Ioannas P.O.V
Με κραταει μεσα στα στιβαρα του μπρατσα,μετα απο πολυ καιρο.Το αρρωμα του,ξεχυλιζει αφθωνο στα ρουθουνια μου και με μαγευει!Αυτη ομως,την τοσο μαγευτικη στιγμη την διακοπτει το ξαφνικο ανοιγμα της πορτας.Απομακρυνομαστε κατευθειαν, και νιωθω να γεννιεται ενα κενο μεσα μου.Κοιταζουμε και οι δυο τον ενοχλητικο επισκεπτη.Ευτυχως ειναι η Κ.Γεωργια.Μας κοιταζει και χαμογελαει λιγο αμηχανα.Αλλα,το χαμογελο της κρυβει και κατι παραπανω απο μια απλη αμηχανια.Κρυβει και μια ευχαριστιση!
Αμεσως,ανακουφιζομαι.Δεν θελω να σκεφτω τις συνεπειες αν ειχε παρεβρεθει εδω μεσα ο πατερας μου.Σιγουρα θα αποκαλουσε τον Βαγγελη,αρκετα ακομψα επιθετα.Μην ξεχναμε οτι εχουν ενα παρελθον.Η Κ.Γεωργια φευγει και ξαναμενουμε παλι οι δυο μας.Τα βλεμματα μας ανταμωνουν και τα σωματα μας κολλανε παλι το ενα στο αλλο.Με σφιγγει στην αγκαλια του και γω του χαιδευω την πλατη.Μετα απο λιγα λεπτα,απομακρυνομαστε και κοιταζομαστε στα ματια!Χαμογελαει και νιωθω να ανθιζει ολος μου ο κοσμος.Γιατι ο κοσμος μου,ειναι το αυτος!Το χαμογελο του!
Επειτα σκυβει και με φιλαει τρυφερα στο μετωπο.Ακουω τους χτυπους της καρδιας μου να αυξανουν ρυθμους.Αυτος σαν να το καταλαβαινει,με ξαναβαζει στην ζεστη του αγκαλια του!Φολιαζω μεσα στο στηθος του και ακουω τους παλμους του να αυξανονται.
Μ'αρεσει να με κραταει αγκαλια.Νιωθω ασφαλεια!Μετα απο καποια λεπτα,τα σωματα μας απομακρυνονται.Τα χερια του οδηγουνται στα μαγουλα μου και κρατανε το προσωπο μου σταθερο.Επειτα ανοιγει τα χειλια του,δειγμα οτι θα μιλησει.
"Παμε μεσα πριγκιπισσα μου.!"μου λεει και γνεφω καταφατηκα.Ανοιγουμε την πορτα και εισεχρομαστε στο σαλονι.Μας καρφωνουν ολοι με το βλεμμα τους και γω αισθανομαι λιγο αβολα.Ποιος ξερει τι σκεψεις μπορει να υπαρχουν μεσα στον εγκεφαλο τους,την ωρα που εμεις ημασταν μεσα.
"Μπαα...Μας κανετε την τιμη και ηρθατε;"η ειρωνικη φωνη του πατερα μου ηχει στα αυτια μου.Οχχ...Αυτο δεν θα εχει καλη καταληξη.
"Σιγα ρε Αντωνη μου(τυχαιο,πατερας Ιωαννας).Δεν εκαναν τιποτα τα παιδια.Απλως.."παει να ολοκληρωσει την προταση της η μητερα μου,αλλα ο πατερας μου εχει αλλα σχεδια.
"Απλως τι;Δεν ξερει κανεις τι εκαναν εκει μεσα."ολοκληρωνει την προταση του και κοιταζει τον Βαγγελη με βλοσηρο,θανατηφορο βλεμμα.Νιωθω το χερι του να σφιγγει το δικο μου και αμεσως καθυσιχαζομαι.
"Σας παρακαλω πολυ,μην λετε τετοια πραγματα.Δεν καναμε τιποτα.Δεν πειραξα την κορη σας.Απλως επρεπε να συζητησουμε καποια πραγματα που εκρεμμουσαν."λεει ο Βαγγελης για να ηρεμισει το βαρυ κλιμα,που εχει αναπτυχθει μεταξυ μας.
"Μαλιστα..Ας το πιστεψω.Αλλαα.."παει να πει ο πατερας μου,αλλα τον διακοπτει ο Κ.Χριστος.Ο μπαμπας του Βαγγελη.Μοιαζει και τον θυμαμαι ηρεμο ανθρωπο και χαμηλων τονων.Αυτος σιγουρα θα σωσει την κατασταση.
"Αλλα,ας παμε να φαμε ολοι μαζι εξω.Και μετα τα συζηταμε ολα αυτα.Τι λετε;Συμφωνειται;"μας ρωταει,ποιανοντας τον πατερα μου απο τον ωμο.Γνεφουμε ολοι,και σηκωνονται οι γονεις μας ορθιοι απο τον καναπε.Εγω ομως δεν ειμαι ετοιμη,ειμαι με τις πιτζαμες και πρεπει να τους καθυστερισω για να αλλαξω.
"Εμμ..εγω πρεπει να παω στο δωματιο μου για να αλλαξω.Δεν θα αργησω."λεω και απομακρυνομαι απο κοντα τους.Πηγαινω στο δωματιο μου και κλεινω την πορτα πισω μου.Βαζω την πλατη μου εναντια της και κυλιεμαι κατω.Αυτο το γεγονος που εγινε νωριτερα με αναστατωσε αρκετα.Οι σχεσεις τους ειναι αρκετα ηλεκτρισμενες.Ο Βαγγελης βεβαια δεν εχει δωσει δικαιωματα.
"Ιωαννα..αντε κοριτσι μου."μου φωναζει η μητερα μου και γω σηκωνομαι γρηγορα.Φτανω στην ντουλαπα μου και βγαζω μια μαυρη φρολαρ φουστα,ενα ασπρομαυρο κοντομαντικο μπλουζακι και μαυρα converce all star.Βγαζω το κατω μερος τις πιτζαμας μου και φοραω γρηγορα την φουστα.Βγαζω την μπλουζα της πιτζαμας μου και την στιγμη,που παω να παρω την μπλουζα απο το κρεβατι,ανοιγει η πορτα και εμφανιζεται στο κατωφλι της ο Βαγγελης!Με κοιταει με γουρλωμενα ματια και γω αρχιζω να κοκινιζω.Ειμαι αρκετα ανασφαλης με το σωμα μου.Το στηθος μου ειναι ακαλυπτο και αυτος κοιταζει προσηλωμμενος εκει.
"Εμμμ...συγνωμη."λεει και κλεινει την πορτα γρηγορα πισω του.
Εγω να εχω μεινει με την μπλουζα στο χερι και το στηθος μου ακαλυπτο.Μαλισταα..Υπεροχα!!.........
Γειαα σας!!Ξερω.Εχω καιρο να γραψω,αλλα ελπιζω να σας ευχατιστησα με αυτο.Ειναι αρκετα μεγαλο!Vote and comment please!!
YOU ARE READING
'The Kiss Life'
FanfictionΗ Ιωάννα μία 15χρονη κοπέλα φεύγει από το σπίτι της μαζί με την οικογένεια της πάνε να ζήσουν εκεί που μένει ο μεγάλος έρωτας της, από παλιά, αλλά και κολλητός της κάποτε.. Τυχαία συναντιούνται και δεν ξέρει τι να πει ο ένας στον άλλον. Όμως ο καιρό...