"Vendaral Magical Academy: Blazing Fire"
=Chapter 25- Scenes=
Sleepy? That word doesn't fit for what I feel right now. Buhay na buhay at gising na gising pa ang diwa ko. Madaling araw na at yung tatlo ay mantika ang tulog. Kanina pa ako papalit palit ng pwesto pero hindi talaga ako makatulog. Halos maka solve na ako ng 20 Math Problems pero wala pa rin talaga. 12:30am na pero heto't owl na ang mata ko.
Tumayo ako at kinuha ang jacket ko. Dali dali akong lumabas ng dorm. Walang mangyayare kung maghihintay ako hanggang mamaya na nakahiga lang sa kama ko. Hindi naman kami ipinagbabawal na lumabas at kumalat kalat sa Academy kahit madaling araw, kaya baka sa paraang 'to, makuha ko namang pumasok ang salitang 'antok' sa sistema ko.
Naglakad ako papunta sa likod ng Academy, malamig ang simoy ng hangin at madilim pa lang talaga. May mga lamp lights na nasa gilid lang. Agad ko din namang napuntahan yung likod ng school kung saan ako ni dinala ni Van noon. Maka noon ako parang last last year na ah -.-
I sat down the grasses, I don't mind being dirty at all. Nilibot ko ang paningin ko at niramdam ang sariwang hangin. I close my eyes and brush my hands through the grasses.
"Dayne.." Napa mulat ako ng mata sa narinig kong bumulong. It looks like that voice is everywhere, hindi ko matukoy kung sino at saan sya. The mystery is why did that man called me Dayne? Bakit na involve na naman ang pangalan nang babaeng yon dito?
I tried to close my eyes again, gusto kong malaman kung guni guni ko lang yung narinig ko or talagang pag pumikit ako, I'll hear a voice of a man who's calling me Dayne.
"Dana..." I opened my eyes because it's different, Dana and not Dayne. It's me, not her. It's not the voice who whispers Dayne. It's a voice of a woman this time.
"One last time.." Bulong ko sa sarili ko at pumikit. Last nalang, I wonder what will the voices tell?
"AHHHHHH!" I can hear myself screaming because of extreme pain. There's a woman beside, standing while watching me. I know she's Damone, her beautiful face shows no emotion. My eyes are slowly closing, I can't stop myself, it feels like my body has its own brain.
In just one snap, the scene changes. The feeling is different, I'm now laying in a green fresh grasses. Van brought me here one time. I look beside me, there he is. Van is also laying like me. His eyes are close but I know he's wide awake.
"No matter what happened, promise me we'll never leave each other's side." He suddenly said and face me. I'm stiffed, I don't know what to say. Why is he saying this to me?
"Dayne..." He carresed my hands. With that moment, I want to leave that scene. I know that is for Dayne and not for me. What's the sense of staying here?
"I promised." That 2 words automatically escape from my mouth. It's like it has it's own mind. Even if I tried to stop it, there's no effect.
He smiled and move closer to me. I don't have any idea on what he will do that moment. I just let him move closer to me.
3 inches..
Only 3 inches...
His face is 3 inches away from my face. I stared to his eyes and his emotions is so visible and transparent. He is happy and loved.
He continue to move his face closer. Now I know, why do I have to be so stupid? He is planning to kiss me! Van is planning to freakin' kiss me! Even if it's Dayne who he sees infront of him, I'm still the one feeling it.
One move, only one move! One move and our lips will officially touch each other. I don't want that to happen, it's not for me!
Clo-----
"Dana!" Napamulat ako ng mata ng marinig ko ang boses ni Van. Nakatayo sya sa harapan ko at halatang kararating lang. Naka-upo pa rin ako sa damuhan at pawis na pawis ako. Malamig ang simoy ng hangin kaya ewan ko bakit ganito ang itsura ko. Hinihingal pa ako.
"Bakit ka nandito?" Bumaling kaagad ako kay Van na nakatayo pa rin sa harapan ko. Ugh, naalala ko tuloy yung kanina! Buti nalang natawag nya ako agad kundi mahahalikan na ako nito!
"I thought you're having a nightmare." Matipid na saad nya at umupo sa tabi ko, napa-urong naman ako kaagad. Ewan ko, automatic na umurong yung katawan ko. Dito rin kase yung lugar nung mahahalikan na ni Van si Dayne, yung kaninang scene. Dito sa kinauupuan ko saktong naka higa si Dayne at katabi si Van.
"Well, thank you sa pag gising sa akin pero hindi." Mataray kong sagot at tumitig sa kalangitan. Van knows Dayne kaya sure akong may clue sya sa kung anong nangyayare sa akin ngayon. Should I ask him? Yes? No?
"Van." Tawag ko at tumingin sa kanya. Binaling nya rin ang tingin nya sa akin. "Hmm?" Tanong nya. Walang ekspresyon ang mga mata nya di tulad kanina. Blank stares.
"Do you.... Do you know D-dayne?" Nahirapan pa ako sa pagbigkas ng pangalan ni Dayne. Agad syang napa-iwas ng tingin kaya hindi ko nakita kung anong emotion ang nilalabas ng mata nya.
"How? How did you know her?" Lumambot ang pagkabigkas nya sa 'her'. Hindi pa rin sya tumitingin sa akin kaya I suspect nahihirapan din syang sagutin ang tanong ko.
"Ahmm. S-sige, kung ayaw m-mo namang sagutin, h-hindi naman k-kita pinip-pilit eh.." Utal utal kong sagot. Binaling ko ang tingin ko sa mga damo at hindi na lamang sya tinignan.
"She's MP. Dayne is my princess."
-----------------
A/N: Unfortunately, biglang naputol ang chapter na 'to. Kaya kung mapapansin nyo, walang katuloy yung dating chapter na 'to. Kelan ko lang napansin eh, sorry. Naedit ko naman kaagad kaya ayos na ang lahat.
![](https://img.wattpad.com/cover/50628865-288-k619380.jpg)
BINABASA MO ANG
Vendaral Magical Academy: Blazing Fire
Narrativa generale"Life is about taking risks... but what if you're starting to cross your limits?" Highest Ranking #7 in Fantasy {UNDER EDITING} (Copyright) StellRynaSirchNirt