Vangelis POV
Απέναντι μου αντυκρίζω την Ιωάννα.. Θεέ μου.. Μετά από τόσα χρόνια. Έχει μείνει η ίδια. Δεν έχει αλλάξει! Το μόνο που έχει αλλάξει απάνω της είναι τα θλιμμένα ζυγωματικά της και να με κοιτάζει με ένα βλέμμα.. Μίσους; Θυμού; Πριν προλάβω να βγάλω λέξη έχει ορμίξει κατά πάνω μου και με χτυπάει στο στήθος. Τι στο καλό κάνει;
" Εσύ! Εσύ την πήρες! Γιατί; Τι σου έκανα; Δεν σε ενόχλησα όλα αυτά τα χρόνια. Τι θέλεις; Θέλεις να την πάρεις μακριά μου; Θα σε σκοτώσω! Τ' ακούς; Θα σε σκοτώσω! " Ωρύεται καθώς από τα μάτια της στάζουν δάκρυα και ξεχείνονται στα μάγουλα της. Σε άλλη περίπτωση θα ήθελα τόσο να της τα σκουπίζα με τα φιλία μου αλλά αυτή η περίσταση δεν σηκώνει χάδια. Είναι τρελή; Δεν θα της έπαιρνα ποτέ το παιδί μακριά της..
Της πιάνω τους καρπούς και την γυρίζω ενάντια στον θώρακα μου και την κολλώ στον τοίχο. Η ανάσα της επιταχύνεται όπως και η δική μου. Το στέρνο μου πήγαινε πάνω κάτω και ησυχία απλώνεται στο δωμάτιο για λίγα δευτερόλεπτα. Ώσπου ο ψίθυρος της με ξυπνάει.
" Άσε με.. "
" Όχι! "
" Γιατί; "
" Γιατί αν σε αφήσω θα μου φύγεις.. Και δεν έχω σκοπό να ξανά επιτρέψω να γίνει αυτό! " Της λέω με σιγανή φωνή και της ανακοινώνω την πιο κρυφή μου σκέψη, για τώρα. Είναι αλήθεια όμως.. Αν την αφήσω θα φύγει.
" Βαγγέλη.. Σε παρακαλώ. Άσε με.. Δεν έχεις καμία δουλειά εδώ. "
" Είσαι σίγουρη; "
" Ν-Ναι.. "
" Λες ψέματα.. " Ψυθυρίζω στο αφτί της. Αισθάνομαι την καρδιά της να σταματά να χτυπάει για ένα δευτερόλεπτο και μετά ο ρυθμός του να παίρνει ξανά την ίδια μορφή. Ωω, τι έγινε μωρό μου; Σε επηρεάζω; Έτσι πρέπει..
" Μην μ' αγγίζεις! Δεν θέλω τα βρωμόχερα σου πάνω μου! "
" Ότι θέλω θα κάνω πάνω σου. Μόνο εγώ! Το κατάλαβες; "
" Νομίζω έχασες αυτό το δικαίωμα πριν από πολύ καιρό.. " Λέει μελαγχολικά και μνήμες από αυτήν την εφιαλτική νύχτα του παρελθόντος έρχονται στην επιφάνεια του μυαλού μου.. Πόσο δίκιο έχει..
Την απεγκλοβίζω από τον τοίχο και την αφήνω να πάρει ανάσα. Περνάω τα δάχτυλα μου μέσα από τα μαλλιά μου και ξεφυσάω.
" Βαγγέλη, άσε με ήσυχη επιτέλους. Σε παρακαλώ.. "
" Δεν γίνεται! Το καταλαβαίνεις; Έχω μετανιώσει. Σε παρακαλώ Ιωάννα, ποτέ δεν θα σου το έκανα αυτό και το ξέρεις καλύτερα από όλους. Απλά.. Το ποτό! Αυτό το γαμημένο υγρό τα κατάστρεψε όλα! Δεν ήμουν εγώ. Ιωάννα, δως μας μια δεύτερη ευκαιρία. Σε εμάς, και στην κόρη που θα μεγαλώσουμε μαζί. Γεμάτοι αγάπη ευτιχία. Σε παρακαλώ.. Συγχώρεσε με.. " Το 'χω μετανιώσει. Αλήθεια! Όσα λέω τα εννοώ! Είναι λόγια βγαλμένα μέσα από την ψυχή μου.. Λόγια γεμάτα αγάπη! Για αυτήν..
" Βαγγέλη, είναι πολύ περίπλοκα τα πράγματα. Είναι τρελό κυρίως! Ποια γυναίκα θα συγχωρούσε τον βιαστή της; "
" Αυτή που αγαπά.. "
Μένει λίγο σιωπηλή! Κανείς μας δεν μιλάει, μάλλον η απάντηση μου την αποστόμωσε και την έβαλε σε σκέψεις. Πάω κοντά της και την ακουμπάω στους ώμους της. Αυτή φεύγει από κοντά μου και βάζω το χέρι μου στον τοίχο.
" Σου είπα! Μην με ακουμπάς! Δεν το θέλω το άγγιγμα σου πλέον πάνω μου. Σιχάθηκα τον εαυτό μου μετά από αυτό που μου έκανες. Δεν άφηνα άντρα να με αγγίζει εξαιτίας σου! Δεν προχώρησα εξαιτίας σου! Φύγεεεε! Φύγεεεεε! " Φωνάζει και με γρήγορο βήμα είμαι μπροστά της να την φιλώ. Χριστέ μου.. Τα χείλη της! Πόσο καιρό έχω να τα γευτώ; Έχουν μείνει απαλά και βελούδινα. Ξαφνικά με σπρώχνει και το χέρι της γίνεται ένα με το μάγουλο μου.
" Πώς τολμάς ρε; Μετά από αυτά που έκανες έχεις το θράσος, να με φιλάς και να με κοιτάς ακόμη και στα μάτια; Είσαι ότι χειρότερο μου ήρθε στην ζωή μου. Σε μισώ! Δεν θέλω να σε βλέπω. Εξαφανίσου! "
" Ποιος να εξα- εξαφανιστεί μαμά; "
Μία παιδική φωνούλα μας κάνει να γυρίσουμε αυτόματα και οι δύο το κεφάλια μας προς το μέρος της. Θέε μου.. Δεν το πιστεύω..
____________________________________________________________________
Ω ναι! Ξέρω ότι άργησα ξανά αλλά το ταμπλέτ μου κόλλησε την προηγούμενη εβδομάδα. Και τώρα είναι έτοιμο.. Όπως και το κεφάλαιο που σας υποσχέθηκα;)
It's here:p
Vote and comment please!
See you soon. 👼
YOU ARE READING
'The Kiss Life'
FanfictionΗ Ιωάννα μία 15χρονη κοπέλα φεύγει από το σπίτι της μαζί με την οικογένεια της πάνε να ζήσουν εκεί που μένει ο μεγάλος έρωτας της, από παλιά, αλλά και κολλητός της κάποτε.. Τυχαία συναντιούνται και δεν ξέρει τι να πει ο ένας στον άλλον. Όμως ο καιρό...