İŞARETSİZ

Bölüm 18: Ormandaki Meşale

Bölüm 18

Gerçekten de 4.bölgede miydiler?

İnanmak isteyen ama inanamayan gözlerle Aaron'a bakarken "4. Bölge mi?"diye sorarak şaşkınlığını dile getirdi Elena. Şu anda daha önce yaşamadığı ve tarif edemediği bir duyguyu yaşıyordu. Neydi bu?

Şaşkınlıkla karışık panik ve mutluluktu bu belki ama bunun bir önemi yoktu. Doğru duyup duymadığına emin olmak isteyen kulakları merakla Aaron'ın vereceği cevabı bekliyordu. İçinden Umarım doğru duymuşumdur dedikten sonra göğsünde birleştirdiği kollarını bozdu.

Aaron cevap vermeden önce yerden bir avuç toprak aldı ve ayağa kalktı."Evet. Sen de şaşırdın değil mi?" Avucunun içindeki kum tanelerini inceledikten sonra onları serbest bıraktı."İyi ki de o gemiden düşmüşüz."diye devam ederken aklına bordadan düştüğü an geldi. Neden bu anı unutamıyordu? Hayatında ilk defa o zaman ölmekten korkmuştu. O anı unutmak için faydası olmayacağını bildiği halde kafasını salladı.

Elena'nın şüphe perdesi az da olsa aralandı. Şu anda sevinç çığlığı atabilirdi."Ama nasıl olur? Dördümüz birlikte buraya nasıl sürüklendik?" Sorgulaması devam ederken şaşkınlığından cümleleri doğru düzgün kuramıyordu.

Aaron kaşlarını çatarak Elena'ya baktı."Bana inanmıyor musun Elena? Şu anda 4. Bölgedeyiz işte. Nasıl sürüklendiğimizi ben de bilmiyorum."Ses tonundan Aaron'ın rahatsız olduğu anlaşılsa da Elena onun neden bu kadar gergin olduğuna anlam veremiyordu. Aaron bir anda nasıl bu kadar hızlı değişmişti? Elena onu incitecek bir şey mi yapmıştı?

Hayır diye cevap verdi kendi kendine. Aaron'ı incitecek bir şey yapmamıştı. Daha az önce onunla samimi bir şekilde konuşuyordu. Bir anda ne değişmişti?

Elena omzunu silkip sol tarafından serbest kalan saçlarını kulağının arkasına attı ve yere diz çöküp dal parçalarını birbirine sürterek kıvılcım çıkartmaya çalışan Aaron'ın yanına oturdu."Tabi ki de sana inanıyorum. Sadece buraya nasıl geldiğimize anlam vermiyorum." Doğruydu. Dördünün de birlikte buraya sürüklenmesi inanılacak şey değildi.

Aaron, Elena yanına oturunca dal parçalarını birbirine daha hızlı sürtmeye başladı. "Belki de iyi huylu ruhlar bizi buraya yönlendirmiştir."diye karşılık verdi. Aaron ne yapmaya çalışıyordu?

Gözlerini devirerek "Olabilir."dedi Elena. Devirdiği gözlerini kıstı ve Aaron'a baktığı sırada aklına EİİYK oynarken Aaron'ın yaptığı itiraf geldi. Onun neden bu kadar gergin olduğunu işte şimdi anlamıştı. Aaron 4. Bölgeden korkuyordu. Tabi ya bu neden daha önce aklına gelmemişti?

İçindeki kendini tebrik ederken aklına başka bir soru takıldı: 4. Bölgeden bu kadar korktuğu halde Aaron bu karanlıkta ormana girip nasıl odun toplamıştı?

Birbiriyle çelişen çok fazla seçenek vardı. Bu yüzden Elena bunu daha fazla sorgulamamaya karar verdi ve kıvılcım çıkaramadığı için dal parçalarını ileriye fırlatan Aaron'a yaklaştı.''Yardım istersen yardımcı olabilirim.''diyerek kendisini belli etti. Evet. Güçleriyle Aaron'a yardım edebilirdi ama güçleriyle sadece olan şeyleri kullanabiliyordu. Bu yüzden odunların alev almasını sağlamak  için az da olsa küçük bir kıvılcıma ihtiyacı vardı.

''İstiyorum. Nasıl yardım etmeyi düşünüyorsun?''Aaron fazlasıyla itici olmaya başlamıştı.

Elena adamın sert mizacından hoşlanmasa da bunu umursamadı.''Öncelikle dal parçalarını biraz daha eğik tutup birbirine sürtmen gerekiyor ki odunlar kıvılcım aldığında kolaylıkla yanabilsin.'' Aaron'ın eline doğru uzanıp dal parçalarını istediği konuma getirdi.'' İşte böyle. Şimdi onları son gücünle birbirine sürtmen gerekiyor. Ben de küçük bir kıvılcım gördüğüm anda güçlerimi kullanarak alev almasını sağlayacağım.''