Gedirdi komasına tənha bir şair,
Beynində fikirlər fırlanırdı, keçmişə dair
Ruhu dəniz kənarında intiharda,
Gözünün önündə cənnət gözlər, incə əllər və sair...
Sevmirdi insanları, dərd içini bürümüşdü,
Dəli olurdu artıq o, qaranlıqda tək başına yarım saat gülmüşdü
Daxili sıxıntılar, psixi travmalar,
İçində heç bir hiss yoxuydu, qəlbi ölmüşdü...
Yazırdı şeirlər vərəqə göz yaşlarıyla,
İlham pərisinin oynuyurdu saçlarıyla
Hər dəfə nifrətini büruzə verirdi o,
Cəmiyyəti öz sözləriylə daşlamaqla...
Artıq bezmişdi, yaşama həvəsi sönmüşdü,
Qələm əlində əsirdi,ilham pərisi də ölmüşdü
Beyinə doğru gedən güllələr və son,
Dünyadan bir şair yenə qiymətsiz köçmüşdü...
(c) RAMİN SƏKKİZ / 2016
YOU ARE READING
Gecələrin səsi.
Poetry"Gecələrin səsi" - romantikayla nifrətin və boz şəhərdə sevginin cəmiyyətə qarşı mübarizəsi. (c) Ramin Səkkiz. 2016. Qeyd: Kitabın cover-i Məhəmməd Osmanov (İyirmiüç) tərəfindən hazırlanmışdır.
