'The Kiss Life'

ΑΝΤΊΟ ΒΑΓΓΈΛΗ...

Ioannas P.O.V

Βρισκόμαστε σε απόσταση αναπνοής και τα χείλη μας είναι έτοιμα να αγγίξουν το ένα το άλλο. Νιώθω έναν κόμπο στο στομάχι μου να με πνίγει. Εκεί που ήμαστε έτοιμοι να φιληθούμε, ξαφνικά ανοίγει η πόρτα.

Στην πόρτα ακριβώς στέκεται ο πατέρας μου κοιτάζοντας μας τόσο νευριασμένος και γεμάτος οργή στο πρόσωπο του. Ειδικά το βλέμμα του είναι ήδη θανατηφόρο για τον Βαγγέλη. Οο Θεέ μου!

"Ιωάννα περνά έξω τώρα. "με διατάζει με θυμό και γω κουνάω το κεφάλι μου αρνητικά. Δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσω τον Βαγγέλη μόνο του με το θυρίο. Που ονομάζεται μπαμπάς μου.

"Ιωάννα μίλησα. ΕΞΩ! "λέει πιο οργισμένος αυτήν την φορά ενώ κοιτάει τον Βαγγέλη με τόσο μίσος. Τι του έχει κάνει; Γιατί τον μισεί τόσο πολύ; Πιστεύει ότι είμαι ακόμη πληγωμένη αφότου έφυγε τότε; Κάνει πολύ μεγάλο λάθος.

"Ιωάννα σε παρακαλώ πήγαινε έξω. "με παρακαλάει χαμηλώφονα ο Βαγγέλης. Χριστέ μου, είναι έτοιμος να δακρύσει. Κανείς δεν κάνει τον άγγελο μου να κλάψει. Σηκώνει το κεφάλι του και με κοιτάει με τόσο λυπημένο βλέμμα. Κουταβίσιο βλέμμα. Προσπαθεί με κόπο να μην δακρύσει. Θα μου το πληρώσει αυτό ο πατέρας μου. Γνέφω καταφατικά και πάω να ανοίξω την πόρτα για να βγω από το δωμάτιο. Αλλά...Αν δεν τον ξανά δω μέτα από σήμερα; Με δύο διάπλατα άλματα πέφτω στην αγκαλιά του και εκείνος με σφραγίζει μες στα δύο του χέρια και νιώθω την μπλούζα μου να μουσκέυται. Όπως και την δική του. Κλαίει. Και μόνο που ακούω τους λυγμούς του μου έρχεται να τα διαλύσω όλα!

Αισθάνομαι κάτι να με τραβάει μακριά του και αμέσως μετά να ακούω μία φωνή:

"Να θυμάσαι κάτι. Σε αγαπάω. "

"Και γω. "του λέω με όση δυνατή φωνή μου έχει απομείνει καθώς το χέρι του πατέρα μου έχει τυλιχθεί γύρω από την στοματική μου κοιλότητα και μου εμποδίζει την ικανότητα να μιλήσω καθαρά. Αλλά προλαβαίνω να διακρίνω να σχηματίζεται ένα χαμόγελο στο
δακρυσμένο πρόσωπο του πριν κλείσει η πόρτα πίσω μου και γω εκτοξευθώ στο πάτωμα. Γρήγορα η κ.Γεωργία και η μητέρα μου έρχονται και με σηκώνουν. Πέφτω στην αγκαλιά της μητέρας μου και αρχίζω να κλαίω. Ήθελα να ξέρα, δεν άκουγαν τον καυγά μέσα;

"Γιατί; Γιατί δεν μπήκατε μέσα; Ξέρετε τι μπορεί να πάθει κ.Γεωργία; Ε; Σας παρακαλώ κάντε κάτι. Δεν αντέχω στην σκέψη ότι κλαίει, ότι διαλύεται. Πονάω. Κάντε κάτι. Ο κ.Χρίστος, που είναι; "λεω ανάμεσα στα αναφιλητά μου. Και μόνο ότι σκέφτομαι ότι μπορεί να τον αγγίξει η ορατότητα μου θολώνει. Όχι λόγο κλάμματος αλλά οργής.

Ακούγονται φωνές από μέσα. Αλλά για 10' ησυχία. Αναρωτιέμαι τι να συμβαίνει; Θεέ μου..Κάνε να μην είναι αυτό που φαντάζομαι.
Η πόρτα ανοίγει και ο πατέρας μου πετάγεται έξω θυμωμένος. Με πιάνει από το χέρι και με σέρνει μέχρι το δωμάτίο του. Μόλις τον αντυκρίζω παγώνω!
Είναι πεσμένος στο κρύο δάπεδο και κρατάει την κοιλιά του και από την πλευρά του κροτάφου τρέχει ένα ρυάκι αίμα. Όπως και από την μύτη του. Χριστέ μου..

"ΒΑΓΓΕΛΗ!!!!!"φωνάζω δυνατά και είμαι έτοιμη να πάω κοντά του και να τρέξω αλλά πάλι το χέρι του πατρός μου με εμποδίζει. Αυτή του η κίνηση με εξοργίζει και του χώνω μια αγκωνιά στο μάτι που τον πόνεσε έτσι και με άφησε. Τρέχω στον Βαγγέλη και κάθομαι δίπλα του στα γόνατα στηρίζοντας με πάνω του και πιάνοντας το πρόσωπο του κοιτώντας τον. Θεέ μου..

"Βαγγέλη μου, αγάπη μου. Άκουσε με είσαι καλά; Με ακούς; Βαγγέλη μιλά μου. "ολιγομιλώ αφήνοντας τα δάκρυα μου άφθονα να κυλούν πάνω στο δέρμα του. Νιώθω ένα χέρι να με αγγίζει στην παλάμη μου και έπειτα να την σφίγγει.

"Σε αγαπώ. "μου λέει αδυνατώντας να μιλήσει και χαμογελάει λυπημένα και με κόπο. Κλαίω περισσότερο και αυτός μου πέρνει την παλάμη και την φιλάει. Τον κοιτώ γλυκά και του χαμογελώ με το πιο δυνατό χαμόγελο που έχω.

Σηκώνει το χέρι του και μου χαϊδεύει το μάγουλο. Γέρνω προς το άγγιγμα του και το απολαμβάνω. Αλλά ξαφνικά κάτι με τραβάει από τα μαλλιά και με πέρνει στα χέρια του. Το ΤΕΡΑΣ! Ο πατέρας μου. Προτού με βγάλει έξω από το δωμάτιο ακούω τον Βαγγέλη  να μου φωνάζει:

"Σ ' αγαπώ.  Θα έρθω να σε βρω και θα φύγουμε μαζί  στο υπόσχομαι. Ας την." μου λέει και παλεύω να φύγω από τα δεσμά του πατέρα μου για να τρέξω κοντά του. Αλλά με κρατάει τόσο σφιχτά. Αυτό που είπε πριν ο Βαγγέλης με κάνει να χαμογελάω. Αλλά είναι πολύ δύσκολο! Μέχρι στιγμής αυτό μπορώ να του πω.

"Αντίο Βαγγέλη. "πριν αποσυρθούμε από το διαμέρισμα μαζί με τους γονείς μου....

<
>
<
>
<
Περιττό να σας πω ότι έκλεγα μόλις το έγραφα :(
Ελπίζω να σας άρεσε.