Moving to London, Dutch Liam Payne fanfic

Hoofdstuk 14

Na 10 minuten hoorde ik getoeter buiten. Ik keek uit het raam en zag een zwarte Range Rover voor mijn huis parkeren. Liam, Zayn en Niall stapte uit en zwaaide naar me. Ik zwaaide uitbundig terug en rende naar de voordeur. Lucy kwam achter me aan, ze begon keihard te blaffen. Ik deed de voordeur open.

''There you are!'' Zei ik terwijl ik Liam een knuffel gaf. Daarna volgde Zayn.

''Nice to meet you'' zei Niall.

''Is this yours?'' Vroeg Liam terwijl hij Lucy optilde.

''Yes! It was a surprise from my parents. She's cute, isn't she?'' ''Yeah and so little!''

''What's his name?'' Vroeg Zayn. ''Lucy, it's a girl.'' Ik liep naar de keuken om de huistelefoon te halen. De jongens gingen naar de woonkamer. Ik zocht naar de telefoonnummer van de pizza afhaal, maar ik kon hem nergens vinden. Ik ging naar de woonkamer, misschien weten hun het. Ik zag Niall op de bank liggen. Zayn zat op de grond en liet met mijn zusjes poppen Lucy schrikken en Emily zat op schoot bij Liam. Ik plofte tussen Niall en Liam in. ''Did you know the number of-''

''For the pizza's?'' Vroeg Niall. Voordat ik 'ja' kon zeggen trok hij de telefoon uit mijn handen en tikte het nummer in. Hij wist het gewoon uit zijn hoofd!

''Good evening sir, with Horan. I want four pizza's. You know which I want. Yeah buddy that one. Yes. Uhm, hang on.'' Hij houdt de telefoon tegen zijn borst.

''Where are we?'' Vroeg hij aan mij. ''King Edward's Road 1934''

''King Edward's Road.. 1934. Yes. Uhu. Four. Yeah. Okay thanks a lot. Bye.'' Ik keek verbaast naar Niall.

''Wooow that was very quick.'' Zei ik lachend. ''He's professional.'' Zei Liam.

''Yes I am.'' Hij keek trots en ging weer verder zappen op de tv.

--

''That was delicious! Zei ik toen we de overheerlijke pizza's hadden gegeten. Het was inmiddels zeven uur. Ik nam nog het laatste hapje van mijn stukje.

Emily liet een boer. ''Oh my gosh, Emily!'' Siste ik. Ik schaamde me dood. Niall moest lachen.

''Woaaahhh that's my girl! That one was really loud.'' Emily lachte vrolijk mee alsof ze Engels verstond maar ze had natuurlijk geen idee wat hij zei.

Emily pakte een film uit de 'film box' en stopte het in de dvd-speler. ''Finding Nemo'' zei ze. Dat was haar lievelingsfilm. Ik stond van de bank af, stapelde alle borden op en liep naar de keuken om af te wassen. Liam kwam achter me aan gelopen. ''I'll help you.''

Ik glimlachte. ''Thanks''

Hij pakte wat zeep en wastte de borden af. Hij deed de kraan open en vormde zijn handen als een kommetje. Hij gooide het water recht in mijn gezicht.

''Liam!'' Schreeuwde ik. ''Stop that!'' Hij deed het nog een keer en nu waren mijn haren ook nog eens nat.

Ik deed het zelfde bij hem maar dan met veel meer water. We waren allebei helemaal doorweekt. Ik wou wegrennen voor het water maar toen gleed ik uit. Ik probeerde nog overeind te blijven staan door Liam's arm te pakken maar hij gleed toen ook uit door al het water op de vloer. We lagen nu samen naast elkaar te lachen midden in mijn keuken. Zijn lach was zo aanstekelijk. Na ongeveer 5 minuten (geen idee of het zo was, maar zo leek het wel) kreeg ik buikpijn.

''Ugghhh stop laughing.'' Zei ik.

''Yeah we're here laying on the ground. We are so weird.'' Zei Liam bedenkelijk. Weer moest ik lachen. Uiteindelijk stond Liam op en vroeg naar mijn hand. Ik pakte het, stond op en we besloten om de vloer eerst te drogen.