'The Kiss Life'

ΑΠΕΙΛΈΣ..

VANGELIS POV

Στο κατώφλι της πολυκατοικίας είναι εκεί ο πατέρας της. Δεν έχω καμία όρεξη να μου κάνει σκηνή μπροστά στις θαυμάστριες μου. Ως εδώ! Καλός κάλος αλλά έχω και γω την υπομονή μου και τα όρια μου. Του κάνω χώρο να περάσει μεταφέροντας το σώμα μου πιο πίσω από την πόρτα και τάζω στα κορίτσια ότι θα κατέβω αργότερα. Μπαίνουμε μέσα στο studio και καθόμαστε. Κανείς δεν μιλάει, σε μια στιγμή όμως ανοίγει το στόμα του.

"Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη για αυτά που σου προκάλεσα. Δεν σημαίνει όμως ότι θα σε συμπαθήσω. Ένα συγνώμη σου ζήτησα. "παραδέχεται την ψεύτικη συγνώμη του. Το βλέπω στα μάτια του ότι δεν το εννοεί. Ποτέ δεν μου άρεσε το ψέμα.

"Σας ευχαριστώ για την ψεύτικη συγνώμη σας. Ξέρετε..Μ' αρέσει στους ανθρώπους να λένε πάντα την αλήθεια και να μην κρύβονται πίσω από το δάχτυλο τους. Το εκτιμώ που σας έπεισε η γυναίκα σας και ήρθατε αλλά θα σας παρακαλέσω να αποσειρθείτε από το σπίτι μου, γιατί κάποια κορίτσια περιμένουν ώρα από κάτω και τους έχω τάξει να κατέβω. Περάστε. "του εξηγώ και του ανοίγω την πόρτα του studio για να φύγει. Δεν τον θέλω εδώ. Αυτός αποχωρεί από το studio και κατεβαίνουμε μαζί τις σκάλες για να βγούμε έξω από την πολυκατοικία. Μόλις πάει να βγει έξω μου λέει απειλητικά στο αυτί:

"Εμείς οι δύο δεν τελειώσαμε κωλόπαιδο. Θα πληρώσεις για αυτά που έκανες στην κόρη μου τότε. Να το θυμάσαι. "προσπαθεί να με φοβερίσει με την φωνή του αλλά δεν τα πετυχαίνει. Αντιθέτως, με κάνει να αισθανθώ το απόλυτο μίσος για το άτομο του. Αυτό το παιχνίδι παίζεται με δύο!

Αφού απομακρύνετε από το κτίριο πάω στα κορίτσια μου και τα αγκαλιάζω στοργικά μία μία. Πολλές κλαίνε στην αγκαλιά μου επειδής με βλέπουν πρώτη φορά και άλλες χαμογελάνε χαρωπά επειδή με ξανά βλέπουν. Γνωρίζω αρκετές από την ομάδα στο Facebook αλλά και έτσι. Είναι τιμή μου και είμαι ευλογημένος που τις έχω στην ζωή μου.
Μετά από λίγο ανεβαίνω απάνω και πάω στο δωμάτιο μου. Αποφασίζω να πάρω τηλέφωνο τον Άρη και τον Jimmy. Για να δω που τεμπελιάζουν πάλι αυτά τα δύο κοπρόσκυλα.
Παίρνω πρώτα τηλέφωνο τον Άρη, αυτός απαντά πιο ήρεμα. Εξαίρεση αν κοιμάται. Εκεί κατεβάζει καντήλια άμα τον ξυπνήσεις.

"Μμμμμ..Τι θες ρε μαλάκα Βαγγέλη;"Οχ,  τον ξύπνησα. Ποιος τον ακούει τώρα!

"Πάρε τον άλλον και ελάτε. Βαριέμαι μόνος μου. "του λέω και του το κλείνω στα μούτρα. Έτσι να μάθεις Άρη που με βρίζεις.

Περνάνε 10' και χτυπά το κουδούνι του θυροτηλεφώνου, συγκεκριμένα στο δικό μου διαμερίσμα. Τι στο καλό; Τόσο γρήγορα ετοιμάστηκε ο Μακρής; Περίεργο. Πατάω το κλασσικό κουμπάκι για να ανοίξει η πόρτα και σε λίγα δευτερόλεπτα χτυπά το κουδούνι. Πάω φορώντας μόνο το παντελόνι μου. Σιγά. Τα αγόρια τόσες φορές με έχουν δει σχεδόν γυμνό, καλά ημίγυμνο. Ανοίγω και με αυτό που βλέπω μένω άφωνος..
●
●
●
●
●
●
●
Πάλι σε κρίσιμο σημείο το έκοψα. Ζητώ συγνώμη που  είναι δεν μικρό ανέβασα και οτι δεν ανέβασα εχθές, αλλά δυστυχώς κάτι μου έτυχε σοβαρό! Τέλος σπάντων ξέρω ότι δεν είναι κάτι το ουαου αυτό το κεφάλαιο αλλά ελπίζω να σας άρεσε! Το επόμενο μάλλον θα μπει την άλλη εβδομάδα, δεν ξέρω ημέρα. Στο επόμενο chapter έχουμε εξελίξεις. Τα λέμε!!!❤