..Σ'ΑΓΑΠΑΩ..

250 50 17
                                    

" Το ξέρεις ότι έχω δίκιο έτσι; "

____________________________________________________________________

Φυσικά και έχει δίκιο. Απλά ως εγωίστρια που είμαι εγώ δεν θέλω να το παραδεχτώ.

" Βαγγέλη, περίμενε να βγουν τα αποτελέσματα και θα δούμε ποιος έχει δίκιο. " Τι μαλακίες λέω και εγώ; Λες και δεν ξέρω ότι τα αποτελέσματα είναι υπέρ του.

" Ιωάννα, πας καλά; Θεωρώ βλακεία αυτό που πάμε και κάνουμε τώρα ενώ ξέρουμε και οι δύο την απάντηση! "

" Εσύ το ζήτησες αν θυμάσαι. Μην με βγάζεις και τρελή τώρα. "

" Το ζήτησα γιατί ήθελα να δεις ότι δεν κάνω πίσω πουθενά. Και ειδικά όταν αφορά το παιδί μου. "

Γιατί πάντα είναι τόσο ετοιμόλογος για να με αποστομώσει;

" Κάνε ότι καταλαβαίνεις. "

" Δεν σε αναγνωρίζω πλέον. " Λέει με ένα απελπισμένο ύφος και εξαφανίζεται μέσα στο ιατρείο για να πάρει την μικρή. Σε λίγα λεπτά επιστρέφει καθώς την κρατά στην αγκαλιά του. Πάω προς το μέρος του για να του την πάρω αλλά κάνει πίσω και με σταματά με ένα έντονο βλέμμα. Τι γίνεται ακριβώς εδώ;

" Πες στην μαμά αγάπη μου που θα πάμε σήμερα. " της λέει και με κοιτά με ειρωνικό βλέμμα και χαμόγελο. Τι ακριβώς κάνει;

" Μαμά, είπαμε με τον μπαμπά τώρα που ήμασταν μέσα να μείνω σε αυτόν, για σήμερα μόνο. " μιλάει όλο χαρά και τον κοιτάει καθώς μιλάει. Πιστεύω, ότι δεν θα βλάψει 1 μέρα μαζί με τον πατέρα της.

" Εντάξει αγάπη μου. Έλα να σου δώσω ένα φιλάκι. " Την φιλώ γλυκά στο μέτωπο της και της λέω να προσέχει.

Αφού τους παρακολουθώ να μπαίνουν στο δικό του αυτοκίνητο και να απομακρύνονται αποχωρώ και εγώ για την σχολή μου.. Όση ώρα πρόλαβα τουλάχιστον γιατί τα έχω φορτώσει πολύ στον κόκορα τις τελευταίες μέρες..



Vangelis

Έχω δέσει την μικρή στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου με την ζώνη και πηγαίνουμε προς το ξενοδοχείο όπου μένω. Έχω σκοπό σήμερα να την μάθω και να με μάθει καλύτερα. Όλα όσα στερήθηκε αυτή τόσα χρόνια και όσα εγώ θα αναπληρώσουμε τον χαμένο χρόνο μαζί.

" Μπαμπά; " Την ακούω να με ρωτάει δειλά με την σιγανή φωνούλα της και κλείνω τα μάτια μου σε αυτές τις λέξεις..

" Πες μου αγάπη μου. "

" Που πάμε τώρα; "

" Θέλεις να πάμε να φάμε κάτι τώρα για μεσημεριανό; "

" Ναιιι. " Φωνάζει χαρωπά και της χαμογελάω μέσα από τον καθρέφτη.

Σε λίγη ώρα φτάνουμε σε ένα εστιατόριο και μπαίνουμε μέσα. Αρκετά βλέμματα καρφώνονται πάνω μας και ειδικότερα στην μικρή. Το καταλαβαίνει και χώνεται όσο πιο καλά μπορεί από πίσω μου. Τους κοιτάω όλους με έντονο βλέμμα και κατευθείαν γυρνάνε μπροστά τους. Είμαι σίγουρος ότι αναρωτιόντουσαν όλοι τι δουλειά είχα εγώ εδώ, με ένα μικρό κοριτσάκι δίπλα μου. Η ιδιωτική μου ζωή από τότε που έγινε το περιστατικό με την Ιωάννα έχει παραμείνει "κλειστή" για όλους τους άλλους.

Καθόμαστε και οι δύο σε ένα απομακρυσμένο τραπέζι μακριά από τα βλέμματα των άλλων και παραγγελνούμε. Την ρωτάω διάφορα πράγματα για αυτήν και αυτή εμένα. Μου κάνει εντύπωση πως ξέρει να διατυπώνει τόσο σωστά τον λόγο της για το τόσο νεαρό της ηλικίας της. Τελικά, είναι πιο έξυπνη από όσο περίμενα..

Τρώμε το φαγητό μας και πληρώνω. Σύντομα έχουμε εξαφανιστεί από αυτό το μέρος και είμαστε μέσα στο αυτοκίνητο που πάμε για το ξενοδοχείο. Σε λίγα λεπτά φτάνουμε και μπαίνουμε μέσα. Η ρεσεψιονίστ μας κοιτάζει καλά κακά αλλά δεν δίνω σημασία.

Μπαίνουμε στο δωμάτιο και πέφτουμε και οι δύο στο κρεβάτι. Είναι μόλις 14:00 το μεσημέρι και νιώθω τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν. Αυτή σέρνεται πιο κοντά μου και κουρνιάζει πάνω στο στήθος μου, τοποθετώ τα χέρια μου γύρω από το μικροκαμμωμένο της σώμα και την σφίγγω στην αγκαλιά μου.
Νιώθω το χαμόγελο μου να αγγίζει έως και τα αφτιά που λένε. Είμαι πραγματικά ευτιχισμένος..

Σηκώνει το κεφαλάκι της και με κοιτά με τα γαλάζια μάτια της. Τα μάτια της μητέρας της.. Καστανά κύματα τα μαλλιά της και μπλε ωκεανοί οι οφθαλμοί της. Της χαμογελάω και μου κάνει το ίδιο, θα ορκιζόμουν ότι το χαμόγελο της είναι ολόιδιο με το δικό μου. Είναι πανέμορφη!

" Μπαμπά, σ'αγαπάω. " Μένω έκπληκτος! Είναι τόσο νωρίς για να μου λέει αυτήν την λέξη, δεν με ξέρει όσο χρειάζεται ώστε να μου λέει σ'αγαπάω. Αλλά και πάλι, το νιώθω. Το νιώθω μέσα μου ότι εννοεί..

" Αγάπη μου, και εγώ σ'αγαπάω. Δεν ξέρεις πόσο. "

" Που ήσουν μπαμπά μου τόσο καιρό; Έφυγες; Γιατί; Δεν με ήθελες; " Δύο δάκρυα τρέχουν από τα κρυστάλλινα μάτια της και αισθάνομαι ήδη ένα τσίμπημα στην καρδιά μου..

Όμως, τώρα; Τώρα τι υποτίθεται ότι πρέπει να της πω;

__________________________________________________________________


ΓΕΙΑΑΑΑΑ:(

Καιρό είχαμε να τα πούμε ε;😔

Θέλω βρίσιμο ε;:(

Ελεύθεροι φίλοι μου😇

Τα λέμε σουν στο επόμενο..😝❤

'The Kiss Life'Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt