Moving to London, Dutch Liam Payne fanfic

Hoofdstuk 25

''Nu moet je echt gaan slapen, Emily!'' Zei mijn moeder.

Ze had veel gesmeekt om toch nog met ons mee te gaan naar het atelier. Ze liep mopperend de trap op. Ik ging naar de keuken en zette water op.

''Ik ga ook slapen, weltrusten alvast.'' Zei ik tegen mijn moeder toen ik mijn thee had gemaakt. Ze zat op de bank een boek te lezen.

''Slaap lekker, schat!'' Zei ze.

Ik liep naar boven en ging op mijn bed tv kijken. Ik had de grijze sweater van Liam aangedaan, die ik vergeten ben terug te geven. Hij zit zo lekker en hij ruikt naar Liam.

Op de Engelse zender is er ook niks leuks te beleven. Ik zette hem maar weer uit nadat ik zag dat er ook geen film was ofzo.

Ik keek voor de zoveelste keer op mijn telefoon. Nog steeds geen berichtje van Liam. Hij zou het vast druk hebben en ik wil hem niet lastig vallen. Ik pakte mijn beats en ging muziek luisteren. Ik zette mijn playlist op 'shuffle.'

Summer Love van One Direction kwam voor bij.

''Can't believe your packing your bags,

Tryin so hard not to cry,

Had the best time and now its the worst time,

But we have to say goodbye.''

Wow. Dit liedje was precies de situatie van mij en Liam. Ik sloot mijn ogen en luisterde naar het refrein dat Niall zong.

Ik werd er aardig depri van dus ik drukte maar voor het volgende liedje.

''Count on you'' van Bruno Mars.

Daar werd ik al wat vrolijker van. Ik probeerde wat comfortabeler te liggen maar ik kwam niet echt in slaap.

Even later liep Emily mijn kamer binnen. ''Ik kan niet slapen.'' Zei ze. Ze stond wel alsof ze elk moment kon neervallen en kon slapen op de vloer.

''Kom maar, ik kan ook niet slapen.'' Zei ik.

Ze sprong in mijn bed. ''Em, wat wil je morgen gaan doen? We zijn alleen thuis.''

Morgen zijn mijn ouders al vroeg weg.

Ze begon diep na te denken. ''Ik wil naar de mac donalds en daarna naar de.. Uhm...''

Ik moest lachen. Emily en ik mogen eigenlijk nooit naar de mac van mijn ouders. Veel te ''vettig'' zeggen ze altijd. Ze missen echt wat in hun leven.

''Die show. Je weet wel welke ik bedoel toch? Met die leeuwen.''

Ze bedoelde the Lion King musical. Ik liet het foldertje een paar dagen geleden aan haar zien toen ik dat kreeg in de stad.

''Oke, maar nu gaan we lekker slapen Em.''

Ik gaf een kusje op haar voorhoofd.

Op een gegeven moment werd haar ademhaling regelmatig. Die is al in slaap gevallen, dacht ik in mezelf.

De volgende morgen werd ik wakker door een nat, glibberig iets dat mijn gezicht aanraakte.

''Stop!'' Zei ik. Het hield niet op.

''Stohoooop! Emily!''

''Dat doe ik niet! Dat is Lucy.''

Ik deed mijn ogen open en zag Lucy op mijn buik zitten. Emily lag naast me en moest lachen.

''Ugghh.'' Zei ik geïrriteerd. Ik ging rechtop zitten. Het was half 10.

Emily drukte de tv aan en zette het op een kinderprogramma. Lucy lag tussen ons in.

Ik kan nu sowieso niet meer verder slapen. Ik stond op en liep naar mijn vensterbank. Ik schoof de gordijnen open.

Het was nog steeds somber weer. De lucht was grijs en af en toe was er een regen bui.

Lucy begon te piepen. Waarschijnlijk is ze nog niet uitgelaten en heeft ze nog niet gegeten. Ik besloot om naar beneden te gaan en Lucy heel snel uit te laten. Ik had mijn zwarte joggingbroek, Liam's sweater er boven op en bordeaux all stars aan.

Twintig minuutjes later zat ik met Emily te ontbijten op mijn bed. Ik had voor haar wat hagelslag op een boterham gedaan en ik at twee crackers met jam.

''Hoelaat gaan we weg?'' Vroeg Emily. Ik keek op de klok en het was net tien uur geweest.

''Half twaalf.'' Zei ik. We aten snel ons ontbijt op en ik sprong onder de douche.

--

We zaten op een heel goede plek in de zaal. Het was er best groot en heel druk. Je kon gewoon kaartjes kopen bij de balie en zo naar binnen lopen.

Twee uurtjes later was de musical afgelopen. Emily vond het geweldig, vooral de dieren en de vrolijke muziek. Het maakte voor haar niks uit dat het Engels was. Ze kende de film toch al uit haar hoofd.

Ik tilde haar op toen we de zaal uitliepen. We kochten nog een poster en toen gingen we het gebouw uit. We namen een rode bus die ons zou brengen naar de Mac Donalds.

''Leuk hé, Jade!'' Zei Emily vrolijk toen we in de bus zaten. Ik glimlachte naar haar. Ze had het echt naar haar zin vandaag, gelukkig.

''Ik zie lekker de grote M al!'' Ze wees naar de Mac Donalds toen we de bus uitstapte. Ik pakte haar hand, straks raak ik haar ook nog eens kwijt. Opeens kwam er een man voor ons staan met een fotocamera rond zijn nek en een blocnote.

''Jade vermeulen?'' Vroeg hij. Ik keek hem verward aan.

''Yes?'' Vroeg ik.

''Who's this? Your daughter?''

''No! It's my little sister. Please go away.'' Zei ik. Ik trok Emily mee en ik hoorde dat er nog een paar foto's van mij gemaakt werden.

Pfff. We liepen gauw de Mac in en gingen naar de balie. Ik bestelde voor Emily een happy meal en voor mezelf een chicken wrap.

We liepen de trap op naar boven en gingen lekker van ons eten genieten bij een raam. We keken naar buiten naar de drukke winkelstraat.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sorry voor misschien het korte, saaie hoofdstuk!

Bedankt voor de comments, votes en reads!!