My Over Acting Girlfriend [Completed]

19

Part 19

Rosley's POV

"Hahahahahahahahaha. Kidding, Rosley. Masyado ka namang gulat. Yeah, fine. I know hindi kayo nagbreak ni kuya Throne. But honestly, I like you." Sabi niya sabay kindat.

Tulala lang ako. Leche 'tong bata na 'to. Trip pa'ko. "Teka Zetrix! Sino 'yung babae?" Pahabol kong tanong kasi paalis na siya.

Humarap siya ulit sakin pero lumalakad paatras habang lumalayo. Imagine niyo nalang, 'yung naglalakad siya paalis habang dito nakaharap. Ayan, binaliktad ko lang. Hahaha.

"It's a secret -" Napatigil si Zetrix at napaharap bigla ng may nabanggaan siya. 'Yan kasi. Dito pa haharap.

"Ptang*na! Hindi ka ba tumitingin sa dinadaanan mong sh*t ka? Pakyu ka hanggang next life!" Lahat kami nagulat sa sigaw ng babae. Oo, BABAE po siya. Pero 'yung pananamit niya parang lalaki -ah hindi. 'Yung babaeng astigin lang.

"As if I care." Sagot ni Zetrix at dumiretso na paalis. Grabe talaga 'tong bata na 'to.

Natawa nalang kami nang nagdirty finger 'yung babae kay Zetrix. Hahaha. 'Yan Zetrix. May katapat kana.

"Bes, alis na'ko. Hindi ako makakasabay sa'yo kasi hinihintay ako ni mom sa labas ng gate." Pagpaalam ni Jeselle.

"Hay naku. Pinapunta mo 'ko dito tapos hindi din naman pala tayo sabay."

"Gusto mong sumabay sa'min ni mom?"

"'Wag na. Sige, baboosh!" Sabi ko sabay tulak sakanya paalis.

"Bye, bes!"

"Boo!"

"Ay palaka!" Halos tumalon ang puso ko sa gulat.

"Asan?!"

"Baliw ka talaga!" Sigaw ko sabay hampas sakanya ng bag ko. "Bakit kapa nandito Bryle? Akala ko umuwi kana."

"Haha. Pauwi na sana, pero nag-usap pa kasi kami ng mga tropa ko. Tapos napadaan ako and i saw you." He smiled. As usual.

"Ow. Okay. Sige, sabay na tayo. Wala din naman ako kasamang pauwi. Sayang, di mo naabutan si bessy."

"Ah, next time. Tara na?"

"Sure."

*ring ring*

"Sa'yo 'ata 'yan." Sabi ko kay Bryle. Sinagot niya naman ang tumatawag sa kan'ya.

"Hello? Ha? Ngayon? Sige, sige. Bibilisan ko. Please, gawin niyo ang lahat." Then he ended the call. Parang biglang namutla si Bryle.

"Bryle, okay ka lang?" Nag-aalala kong tanong.

"I'm sorry Ros. Baka hindi kita masamahan pauwi. Pupunta pa'ko ng hospital."

"Ha? Bakit?"