Bölüm 1: Davetsiz Misafir

27.3K 1.8K 207
                                    

Karanlıktaysanız ve bitmek tükenmek bilmeyen acılar çekiyorsanız zaman bir türlü geçmek bilmez.

-BÖLÜM 1-

-20 yıl sonra-

Olgun tarafını simgeleyen sağ tarafı ile içindeki saflığı simgeleyen sol tarafı mücadeleye başladığı zamanlar dışında o kadar iyi mutlu rolü yapıyordu ki bu dalda ödül bile kazanabilirdi.

Havlu ile kurulamaya çalıştığı saçları buldukları aralıklardan kaçarak sırtına değerken Elena, bundan nefret etmesi gerektiği halde hiçbir şey yapmayıp saçlarının zafer keyfini çıkarmasına izin verdi.Keşke bize de böyle davransan dedi iç sesi kıskandığını belli eden bir tonda.Her ne kadar kabul etmesen de bizim sana daha çok yardımımız dokunuyor diye ekledi.

Elena, iç sesini gözardı ederek dikkatini dağıtmak için gün boyu yaptığı şeyleri aklından geçirdi ve kurulamanın yeterli olduğunu düşünerek elindeki ıslak havluyu yatağının üzerine fırlattı.Bugünü de rahat bir şekilde bitirebilmişti.

İçinden bir şeyler mırıldanırken karanlık olan odasındaki aynadan kendisine bakabilmek için gaz lambasını eline aldı. Ve topuklarını zemine sürterek aynanın karşısına geçti.

Normalde kendisini beğenen,fazla beğenen,bir insan değildi ama bu aralar aynalar ile fazlasıyla samimiydi. Belki de olgunlaştığı için ya da kendisindeki değişimi fark ettiği için böyleydi. Büyüyordu. Ah doğru ya! Bugün onun 20. yaş günüydü. İyiki doğdun Elena(!)

Sık kullandığı göz devirmelerini ihmal etmeyerek bileğindeki,diğerlerinki gibi işaret olması gereken bileğindeki, lastik tokayla saçlarını tepesinden topladıktan sonra yastıksız yattığı gece sonucu tutulan boynunu sağa ve sola oynatarak hafif masajlarla rahatlattı.

Boynunu bununla tatmin etmiş olsa da midesinden gelen sesler başka ihtiyaçlarının olduğunu söylüyordu. Ama ne yazık ki midesi için elinden gelebileceği bir şey yoktu.Yeteri kadar Morcam taşın olduğu halde kıyı pazarına gitmemen senin suçun.Aç kalmayı hak ediyorsun.

Arada sırada kendisini gösterip onu eleştiren sağ tarafı ortaya çıktığında faydası olacağını umarak gözlerini kapattı. Ve küçük bir uğraşla guruldayan midesini susturmayı başardı.Bu seni tatmin etmeyecek. Sadece kendini kandırıyorsun. 

Bir insan kendini kandıramaz sağ taraf. Şimdi kes sesini.

Aynanın sağ tarafındaki çıkıntıya koyduğu gaz lambasını tekrar kendi hakimiyeti altına aldı ve mutfağa inmek için yatay bir şekilde dayadığı tahta merdivene doğru yürüdü.

Evi çok konforluydu(!)

Aslında buraya ev demek doğru muydu onu bile bilmiyordu.

Daha önce hediyelik eşya satan bu restoranı, 10 yıl önce büyük annesi olarak bildiği Julian ile barınabilecek bir ev haline getirmişlerdi.

Evet. Yaşanan o ironik olaydan sonra sadece duygusuz Julian, Elena'ya sahip çıkmıştı. Ve onu öz torunu gibi sevip başına gelebilecek her türlü tehlikeden korumuştu. Ama ne yazık ki yaklaşık 3 yıl önce hayata veda etmişti. Huzur içinde yatsın.

Julian ve Elena restoranın mutfağını mutfak olarak kullanmaya devam edip geniş hediyelik eşya bölümünü salon haline getirmişlerdi. Zemin ile tavan arasında bayağı bir yükseklik farkı olmasının avantajını kullanarak zeminden yaklaşık 3 metre yukarıda kapısız,küçük bir oda yapmışlardı.

İŞARETSİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin