijdje staan wachten, maar het was de moeite waar.

Ik stond langs de kant boven aan, zo nonchalant mogelijk. Mijn zenuwen waren zo erg dat ik er buikpijn van had. Toen kwam hij, toen kwam hij aanlopen.

Hij kwam op me af en we liepen meteen door een lang dun straatje. Ik keek hem aan. Hij was iets kleiner dan ik dacht, maar dat maakte eigenlijk weinig uit. Hij was zéker knap!

We liepen langs de kermis door naar een terrasje. We praatte alsof we elkaar, al eeuwen kenden.

‘Met Anna is het zo dat je met haar kan lachen, maar dat is het. Met jou kan je ook dieper in een gesprek gaan,’ zegt hij. Ik glimlachte. Pluspunt voor mij!

Hij was zo leuk, hij was zo lief.

Toen hij naar de wc ging, werd ik zo onzeker. Vond hij me niet te dik? Of te lelijk? Had ik niet veel te weinig make-up op? Mijn kleding, oh, straks vind hij het stom!

Ik werd steeds onzekerder.

Maar, hij kwam terug en er was niks aan de hand. Hij had, keurig betaald. We liepen samen terug. Hij had zijn hand rond mijn middel gelegd en ik voelde me erg blij. Hij had zijn vingers, rond mijn bh bandje, maar verder ging hij niet. Ik twijfelde of hij het niet durfde of respect had voor me.

Toen we weer in het smalle straatje waren, kwam hij vaak dicht bij mijn gezicht, zodat hij me net niet zoende. Ik was zo nerveus. Op het eind kreeg ik een kusje van hem.

Thuis had ik me verontschuldigd dat hij alleen moest wachten.

“Het maakt niet uit,” typte hij. “Het was de date met jou, zeker waard”

 Ik was zo verliefd dat ik niet meer kon eten toen ik thuis kwam.