My Baby's Dad is My Bestfriend?!

Chapter 22

Nagising na lang ako nang nagriring ang cellphone ko sa ilalim nang aking unan.

Tamad kong kinuha iyon at swinipe ang screen ng di man lang tinitignan kung sino ang tumatawag.

"Hey Sleeping Beasty! We've been calling you for an hour!" May inis sa tono ng babaeng kausap ko. Hindi ko pa man tinitignan kung sino iyon ay alam ko na.

"What? Its to early! What do you need?" Antok kong tanong kay Carrie.

"Can you please open the gate first and let us in!" Sabi naman niya sa kabilang linya. Nagulat ako sa sinabi niya kaya naman napabalikwas ako ng kama at dali daling sinuot ang aking robe.

"Ally are you still there?!" Inis niyang sabi pero di ko pa rin siya sinasagot. "I told you asshole! She's sleeping! If she didn't come down and open the gate after 5 minutes I will kick you out of my car!" Narinig kong sigaw niya. Sino kayang kausap nito?"

"Wait me up! Im coming witch! You are ruining my great slumber!" Inis kong sagot sa kanya habang nakalagay ang phone ko sa tainga ko at tumatakbong pababa ng hagdan.

Pagkababa ko may nadaanan akong coat sa may sofa. Wala na akong pakialam kung sino ang may-ari nun. Sinuot ko iyon at mabilis na lumabas ng bahay.

Naabotan ko si Carrie na inis na inis habang hinahampas si Dustin. Wait? Si Dustin? Ang aga naman! Ano ba naman to! Ni wala akong bra!

Binilisan ko na lang ang pagbukas ng gate at pinapasok sila sa loob.

"Ally, can I please get some sleep?" May pahikab hikab pa na sabi ni Carrie habang pababa ng kotse. Si Dustin na ang nagpark ng kotse niya sa garahe. Halatang antok nga siya kasi nga iyong mata niya ang pungay masyado.

"Go on. Come in. Its very cold in here." Inaya ko silang pumasok kasi naman ang lamig sa masyado sa labas.

Nagulat na lang ako nang may yumakap sa akin at hinalikan ako sa ulo. Sa tangkad ba namang 6'3 ng taong to! Malamang ang liit ng dating ko!

"Goodmorning beautiful!" He sweetly whispered as he tightened his arms that are wrapped around my waist.

Wala naman KAMI sa pagkakaalam ko. Pero bakit parang meron? Im so close into the state of falling again like I had fallen for him before. And that is the biggest thing that I am getting rid off! Masakit at mahirap ang masaktan. Dumating pa nga sa point na nilayasan ko ang pamilya ko at namuhay mag-isa sa Pilipinas. Ayoko na ulit mangyari iyon. Saan na lang ako pupunta? Sa North Pole? Sa Sahara? Sa Amazon? Sa Pacific Ocean o Sa.......PUSO NI DUSTIN? What?! No! I immediately erased that thought inside my head.

Ang tagal na pala niyang nakayakap!

"Good Morning." Yan na lang ang sinabi ko sa kanya. "I'll just go upstairs to fix myself up." Kumalas na ako sa yakapan namin at umakyat na ng kwarto ko.

Nagshower lang ako saglit at nagpalit sa isang faded skinny pants at black long sleeves. Naka-high socks lang ako. Nandito lang naman ako sa bahay di ba? Oh wait! Si Madam Blonde pala natutulog sa sofa. Kumuha ako ng comforter sa lower cabinet ko at nagtatakbo na palabas.

Wala nang ayos ayos pa sa sarili ko. Ni hindi na nga ako nagsuklay pa oh kahit pulbo man lang.

Naabotan ko si Carrie na ang sarap ng tulog. Si Dustin naman may dalang supot at nakangiti lang sa akin. Kinumutan ko si Carrie bago ako umupo sa isang upuan.

"I'll just prepare breakfast." Pagpapaalam ko kay Dustin.

"No need. Just tell me where your kitchen is and I'll do my Dustin Recipe!" Proud niyang sabi. Kaya naman natawa ako.

"Oookaaaay! Do you have the ingredients?" Natatawa kong tanong.

"Yes Madam!" Sumaludo pa siya. Nakakatawa talaga.