Ανοιγω ερμητικα τα ματια μου και αντυκριζω ασπρους τοιχους.Δεν θυμαμαι τι εγινε.Λιγα πραγματα.Οπως..Οταν ακουσα ενα κορναρισμα,εμενα να τρεχω στις σκαλες της πολυκατοικιας και επειτα..Σκοταδι.Το απολυτο κενο!
"Ειστε καλα δεσποινης;"με ρωταει -μαλλον-μια νοσοκομα.Ναι.Ναι.Ειμαι σε νοσοκομειο.Τελεια!
"Εμμ..με ποναει λιγο το κεφαλι μου."της λεω και βαζω το χερι μου πισω απο το κεφαλι μου,αλλα αμεσως το παιρνω γιατι μορφαζω απο τον πονο.
"Μην κανετε αποτομες κινησεις νεαρη μου.Ευτυχως το παλικαρι που σας ειδε,ηρθε και σας εσωσε,γιατι αμα δεν ειχαμε προλαβει την αιμοραγια θα ησασταν αρκετα σοβαρα."μου λεει και αμεσως ζηταω τον μοναδικο ανθρωπο που θα ηθελα να ειναι τωρα μαζι μου.Τον Βαγγελη!
"Θα ηθελα τον Κ.Κακουριωτη."της ανακοινωνω και αυτη γνεφει βγαινοντας απο το δωματιο 'μου'.
Ξαφνικα η πορτα ανοιγει και ενας αναστατωμενος-αγχωμενος Βαγγελης μπαινει μεσα με ματια ανυσιχα.Ερχεται κοντα μου,γονατιζει,μου πιανει το χερι και μου το φιλαει.Ποσο πιο γλυκος!
"Ευτυχως.Ευτυχως εισαι καλα!Πεθανα απο την αγονηα μου.Πως εισαι;"με ρωταει και γω χαμογελαω.
"Μια χαρα ειμαι Βαγγελη.Μην ανυσιχεις."του λεω καθυσιχηστικα και του χαιδευω το μαγουλο.Αυτος γερνει προς το χερι μου απολαμβανοντας το αγγιγμα μου.Σηκωνει το κεφαλι του και με κοιταει καταματα.Πλησιαζει λιγο πιο πολυ το προσωπο μου,μα πριν προλαβει να πλησιασει πιο πολυ ανοιγει η πορτα,και τα βλεμματα μας στρεφονται προς τα εκει.Προς..π
"Διακοπτουμε κατι;"ρωταει ειρωνικα ο πατερας μου,κοιταζοντας μας λιγο θυμωμενα αλλα ταυτοχρονα και ειρωνικα.
"Εμμμ..Οχι.Εγω να πηγαινω."λεει αμηχανα ο Βαγγελης και σηκωνεται να φυγει απο το δωματιο.Προσπερναει την μητερα μου που τον χτυπαει απαλα στον ωμο ως ενδειξη ευγνομωσινης που με εσωσε.Ο πατερας μου,εχει αντιθετη αποψη.Μολις περναει ο Βαγγελης απο διπλα του τον πιανει απο τον αγκωνα.Οχχ..
Vangelis POV.
"Σε ενα τεταρτο στην εξοδο του νοσοκομειου."μου φυθιριζει στο αυτι μου ο πατερας της και επειτα με απελευθερωνει απο τα δεσμα του.Αυτο σιγουρα δεν θα εχει καλη καταλιξη.
Το ενα τεταρτο περναει και στην πορτα του εισωγιου εμφανιζεται ο μπαμπας της.Με πλησιαζει με ενα απειλητικο βλεμμα.Οχχ..
"Σε ειχα προειδοποιησει να μεινεις μακρυα της."μου λεει απειλητικα και στραβοκαταπινω.
°
°
°
°
°
°
°
°
°
°
Heyy!!Ξερω οτι αργησα να βαλω και ζητω συγνωμη για αυτο.Καλα χριστουγεννα και καλη χρονια που θα μας ερθει soon.Τα λεμε!!
Next chapter⏩4/1/2015
YOU ARE READING
'The Kiss Life'
FanfictionΗ Ιωάννα μία 15χρονη κοπέλα φεύγει από το σπίτι της μαζί με την οικογένεια της πάνε να ζήσουν εκεί που μένει ο μεγάλος έρωτας της, από παλιά, αλλά και κολλητός της κάποτε.. Τυχαία συναντιούνται και δεν ξέρει τι να πει ο ένας στον άλλον. Όμως ο καιρό...
