Fuck My Fucking Life

28. Get the hell out of my head!

Ik had nog een afspraak bij de huisarts gemaakt omdat ik nog steeds niet ongesteld was geworden. Ik was bang alsnog zwanger te zijn. Ook had ik alweer een berichtje aan Daniel gestuurd die het natuurlijk geen reet interesseerde.

‘Wat is het probleem?’ Vraagt de huisarts.

‘Ik ben niet ongesteld geworden,’ zeg ik en leg het hele verhaal uit. Ze bleef het keurig en rustig luisteren. Ze knikt zo af en toe en bleef boeiend luisteren.

‘We doen nog even een test en daarna gaan we even kijken. Plas hier maar in,’ zeg ze en ze geeft een potje aan me.

Als ik terug kom loopt ze weg en komt na een aantal minuten terug en gaat weer zitten.

‘Je bent echt niet zwanger, dat is zeker,’ zegt ze en glimlacht. Ik zucht diep. Gelukkig.

‘Maar omdat je niet ongesteld bent geworden krijg je een andere pil, het kan zijn dat je lichaam niet goed reageert op deze. Ik zal het erin zetten en je kunt ze zo ophalen bij de apotheek. Als je deze een strip hebt geslikt, stop je een week en kijkt of je ongesteld word. Als het dan nog niet het geval is, moet je nog een keertje bellen,’ zegt ze en geeft me een hand.

Met bijna een hartverzaking loop ik de deuren uit, op weg naar de apotheek.

Ik lig op mijn bed naar het plafond te staren.

Ik ben ziek en voel mijn maag raar doen.

Ik dacht dat ik hem kon vergeten. Maar waarom kan ik dat nou niet? Ik snap er helemaal niks van.

Ik heb net films en series gekeken. Ik wist niet zo goed wat ik moest doen. Ik kon hem niet vergeten. Elke keer als ik iemand zag zoenen in het echt of in een film, barst ik bijna in huilen uit. Maar mis ik hem nou echt, of mis ik de seks? Of mis ik de rest? Mis ik hem wel?

Ik start mijn laptop op en zie dat Nikky online is.

N: Heeeeeeeii aaapie

M: Hooooi

M: Cammen?

*Nikky belt: BEANTWOORDEN    AFWIJZEN*

Ik maakte klikte op beantwoorde en ging met mijn nog iets zieke kop voor de camera zitten.

‘Hoe gaat het?’ Vraagt Nikky.

‘Mijn buikie doet auwie,’ zeg ik.

Ze lacht.

‘En Daniel heeft nog steeds, na 2 weken niet mijn armband op gestuurd,’ zeg ik best boos.

Ineens begint Nikky te typen en op dat moment hoor ik mijn moeder naar boven komen.

‘Schat? Ik ga naar bed, maak het niet te laat, je bent tenslotte nog ziek.’

‘Ja mama, tot morgen,’ zeg ik.

N: Vieze vuile klootzak, geef mijn armband terug of ik kom je kaal scheren in je slaap en je ballen eraf hakken.

Ik begin keihard te lachen.

‘Wacht wacht, ik ga het sturen.’

Ik typ het bericht in bij Daniel. Maar ik durf het niet te versturen.

M: Vieze vuile klootzak, geef mijn armband terug of ik kom je kaal scheren in je slaap en je ballen eraf hakken.

Ik begin te lachen. Ik durf het toch nooit te sturen.

Ik leg mijn mobiel weg en we kijken nog het eind van de film die we keken via skype.

 Waar is mijn mobiel?

Ik trek mijn dekens weg en zie mijn mobiel. Ik pak hem en kijk ernaar.

Ik had zojuist het berichtje naar Daniel gestuurd.

Ik begin nog harder te lachen en zet erbij:

M: En hang ze boven je bed als versiering.

Voor de zombies.

Snel zet ik onder het berichtje dat een vriendin het heeft gestuurd.

Hij reageert toch niet.

Met een verrotte kop sta ik op en fiets naar school. Ik heb les tot half vier, maar wist niet of ik dat zo lang kon uithouden.

Omdat wij ons op school beter moeten melden, had ik nog een dagje kunnen spijbelen want er blijft instaan dat je ziek bent.

Ik had  ruzie met de meiden. Sandy was een meisje uit mijn klas die een beetje een tutje was, stoer deed, praatte over afvallen en lekker eten te gelijk, een vriendje had en met iedereen bevriend is op school.

Drie keer raden? Ik mag haar niet. Maar toch probeerde ik aardig te doen. Maar ze was altijd zo nieuwschierig.

Ik was vorige week in huilen uitgebarsten op school en ze wilde alles weten. Maar ik wilde haar niks vertellen, en daar baalde ze van.

S: Waar was je ?

S: ?

S: Waarom negeer je me ?

M: Ik was naar de tandarts

S: Okee, gaat het wel goed met je ?

M: Ja

S: Volgens mij niet

M: Tja, dat kan

S: Waarom ben je laatste tijd zo kortaf en zo ?

M: Gewoon heb geen behoefte aan gesprekken want iedereen wilt alleen maar weten wat er aan de hand is

S: Dat betekend dat ze om je geven

M: Of omdat ze nieuwschierig zijn dan iets hebben om over te praten achter mijn rug om.

S: Hmm zo kun je uit alles iets negatiefs halen

M: Ik heb geleerd van mijn fouten.

S: Owkee

M: Jep

S: Je kan ook leuk doen als iemand aardig tegen je doet

M: Ja, dat kan, maar ik ga doeii

S: Als er wat is kun je altijd bij mij terecht hea.

Ja, whatever. Ik haat haar diep. ECHT.

Langzaam ging ik zitten en de klas keek me aan.

Kijk een andere kant op.

Ik kon niet opletten en beantwoorde geen vragen, wat ik anders graag deed.

Deze economie leraar, was een eikel. Hij vertelde goeie verhalen over de andere klas waar hij altijd aan het eind 10 minuten film mee keek, ja dat geloof je toch zelf niet? En wij waren nog 10 minuten eens stil, nou dan moet je eens je ogen open doen.

Het is stil in de les en de leraar komt naar me toe.

‘Moet je echt niet naar huis?’

‘Nee.’

Ook had hij me een 4 gegeven voor een toets waar ik zeker meer dan 3 van de 5 vragen goed had. Dit was onmogelijk.

Ik hoorde dat de lessen uitvielen dus was ik al om 12 uur uit. Ik maakte moeizaam de dag af en fietste langzaam naar huis.

Mama is de hele dag weg om foto’s te maken op een bruiloft.

Ik laat me op m’n bed vallen en begin spontaan te huilen.

Thuis heb ik weer ruzie.

Mijn opdrachten op school zijn niet allemaal ingeleverd en ik heb ruzie met veel leraren.

Ik mis Daniel. En dat wil ik NIET.

Ik heb ruzie met de meiden op school. Of beter nog: Ik wil ze negeren.

Ik voelde me niet fit en over ander half week zou ik stage gaan lopen in een restaurant. Dat was afleiding, nieuwe mensen, en misschien wel een nieuwe baan.

Ik moet nu alleen nog die ander halve week zien door te komen…