Allemaal hetzelfde 2

19.

19.

Ik veeg de tranen op mijn wangen weg en snik luidt.
Ik zie dat ook zij moeite heeft om haar tranen in bedwang te houden.

' Toen ik Lyro kreeg beloofde hij mij dat hij mij altijd zou beschermen en mij of hem nooit pijn zou doen...' Ze stopt, haar tranen rollen snel over haar wangen.
' Ik herken mijzelf wel hierin.' Zeg ik zacht.

~ Flashback ~

Hij slaat zijn arm om mij heen, ' ik ga goed voor je zorgen en voor mijn kleine natuurlijk. Ik zal je altijd beschermen, ik zal je helpen in moeilijke tijden. Ik ga voor jou en de kleine een moord plegen. Kortom je bent in goede handen.' Ik ga liggen en leg mijn hoofd op zijn schoot. Hij gaat met zijn hand door mijn haar.

~ Einde flashback ~

' Maar op een gegeven moment begon hij mij te slaan. Hij was met allemaal andere meisjes en deed meer dan alleen met ze praten. Dat las ik stiekem in zijn telefoon.' Ze haalt diep adem en veegt met haar servet de tranen weer weg.

' Hij sloeg mij steeds vaker, keer op keer. Het werd alleen maar erger.'

~ Flashback ~

Ik bedank haar en stap uit. De auto van Neno is al weer terug. Ik maak de deur open en wordt direct aan mijn haren vast gepakt. Hij smijt de deur met zijn voet dicht, ik struikel over een schoen. Neno laat mijn haren los en trekt me aan mijn armen de woonkamer in. Hij trapt me zo vaak en vuist erop los. Ik bescherm mijn hoofd.

Hij trekt me aan mijn haar omhoog, ik zie dat zijn kaken op elkaar zijn geklemd.

' Wat zei ik dat je moest doen, WAT!?' Hij schreeuwt hard, ' je hoeft niet te schreeuwen.' Het komt er zacht en onzeker uit.

Hij trekt zo wat het haar uit mijn hoofd. Ik geef hem een klap in zijn gezicht, hij laat mijn haar langzaam los. Mijn hart gaat te keer.

Hij geeft me een harde, maar vooral rake vuist tegen mijn gezicht. Ik val op de grond, mijn ogen worden zwaar en vallen dicht.

~ Einde flashback ~

' Hij heeft mij ook gesneden met een mes.' Ze doet haar hoofd een stuk omhoog. Je ziet inderdaad bij haar linker kaak een litteken. Niet heel groot, maar op deze positie is over duidelijk zichtbaar.

Een rilling komt over mijn lichaam. Ik ben zo kapot, Lyro is gewoon Jaliyah's broer, Jaliyah en ik wisten dat gewoon niet.

Ik zet mijn handen op mijn voorhoofd, mijn slaap klopt hard.

' Maar naast dat, is wat ik nu vertel niks.' Ze neemt een slok van haar Sprite en slikt hard.

' Ik was een dag in de zomer thuis
-Bij Neno- en mijn broer kwam langs. Hij wilde mij helpen met het uit elkaar halen van de box, aangezien Lyro al groot was. Net toen wij klaar waren kwam Neno binnen. Hij had weer eens gedronken. -Hij zat in de tijd dat hij bij mij was best vaak aan de alcoholische drankjes.-' Zegt ze er tussendoor. ' Maar hoe dan ook was hij altijd wel nuchter genoeg om te communiceren en te rijden. Ik zat dus samen met mijn broer op de bank en hij troosten mij. Hij wist dat ik werd mishandeld door Neno en dat ik bang was.' Ze perst haar lippen op elkaar. Haar ogen helemaal gevuld met tranen.

' Neno kwam dus binnen en zag ons zo zitten. Hij zei:" Blijf met je poten van haar af!" Hij liep naar de keuken, pakte een mes...' Haar lichaam begint harde schok geluiden te maken. ' En toen, toen stak hij mijn broer neer, hij was opslag dood.' Ze begint hard te huilen. ' So-sorry.' Snikt ze hard en staat op. Ze pakt haar tas en jas en loopt dan huilend weg. Ik kijk naar de lege stoel voor mij, emotieloos, maar toch emotioneel. De tranen rollen in mijn ooghoeken naar beneden, zonder dat ik geluid maak.

Er is net zoveel gebeurd, dat ik het nog niet kan beseffen. Ik begin luid te snikken met mijn gezicht in mijn handen.

' Zeg, kun je niet ergens anders gaan janken. Wij proberen hier namelijk rustig te eten. Maar met jou kut geluid op de achtergrond kunnen we niet in rust dat doen.' Ik kijk die man met betraande ogen aan, hoe durft hij. Hij is Nederlands aan zijn gezicht te zien en uitspraak te horen. Ik adem hard in en uit. ' Als je in rust wilt eten moet je vooral niet naar Happy Italy gaan of Vapiano. Dat zijn namelijk restaurants voor mensen met mijn leeftijd, die nogal luidruchtig zijn. En waarom ga je niet naar een 5 sterren restaurant, daar is het zo stil, je hoort de muizen knabbelen aan je piemel die je niet goed wast. En daarnaast moet je eens gaan naar de sportschool, je knopen knappen zowat open. Ik heb het te doen met jou kinderen en vrouw, want wat ben je een egoïstische idioot.' Ik schuif mijn stoel luidt naar achter geef hem een tjoeri vers van de bakker en loop met dikke ogen naar de kassa. Ik betaal en loop weg.

-

Ik parkeer voor het huis en blijf even zitten. De hele weg kon ik niks zien, mijn tranen bleven maar lopen en lopen. Alles is nu gewoon klaar, ik ben mijn dochter uit het oog verloren. Ze heeft ook nog eens een broer waarvan ik niets wist. En haar vader is een moordenaar. Straks doet hij Jaliyah nog pijn. Ik huil hard en sla op mijn stuur. Een jongen die de hond uitlaat kijkt mij raar aan.

Ik stap boos uit, maak de deur open en gooi het dicht. Ik zet mijn tas in de gang, net als mijn jas en schoenen. Deano en Tyrone zitten allebei in de woonkamer. ' Hey ma.' Ik kijk hem even aan, zeg geluidloos ' Hoi.' En loop dan naar boven. Ik trek mijn kleren uit, ga onder de douch en vervolgens in bed liggen. Ik lig op de rechterkant van mijn zij, de dekens liggen tot mijn oren. Al mijn tranen vallen in mijn kussen. Er lijkt geen einde aan te komen, ik heb mij nog nooit zo gevoelt. Zo ingestort, niet op mijn hoede. Het enige wat ik alleen maar doe is huilen.

Zo herken ik mij zelf niet, deze situatie heeft mij gewoon gebroken. Gebroken in duizend stukjes.

Net een vaas die kapot valt en je probeert te maken met lijm. Het zal nooit meer hetzelfde zijn, nooit meer stevig. Net als ik, ik ben die vaas. Gebroken en kan niet meer gemaakt worden, zoals het was.

*

Dit hoofdstuk maakte wel even die emotie bij mij los hoor. HAHAH.

Boven 70 is weer up👆.

Love y'all ❤
UndercoverP.