Great Pretender Meet Mr. Crush

Chapter 37

SHANE'S POV.

"Tsk, ang sama talaga nang ugali. Di man lang marunong gumalang sa nakakatanda."bulong ko sa sarili ko habang nakakunot ang aking magandang noo. Oha, dont forget the word magandang noo.

Hays, pauwi na pala kami ngayon ni Xander. Oo kami kase ihahatid nya daw ako. Oh well, di na ako tumanggi kase dahil din sa paa ko. Ang hirap lumakad. Sabi ni mommy ni Xander baka one week daw ako di makalakad ng maayos dahil magang-maga talaga yung left foot ko. Kaya ayun, I need to use wheelchair. Kainis nga eh.

"What's with that face?"tanong sa akin ni Xander. Ah, oo nga pala muntikan ko ng makalimutan na may kasama akong walang modo dito. Tsk.

"La' ka ng paki dun!"singhal ko naman sa kanya. Naiinis pa rin kase ako sa kanya dahil sa ginawa nya kanina. Napaka walang modo talaga.

- flashback -

"Oh, hija wag mo'ng kakalimutan na laging i-hot compress yang paa mo ha. Nang saganun ay mabawasan ang pamamaga." Paalala sa akin ng mommy Andrea ni Xander. At ito naman ako ay panay tango lang at ngiti ang sagot.

"At syempre itong ointment gel, don't forget. Wa---"

"Hindi pa ba tapos yan? Nakailang ulit kana kaka remind jan. Tch."cold na sabi ni Xander na ngayon ay nakatayo sa may pinto. And I was shock. Napaka walang modo nya sa mama nya.

"Ah eh anak---"

"Stop calling me anak."cold parin na sabi ni Xander pero napansin kong may diin sa pagsabi nya ng anak. Owww---kaaayyy? What was that?

"Ah, sorry."sabi naman ni mommy ni Xander. Grabe, talagang si tita Andrea pa nagsorry kay Xander. Kaya naman sinamaan ko ng tingin si Xander na ngayon ay palapit na sa akin. Samantalang si tita naman ay nasa side ko.

"What?"inis na tanong sa akin ni Xander pagkalapit nya.

"What what-in mo mukha mo. Tsk. Ikaw na damuhong walang modo kung makasagot sagot ka sa mommy mo ah. Napaka sama mo talaga."singhal ko sa kanya at kasabay nun ay ang pagpingot ko sa tenga nya.

"A-aw. Ouch! S-stop it! It hurts. Ouch."sabi ni Xander habang pingot-pingot ko ang tenga nya. Tsk buti nga sayo. At nung makita kong pulang pula na yung tenga nya ay saka ko na ito binitawan. Buti nga sayo.

"Ouch! What was that for?"inis na sigaw nya sa akin habang hinihimas ang tenga nya. Samantalang si tita naman ay parang na shock sa ginawa ko, kaya instead na sagutin si Xander ay bumaling ako kay tita.

"For your bad behavior."matalim na tingin ang iginawad ko sa kanya bago bumaling sa mama niya.

"Naku tita, sorry po kung piningot ko tong si Xander ha. Napaka walang modo lang kase. At isa pa sorry din kung ganun siya sumagot sagot sa iyo."paghingi ko ng paumanhin kay tita. Alam kong wala akong alam kung ano man ang isyu nilang mag-ina but hindi parin tama yung hindi pag respeto sa nakakatanda ano. Hmmp.

Nakita ko lang si tita na ngumiti ng bahagya. Nalungkot naman ako. Hays, nararamdaman ko talaga na mahal ni tita si Xander kase kahit na ginaganon sya nito ay sya pa ang nagpapakumbaba sa kanila.

"It's okay hija. You don't have to do that."sabi nya lang at ngumiti ulit pero kita sa mga mata nya ang lungkot at pagka miss?

"Tch. Lets go."sabi ni Xander at binuhat agad ako para maka sakay sa wheelchair.

"Wait lang, ano."pagpipigil ko sa kanya."ah sige po tita mauna na po kami. Salamat po ulit."magalang ko namang pagpapaalam sa kanya at tanging ngiti lang ang tugon nya.

-end of flashback-

----play song the in multimedia------