Moving to London, Dutch Liam Payne fanfic

Hoofdstuk 33

''My parents! My parents made this!''

Verschrokken keken ze naar me. ''How could they do that? That's so mean!'' Ik luisterde niet meer wat Eleanor daarna zei. Ik pakte mijn telefoon uit mijn zak en belde woedend naar huis.

Het duurde even voordat er iemand op nam.

''Jade? Het is hier 5 uur s'ochtends. Waarom bel je? Is er een probleem?

''Ja zo veel problemen hier! Jullie moesten zo nodig Niall's kop fotoshoppen op die van Liam! Hoe kon je dat toelaten!'' Ik moest nu heel hard huilen.

''Oh jee.. Ik geef je vader even. Hij kiest altijd de foto's uit voor het blad.''

Ze zegt niet eens is dat ze het erg voor me vind!

''Hmm?'' Zei mijn vader.

''PAP! Ik.. Waarom..'' Ik kon bijna niet meer praten. ''Waarom heb je die foto's er in geplaatst?''

''Keep calm..'' Zei Zayn.

Mijn vader zei ook weinig door de telefoon waardoor het eventjes stil was.

''Och kind.. Het was voor het blad. We zouden er een hoop geld mee verdienen. Laat me het uitleggen, doordat mensen jou zien met die andere knul.. Uhm.. Niel was het toch? Zijn ze nieuwschierig en kopen ze het bl-''

Ik liet hem niet eens uitpraten. ''JE HOEFT ME NIKS UIT TE LEGGEN PAP! JE HEBT HET ALLEMAAL VERPEST VOOR MIJ! LIAM IS NU BOOS OP ME OMDAT HIJ DENKT DAT IK MET EEN ANDER GA! DOE HET LEKKER BIJ EEN ANDER BEROEMDHEID! JE DENKT ALLEEN MAAR AAN GELD EGOÏST!''

Ik verbrak de lijn. Eleanor en Zayn keken me verschrokken aan omdat ik zo hard aan het schreeuwen was.

Louis en Harry kwamen ook binnen gelopen.
''We heard some screaming.'' Zei Harry. Ze zagen me huilen en kwamen naar me toe gelopen. Zayn vertelde ze alles.

''I'll talk to Liam.'' Zei Harry.

''Me too.'' Zei Zayn. Ze liepen samen naar buiten want ze zagen hem boos de voordeur uit lopen.

Louis haalde een glaasje water voor me en probeerde me te kalmeren. Mijn telefoon trilde in mijn broekzak en ik zag dat mijn moeder me belde. Ik schakelde mijn telefoon uit, geen zin in die excuusjes. Die foto's gaan nu heel de wereld over. De fans zullen het weten, ze gaan me vast haten vanaf nu.

''Are you okay?'' Vroeg Eleanor bezorgd.

''I'm going to home.'' Zei ik.

''Really? By your parents? I think it's not a good idea.''

Ze had gelijk. Maar ik wil weg hier. Weg uit Californië. Weg bij Niall waar ik gek van word. Weg van Liam die denkt dat ik vreemd ga. Maar waar moet ik heen? Gezellig bij mijn ouders zitten thuis en doen alsof er niks aan de hand is?

''But Liam will never believe me.'' Ik snikte. Ik wil vandaag nog weg. Ik kan een 'last-minute' - ticket op het vliegveld halen. Ik stond van de bank af en rende naar boven. Gehaast pakte ik al mijn kleren bij elkaar en mijn spullen uit de badkamer. Ik bekeek mezelf in de spiegel en ik zag er echt niet uit: mijn mascara was te vinden op mijn hele gezicht en mijn ogen waren vuurrood.

10 minuutjes later had ik alles en liep ik Liam's kamer uit. Ik had al een taxi gebeld die er zo aan moet komen. Met moeite strompelde ik van de trap af met mijn zware koffer. Het lukte niet echt.

''Jade, let me help you.'' Vroeg Niall die zijn kamer kwam uit lopen. ''No! You don't have to! Because of you is this happen! It's your fault!'' Hij nam me in een knuffel.

Ik liet me uithuilen op zijn schouder. Een paar secondes later toeterde er een auto voor de villa. De taxi is er. Ik liep verder de trap af en de laatste tredes gooide ik de koffer gewoon.

''Jade! Please, don't leave.'' Probeerde Louis nog. Ik schudde me hoofd en liep de voordeur uit, de taxi in.

*LIAM'S P.O.V*

''Liar. Leave me alone.'' Ik liep naar buiten, naar de zijkant van het huis. Daar was een basketbal veldje en een bankje. Ik legde mijn hoofd op mijn schoot neer.

Ik had het nog zo tegen mezelf gezegd dat ze niet te veel bij elkaar mochten zijn. Ik was bang dat Niall Jade van me zou afpakken en het is hem nog gelukt ook. Ik dacht dat Jade anders was. Dat ik haar kon vertrouwen. Ze heeft me bedrogen. Ze is verliefd op één van mijn beste vrienden. Ik stond op en schreeuwde. Boos schopte ik tegen het bankje aan. Ik ging met mijn rug tegen de muur zitten.

''Liam!'' Vanuit mijn ooghoeken zag ik Zayn en Harry aan komen lopen.

Ik negeerde ze. Ik had geen zin om te praten. Zayn dribbelde met de bal en Harry kwam naast me zitten.

''Listen..'' Begon Harry. Ik zuchtte geïrriteerd. Natuurlijk wouden ze het goed praten voor Jade en Niall.

''The pictures are photoshopped. Look, it's your tattoo. An arrow, you see?'' Harry hield het blad voor mijn neus. Als je goed keek zag je inderdaad 1 pijltje op mijn arm. Dat hadden ze niet goed weg gehaald. Ik liet het niet merken dat het inderdaad zo was. Ik had toch zo mijn bedenkingen.

''The parents of Jade made the magazine. Her dad said sorry but she's so angry at him that she hates him now. Because she lost you. And you didn't believe her, you believed that stupid magazine.''

Ik aarzelde. Zou Harry gelijk hebben? Ik was zo wanhopig.

''And that hurts her, she loves you.''
Vertelde Harry verder.

''Jade has never cheated on you. And she will never do.'' Zei Zayn. Hij gooide de basketbal in het netje.

''She didn't lost me. I.. I love her.''

''We know but it's to late.''

Ik keek op. ''To late for what?''

''Jade is on her way to the airport.'' Ik stond op.

''What! No!''

Zayn knikte. Ik voelde me schuldig. Jade is naar het vliegveld om naar huis te gaan, alleen maar omdat ik dat stomme blad geloofde. Ik was zo bang dat het zou gebeuren dat Jade op een ander zou zijn, daarom geloofde ik het meteen.

Ik stond meteen op en zocht naar de autosleutels. Ik rende door de gang, de woonkamer, keuken maar nergenst kon ik ze vinden. ''Are you in a hurry?'' Vroeg Eleanor.

''Jade!'' Zei ik gehaast. Waar liggen die rot sleutels?

''What? You're going to Jade? I think it's to late!''

''No!'' Ik ging weer terug naar de woonkamer waar ik al had gekeken.

''Here, mate!'' Zayn zwaaide met de autosleutels. Ik rende naar hem toe en pakte het uit zijn handen. ''Thanks.'' Hijgde ik. Snel ging ik naar de gang.

''Go on Liam!''

''Bring her back.''

''Be carefull, lad!''

Geen idee wie het zeiden want ik trok al gauw de voordeur dicht. Snel stapte ik de auto in en racete naar Jade. ''Be carefull, lad.'' Hoorde ik door mijn hoofd gaan. Ik moest echt rustig aan doen, want niemand had er wat aan als ik in het ziekenhuis zou belanden. Het was zo een twintig minuutjes rijden naar het vliegveld. Ik moet op tijd wezen.

*JADE P.O.V*

''Here it is. Have a nice flight.'' De chauffeur hield mijn portier open en ik stapte uit. Hij pakte de koffer uit de kofferbak en hield zijn hand voor zich uit.

Shit.

Ik heb bijna geen contant geld. Ik keek hopeloos in mijn portomonnee en haalde er 4 euro uit. Dat was echt niet genoeg. Ik gaf het aan hem. Ik pakte de koffer en rende snel weg. Ik hoorde hem nog roepen maar ik had even geen zin in gezeur nu. Ik wou zo snel mogelijk weg hier. Gehaast zocht ik naar een informatie bordje.

Uiteindelijk had ik het gevonden en de meneer wees naar een balie waar je tickets kon kopen.

''Yes, darling?'' Vroeg een vriendelijk vrouwtje. Ze was rond de 50 schat ik.

''Have you got a ticket for me to London?''

''I will check it out.. Are you all right?'' Ze keek bezorgd naar mijn gezicht. Ik zag er echt dood uit. Ik knikte.

Haar vingers tikte op het toetsenbord en keek daarna met haar kleine brilletje naar het beeldscherm.

''Hmm.. I found a ticket from a person who cancelled her flight...''

''...But it's tomorrow.''

''Tomorrow?!'' Vroeg ik geschrokken.

''Oh! Wait! Ugh i'm so silly! It's today the 25th. I thought that date was tomorrow. Your flight is at 4 pm. You agree?'' Haar brilletje gleed over haar neus zodat ze boven haar glazen naar mij keek.

''Yes, please.'' Zei ik. Aan de ene kant was ik blij dat ik weer terug naar Londen ging. Maar aan de andere kant voelde ik me rot. Liam denkt dat ik met een ander ga, hij vertrouwt me niet.

Ik ging even naar de wc om mezelf een beetje te fatsoeneren. Ik schrok gewoon van mezelf dat ik er zo uit zag.

Straks hebben foorgraven me zo gezien.

Ik gooide wat water in mijn gezicht en werkte mijn mascara bij. Ik liep weer de wc uit en zag dat er een lange rij stond bij de incheck-hal. Ik zuchtte. Ik ging in de rij staan voor 'London.' Ik word echt ongeduldig hiervan.

Een kwartier later stond ik er nog. Zijn ze hier in slaap gevallen ofzo? Ik ging op mijn tenen staan en zag nog steeds een hele rij mensen voor me. Ik zuchtte en ging op de bovenkant van mijn koffer zitten. Ik realiseerde me wel dat ik nu niet meer terug kon gaan. Ik ga nu echt naar huis.

Eindelijk was ik aan de beurt. Ik pakte mijn paspoort en kreeg een ticket in mijn handen. ''Have a nice flight.'' Zei de man achter de incheck-balie. ''Thanks.'' Mompelde ik. Voordat ik mijn band op de koffer wou leggen hoorde ik mijn naam.

''Jade? Jade!'' Ik herkende die stem uit duizenden. Ik draaide om.

''Please, don't go.'' Hij pakte de koffer en trok me met zich mee. We liepen wat verder weg waar het rustig was.

Hij sloeg zijn armen om mij heen. ''Thank god, i'm not to late.'' Fluisterde hij.

''Liam? Why are you doing this. I want to go home.'' Ik wurmde me vanuit zijn armen en duwde hem van me af.

''No, you won't. I'm so sorry. I'm a stupid asshole who don't believe his girlfriend but an magazine. I understand if you won't believe me. I was so afraid to losing you. I'm so in love, that i want to protect you to the other guys who likes you. I was just.. afraid.'' Hij pakte mijn beide handen vast en hij keek me diep in mijn ogen aan.

''I understand if you don't want to talk to me anymore. Or you want to go home. But i'll always love you Jade. No matter what. And trust you. Stay. Stay here with me. Please. I'm just.. Trying.