'The Kiss Life'

VANGELIS POV

Vangelis POV

Πέρασε ένας μήνας μετά από τον ξυλοδαρμό μου και που την πήραν μακριά μου. Ο πατέρας της δηλαδή. Η μαμά της προσπαθεί να την φέρει να την δω. Αλλά όλες οι προσπάθειες της έπεσαν στο κενό. Όταν πάει να κουνηθεί από το σπίτι ο άντρας της καταθαύνει εκεί. Λες και τις παραμονεύει πότε θα βγουν. Οι ελπίδες μου όμως δεν χάνονται! Από την άλλη πλευρά όμως νιώθω χαρούμενος. Χαρούμενος γιατί της είπα τι νιώθω για αυτήν. Έστω και από μακριά! Αισθάνθηκα ένα βάρος να φεύγει από πάνω μου εκείνη την ώρα που της το έλεγα. Αχ, πόσο μου λυπεί.

Κάθομαι εδώ και ώρα στο studio μαζί με τον δάσκαλο που μου μαθαίνει κιθάρα και γράφουμε κάτι νότες για να τις παίξουμε μετά. Το μυαλό μου όμως δεν είναι εδώ. Αυτός το καταλαβαίνει και σταματάει να γράφει.

"Βαγγέλη τι σου συμβαίνει; "με ρωτάει με φανερό ενδιαφέρον στην φωνή του.

"Απλά..Δεν είμαι καλά. "λέω ψεύτικα. Δεν θέλω να μάθουν όλοι τι έχω. Ήδη οι  πιο κοντινοί άνθρωποι το ξέρουν.

"Βαγγέλη, έχω περάσει από αυτήν την ηλικία και καταλαβαίνω. Θα σου κάνω μόνο μία ερώτηση. Είσαι ερωτευμένος; "η ερώτηση του με πιάνει απροετοίμαστο. Τι να του απαντήσω αφού έχει δίκιο. Μάλλον η αλήθεια είναι η καλύτερη λύση!

"Ναι."παραδέχομαι. Με κοιτάζει και χαμογελάει. Τόσο αστείο είναι;

"Κατάλαβα. Θες να μου μιλήσεις; Ή δεν αισθάνεσαι άνετα; "με βομβαρδίζει με τις ερωτήσεις του. Το κεφάλι μου πάει να σπάσει σε αντίθεση και με τα κορίτσια που φωνάζουν έξω.

"Δεν θέλω να το συζητήσω. "προσφωνώ. Κουνάει το κεφάλι του και αρχίζει να μαζεύει τα πράγματα του. Μα που πάει; Ακόμη δεν τελειώσαμε το μάθημα.

"Που πας; "

"Φεύγω. Αφού το μυαλό σου δεν είναι εδώ. Ένα θα σου πω. Οποία και να  είναι, μην τα παρατήσεις. Κέρδισε την. "αυτά τα λόγια λέει και φεύγει από το studio. Κάθομαι επί δέκα λεπτά και κοιτάζω τον άδειο τοίχο απέναντι μου. Αποφασίζω να σηκωθώ και να βγω λίγο έξω στα κορίτσια. Όταν βγαίνω έξω από το studio ακούω τις φωνές των κοριτσιών ανύσιχες και παραξενεύομαι. Καθώς ανοίγω την εξώπορτα  της πολυκατοικίας έρχομαι αντιμέτωπος με κάτι που με ξαφνιάζει...
*
*
*
*
*
*
*
Sorry, για το μικρό κεφάλαιο. Αλλά έχω αρκετό διάβασμα! Θα ξανά ανεβάσω πάλι την Κυριακή! Χμμμ..Καθόλου τυχαία μέρα; ). Τα λέμε! See you again the Sunday!