Moving to London, Dutch Liam Payne fanfic

Hoofdstuk 1

Heeeey allemaal :D

Dit is mijn eerste boek hier op Wattpad. Ik hoop dat jullie het leuk vinden! Als je tips hebt of je wilt gewoon fannen kan je altijd een comment achter laten!

Elke dag update ik dit verhaal(:

Hope you like it!

Xxxx Martha.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

''Jade, jade! Schiet nou op de taxi komt er zo aan!" Riep mijn moeder. Ik zat op mijn kamer de laatste dingentjes in te pakken. Vandaag ga ik met mijn ouders en Emily naar ons nieuwe huis in Londen. Ik heb daar HELEMAAL geen zin in. Ik ga mijn vrienden, vriendinnen en alles gewoon hier heel erg missen. Ik moet opeens tegen iedereen Engels praten. Alles zou daar anders zijn dan hier.

Ik pak mijn 3 zware, grote koffers. Ja, 3. Ik ben shop verslaafd en heb daarom echt super veel kleren. Ik probeerde één van mijn koffers op te tillen.

"Nee, dit gaat hem niet worden.." Zuchtte ik.

Op dat moment kwam mijn vader net binnen lopen.

"Zal ik even helpen, schat?"

Ik reageerde niet echt. Ik was al heel de dag al chagrijnig en verdrietig. "Kop op Jade," zei mijn moeder al heel de hele dag. "We gaan het vast leuk hebben daar!" Ik zuchtte, we? Jullie bedoel je.

Ze kwamen op het fantastische idee om naar Londen te verhuizen omdat vrienden van hun een nieuwe modetijdschrift uit brengen. En aangezien mijn moeder fotograaf is en mijn vader journalist vroegen ze wat hulp aan mijn ouders.

En daar zijn Emily en ik de dupe van.

Ik nam nog even 'afscheid' van mijn kamer. Het was echt een fijne kamer, het was best groot en ik had het gezellig gemaakt met leuke lampjes en posters van verschillende artiesten. Regelmatig kwamen Demi en Bo, mijn twee beste vriendinnen, logeren op mijn 2 persoonsbed. We pasten er altijd net met zijn drieën in. Maar nu is alles leeg. Mijn meubels zijn al in het nieuwe huis, hoop ik.

Ik wou de trap af lopen toen ik Emily in haar lege kamertje zag. Ze had haar 2 lievelings barbiepoppen in haar handen. "Em, kom je mee? De taxi komt er zo aan."

Ze draaide haar hoofd om en keek me aan. "Gaan we hier echt weg?" Ze begon zachtjes te huilen. Ik liep naar haar toe en ging naast haar op de grond zitten. "Ja, maar ik beloof dat het daar leuk wordt."

Ik leek mijn moeder wel.

Ze glimlachte even door haar tranen en knuffelde me.

"Jade, Emily! De taxi is er!'' Riep mijn moeder onder aan de trap.