'The Kiss Life'

..ΚΑΤΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ..

5 χρόνια αργότερα..

" Όχι! Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αυτό το πράγμα! "Φωνάζω στην κολλητή μου Μαρία. Ακούς εκεί να μάθει για αυτήν, αυτός μου κατέστρεψε την ζωή.

" Ρε Ιωάννα, περασμένα ξεχασμένα πια. Μην κολλάς εκεί, και στο κάτω κάτω, αν δεν θες να είσαι μαζί του, μην είσαι. Το παιδί να αναγνωρίσει και μετά ας πάρει ο καθένας τον δρόμο του στην προσωπική του ζωή. Έχει δικαίωμα, Ιωάννα. " Τι λέει; Έχει συνειδιτοποιήσει τι πέταξε μόλις τώρα; Αλλά βέβαια, δεν ήταν αυτή που βιάστηκε στα 16, ήμουν εγώ.

" Πας καλά; Αλλά τι ρωτάω, μάλλον δεν πας. Ξέρεις όμως κάτι Μαρία, δεν ήσουν ΕΣΥ που βιάστηκες στα 16. Δεν ήσουν ΕΣΥ που αυτός που αγαπούσες έμπαινε μέσα σου με την βία και σου έσκιζε  ότι πιο σημαντικό είχες απάνω σου. Την αγνότητα και την αθωότητα! Δεν είσαι ΕΣΥ που φοβάσαι πλέον το άγγιγμα των αντρών πάνω σου. Δεν είσαι ΕΓΩ για να καταλάβεις πως νιώθω, Μαρία! " Λέω και παίρνω μια βαθιά ανάσα για να σταματήσω τα δάκρυα που ρέουν στα μάγουλα μου, καθώς μνήμες εκείνου του μεσημεριού έρχονται στο μυαλό μου. Αυτή η άνανδρη πράξη του, με έχει στοιχιώσει 5 χρόνια τώρα.

" Ιωάννα, δεν ήθελα να σε φέρω σε τέτοια θέση. Απλά είπα την γνώμη μου, που ξανά κατά την γνώμη μου είναι και η σωστή. Κοίτα, δεν θέλω να κλαις εντάξει; "Με ρωτάει και μου χαρίζει μια αγκαλιά. Της ανταποδίδω και εγώ γιατί ξέρω ότι μετά από 1 χρόνο αυτού του συμβάν, ήτανε δίπλα μου. Πολύτιμη για μένα!

" Εντάξει, έλα. Πάμε μέσα να δούμε τι κάνει αυτό το μικρό ζιζάνιο!" Αναφέρομαι βέβαια στην μικρή μου, Μαρίζα.

Μπαίνουμε μέσα στο σπίτι και ερχόμαστε αντιμέτωπες με ΤΟ χάος! Παιχνίδια διασκορπισμένα από δω και από κει και τα κανονικά κουζινικά πεταμένα στο πάτωμα. Αχ τι θα κάνω μαζί σου.

" Μαρίζα! Τι έκανες πάλι; "Την μαλώνω παιχνιδιάρικα. Ξέρω ότι μου είναι δύσκολο να την μαλώσω. Το γιατί είναι πανεύκολο. Την αγαπώ, γιατί είναι κομμάτι μου και.. Κομμάτι του, επίσης του μοιάζει απίστευτα πολύ. Ειδικά στο χαμόγελο! Αχ αυτό το χαμόγελο. Με κατάστρεψε!

" Μα μαμά, η - ήθελα να παίξω. "Λέει τραυλίζοντας και μαζεύεται στον καναπέ σε στυλ κουβαράκι έτοιμη να κλάψει. Ο μικρό μου, όχι.

" Εντάξει Μαρίζα μου, αλλά και πάλι.. "Την πρόταση μου την διακόπτει το κουδούνι της πόρτας. Η Μαρία πάει να ανοίξει και εγώ κοιτάζω την κόρη μου με ένα χαμόγελο. Η πόρτα ανοίγει και πάω κοντά στην Μαρία. Εκεί συναντώ έναν άγνωστο.