THAT GIRL

-Nag-Fres candy-

Luhan's POV

Bakit niya ipinagpalit si Andrea?! Para sa isang malanding babae?! Shete!! Walang hiya yung lalaking yun ah!

Pero bakit ba ako nagseselos? Hindi naman niya ako boyfriend. Hindi nga niya ako itinuturing na kaibigan.

Awts. Masaklap. Sad life.

Bakit ba ako nagkakaganito?!

Andrea's POV

Sinabi ko kay Hazelle na nakita ko yung ex ko sa cafe na pinuntahan namin ni Luhan kanina.

"Hindi naman siguro. Baka kamukha lang." Sabi ni Hazelle.

"Siguro nga." Sabi ko. Biglang may kumatok. Binuksan naman ni Hazelle ang pinto. Geh nga. Subukan niyo buksan yung bintana pag may kumakatok sa pintuan. -_-

"Andrea, uwi na tayo." Sabi ni Luhan.

"WHAT?! Nakatira na kayo sa iisang bahay?" Tanong ni Hazelle. Naghi-hysterical na.

"Tanga hindi. Ihahatid ko siya sa bahay niya." Sagot naman ni Luhan.

"Si ate Andy?" Tanong ko. Bakit hindi nalang siya ang kasabay ko umuwi?

"Sabi niya una ka na daw. May pasok pa daw tayo eh. Susunod nalang daw siya." Sagot niya. Tumango nalang ako at lumapit sa kaniya. Nagpaalam na rin ako kay Hazelle. Pati na rin kila ate Andy, Xiumin, at kuya Chanyeol.

Naglalakad na kami papuntang bahay. Ang tahimik. Awkward~

"Andrea.." Narinig ko yung mala-anghel na boses ni Luhan.

"Bakit?" Tanong ko. Medyo mahinhin. You know? Dalagang Pilipina like ate said. XD

Pero, tae. Hindi ako pabebe noh. -_-

"Bakit... Bakit hindi pwedeng magmahal ng hindi nasasaktan?" Tanong ni Luhan.

"Hindi ko alam."

"Bakit?"

"Ewan."

"Bakit?"

"Pucha. Hindi ko nga alam eh! Makulet? Kutusan kita eh. -_-" Tumawa lang siya sa sinabi ko. Inakbayan niya ako at nilapit niya pa ako sa kaniya.

Emegesh. :">

"Ikaw talaga! Ang seryoso mo lagi." Sabi niya.

"Hindi naman lagi." Sabi ko tapos nagpout ako.

"Stop." Sabi niya. Ha? Bakit daw?

"Hala bakit?" Sabi ko. Pero hindi na siya nagsalita. Tinitingnan nalang niya ako. Especially..

Ang LIPS ko.

Baka may dumi. Pinunasan ko gamit kamay ko pero nakatingin parin siya.

"Nge! Hindi na ako pinapansin." Sabi tapos nagpout ulit.

"I said stop." Sabi niya with a serious tone.

"Bakit ba kasi?!"

"Mahahalikan kita ng di oras eh! Tigil-tigilan mo ako sa kaka-pout mo ah!" Sabi niya.

"Tae. Akala ko kung ano. Bahala ka nga jan!" Sabi ko.

Ang landi nitong lalaking ito. [Kinikilig ka naman? -_-]

Naglakad na ako papalayo sa kaniya... With a smile on my face. :)

Luhan's POV

Mas nauna na siyang naglakad.

BAKIT MO BA KASI SINABI YUN LUHAN?! ANG TANGA MO TALAGA! [Yun! Buti alam mo!]

Sumunod nalang ako kay Andrea.

Pero nakakalungkot...

Nakakalungkot talaga...

Hanggang dun nalang yung POV ko! T_T

Andrea's POV

Mukha ako tanga. Nakangiti mag-isa. Iniisip siya. Sa sinabi at ginawa niya, ako'y kinikilig talaga.

RHYME YUN OY!!!! MAKATA NA AKETCH!!!! :">

Pero kinikilig talaga ako. Ansarap magwala dito. Kaso dalagang Pilipina dapat eh.

And for the second time, hindi ako pabebe. -_-

"Andrea~!" Tawag sakin ni Luhan.

Andrea... Wag kang titingin. Wag kang titingin.

"Andrea~~!!" Sabi ulit ni Luhan. Nasa medyo gitna na kami ng kalsada, patawid. Humarap na ako. Wala namang sasakyang dumadaan. Baka magsosorry lang.

Nung pagharap ko, malapit pala siya sakin.

SHETE!!! ANLAPIT NG MUKHA NAMIN!!! NARARAMDAMAN AT NAAAMOY KO NA RIN YUNG HININGA NIYA!!

Pero di nga. Bakit amoy strawberry bibig niya? -_-

"Andrea.." Sabi niya ulit. Pero magkalapit parin mga mukha namin.

"Uhhh.. Ahh.. B-bakit ang bango ng hininga mo?" Tanong ko sabay layo sa kaniya. Para maiwasan siya.

"Nag-Fres candy kasi ako kanina. :)" Sabi niya at ngumiti.

Ay kaya.. [Strawberry flavor ba yung kulay red na Fres? Hindi ko alam eh. XD]

*beep beep!!*

-------

Yo~ Sana nagustuhan niyo. Abangan ang susunod na chapter! Bye~ Saranghae! ♥♥♥