I miss you || Zayn Malik

#2 Ik ben Zayn!

JADE'S POV 

*4 jaar later* 

Ik ben gister 18 geworden. Eindelijk! Nu kan ik ook mijn eigen sigaretten kopen. Ik stap mijn bed uit en kam mijn lange donkerblonde haren. Ik kleed mij om en loop naar benden. 'Morgen' zeg ik. Ik kijk de woonkamer in. Maar zie mijn tante niet. 'Tante lize?' Roep ik door het huis. Maar ik krijg geen antwoord. Ik kijk op de koelkast waar een briefje hangt.  

"Ben naar het ziekenhuis om medicijnen te halen. X lize" 

Medicijnen? Ze is toch niet ziek? Ik maak een broodje klaar en leg een nieuw papiertje neer.  

"Ben naar lila. Xjade" 

Ik stap op mijn fiets en rijd naar Lila. Ik bel aan. Haar vader doet open. 'Hey jade. Lila is er niet ze ging naar Deijkwater toe'. Ik glimlach. 'Dan ga ik daar wel heen bedankt'. En ik loop weg. Deijkwater was onze vaste coffeeshop. Ik fiets erheen. Ik zet mijn fiets een paar straten verderop neer en loop naar de bar toe. Ik loop binnen en zie Lila en Mark zoenen. 'Hey tortelduifjes' lach ik en ik naast hun zitten. 'Hey' zegt ze vrolijk. De barman komt aanlopen. 'Zelfde als altijd?' Vraagt hij. We knikken. De barman (genaamd Fred) komt terug met 3 glazen wisky en 1 zakje wiet. 'Dankje' zeg ik. Ik betaal en pak het zakje. Ik stop de wiet in mijn sigaret en zet hem aan. Lila en Mark doen het zelfde.  

We lopen door de straten van Bradford. 'Probeer eens een rechte lijn te lopen' zegt Mark lachend. Ik loop midden op het fietspad over die witte lijn. Wat niet lukt. 'Dat lukt niet' roep ik hard.  

Na een tijdje is de wiet uitgewerkt. We lopen een stukje door en zien onze oude coffeeshop staan. Hij is gesloten omdat de eigenaren verkeerde drugs verkochten. Er zijn zelfs jongens met spoed opgenomen in het ziekenhuis. 1 heeft het overleefd. En 5 andere zijn eraan gestorven. Ik zucht. En steek een sigaret op.  

'Jongens ik ga naar huis toe' zeg ik en ik loop richting mijn fiets. Tegen mijn fiets staat een jongen geleund. De jongen heeft zwart haar wat te perfect zit. Hij is lang en heeft een geweldige kledingsmaak. Ik ga tegenover hem staan. 'Mag ik bij mijn fiets?' Vraag ik. De jongen kijkt op. Ik ken hem ergens van. 'Ik wil dat je stopt. Met de drugs'. Ik trek mijn wenkbrauwen op. 'Dacht het ff niet he. Ik bepaal zelf wel wat ik doe. Mag ik bij mijn fiets?'  

De jongen schudt zijn hoofd. 'Je verkloot je leven Jade'.  

Ik kijk hem verbaast aan. 'Hoe weet jij mijn naam?' 

Hij glimlacht. 'Ik ben Zayn' 

'Well hello zayn. Maar mag ik bij mijn fiets ik moet naar huis' 

'Nee ik wil dat je stopt met de drugs. Het boeit mij niet dat je rookt. Dat doe ik zelf ook maar ik wil dat je stopt met drugs' 

Ik kijk hem aan. Zijn gezicht komt me zo bekend voor. Ik kijk in zijn Bambi bruine ogen. Die ogen. Hij was die jongen die 4 jaar geleden in dat parkje stond. 

'Ik stop niet. Ik heb er mijn redenen voor. Waarom ik het gebruik'.  

Ik draai me om en wil weglopen.  

'Weet ik. Je gebruikt het om je verdriet weg te stoppen. Je gebruikt het omdat je ouders dood zijn'  

Ik draai me verbaast om en loop terug naar hem.  

'Hoe weet je dat allemaal'.  

Hij zucht. 'Omdat ik daar ook op het treinstation stond. Toen de ramp gebeurde. Mijn broertje is overleden. Ik heb nu alleen nog maar 3 zussen'.  

Hij kijkt naar de grond. 'Sorry' zeg ik zachtjes. Zayn gaat aan de kant zodat ik bij mijn fiets kan. Ik haal mijn fiets van slot. 'Tot later Zayn'. Zayn glimlacht. 'Geloof me. Ik vind je wel'. 

Ik kijk hem verbaast aan. Hij knipoogt naar me en loopt weg. Ik fiets naar huis toe. Ik parkeer mijn fiets en zie er een briefje op hangen. Ik pak het briefje en lees wat erop staat.  

"Als je toch wilt stoppen. Bel me dan. X Zayn".  

Daaronder staat zijn nummer. Ik glimlach en zet zijn nummer in mijn mobiel. Ik doe de deur open en zie mijn tante op de grond liggen. Ik geef een gil en ren naar haar toe. Ik kniel naast haar. 'Tante lize' roep ik histeries. 'Tante'. 'Tante lize'. 'Elizbeth'....... 

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~• 

Pam pam pammmm 

Vote/comment. Daar maak je me blij mee.  

XoXo Jade