I miss you || Zayn Malik

#42 'Wanna Dance?'

JADE'S POV

Ik wordt wakker van een deur die dichtslaat. Ik schiet omhoog en zie een boze Zayn in de deuropening staan.

'Waar de hell was jij? Ik heb heel London voor je afgezocht. Iedereen gebeld en jij denkt maar gewoon even weg te lopen en je hier op te sluiten...'

Zayn stopt even om adem te halen en voor dat ik iets kan zeggen praat hij door.
'...Heb je enig idee, hoe ongerust ik was. Ik dacht dat Steve je had en dat ik je voor altijd kwijt zou zijn. Ik heb me suf gezocht naar je!'.

Zayn schudt zijn hoofd en komt naast me op het bed zitten en pakt mijn hoofd met beide handen beet, zodat ik wel in zijn ogen moet kijken.

Hey! Mij hoor je niet klagen, heb je enig idee hoe mooi die bruine ogen zijn?

'Beloof je me dat je nooit meer zomaar weggaat zonder het mij te vertellen?'.

Ik knik en Zayn geeft me een kleine glimlach. Ik geef hem een kus en nestel mijn hoofd in zijn nekholte.

'Waarom ben je hier trouwens?'

Ik zucht. 'Ik wou even tijd om na te denken, herinneringen optebrengen en ik wou even naar bet graf van Jack.'. Dat laatste zeg ik zachtjes.

Zayn maakt kleine rondjes op mijn rug terwijl ik mij verder naar hem toe breng.

'Had dat dan gezegd, dan had ik mee kunnen gaan.' Ik glimlach even. 'Dat had inderdaad gekund ja'.

Zayn en ik blijven nog even op deze positie zitten. Ik denk nog even over van allen en nog wat na. En val uiteindelijk weer in slaap.

Ik bedoel het is pas half 10. Ik kan nog wel een tijdje slapen.

Denk ik...

•

•

ZAYN'S POV

•

Jade is weer in slaap gevallen. Ik geef haar een kus op haar kruin en leg haar weer in bed neer, met de dekens over haar heen.

Ik kijk de kamer rond. Er is niks veranderd nadat ik weg ben gegaan 3 jaar geleden.

Ik zie een oud zwart shirt van me liggen en ook nog een paar slippers.

Lelijke dingen.

Ik zet het raam open en ga op de vensterbank zitten. Terwijl ik een sigaret opsteek. Ik kijk op het speeltuintje neer waar ik vroeger vaak speelden met mijn oude vrienden.

Ik weet nog wel dat elke keer als ik daar was dat ik naar Jade haar raam keek in de hoop dat ze daar zou zitten.

Ik heb haar jammer genoeg maar 3x zien zitten.

Ik mis de tijden voordat ik beroemd was. Ik kon overal heen gaan waar ik wou zonder dat ik overstroomt werd door fans.

Niet dat ik het erg vind. Want ik hou van de fans. Ze zijn een familie voor me geworden.

Ik mis mijn vrienden ook, die zijn overleden aan drugs. Vooral James. Hij was als een broer voor mij.

Ik gooi mijn peuk het raam uit en sluit hem. Ik loop naar Jade die nog heerlijk ligt te slapen.

Ik schrijf een papiertje en leg die op het nachtkastje. Ik geef haar een kus op haar voorhoofd en verlaat het huis.

Ik loop naar het speeltuintje toe en ga op de schommel zitten en kijk naar Jade haar raam.

Het ziet er zo sprookjesachtig uit. Het huis is een hoekhuis en Jade haar raam zit aan de zeikant van het huis. Tegen de muur zitten groene takken met kleine ligt roze en witte bloemen erop.