Allemaal hetzelfde 2

36.

36.

Zijn gezicht vertrekt. ' Gestorven?' Ik knik. ' Caylin, hoe kan ze überhaupt zo vroeg geboren zijn?'

Ik hap naar lucht. Liegen is niet het beste maar ik kan hem niet nu de waarheid vertellen.

' Ik kreeg een stoot tegen mijn buik. Ik werd naar het ziekenhuis gebracht, daar werd ze geboren. En een paar uurtjes daarna stierf ze, ze was nog te klein om zelf te kunnen ademen en al die dingen.' Hij laat mijn handen los en verbergt zijn gezicht. Hij draait zich om. Ik hoor hem zacht mompelen in zichzelf.

Ik pak mijn tas en rist het open, ik haal het kleine hartje eruit.
' Jaliyah heeft deze uitgekozen.' Ik zet een stapje dichterbij. Hij draait zich om, zijn ogen zijn rood. Dit is echt heel raar om te zien.

' Hoe gaat het met haar?' ' Wel oké.'
Hij pakt de urn uit mijn hand en zet zijn hand erop. Ik ga zitten terwijl hij tegen de urn praat.
Hij gaat zitten op bed terwijl hij zijn hand stevig om het hartje klemt. ' Is hij nou al opgepakt?' Ik schud mijn hoofd. ' I-ik Dairon kwam ons halen en wij zijn uit het raam geklommen.' Ik frunnik aan mijn lange nagels. Tijd om ze weer een beetje te knippen.

' Heeft hij je nog pijn gedaan?'
' Nee niet echt.'
Er valt een ongemakkelijke stilte.
' Ik ga uitrusten thuis.' Hij knikt. Ik geef hem een kus en verlaat de kamer. Mijn tranen beginnen te stromen. Ik ren het ziekenhuis uit en ga buiten staan. Ik ga op het bankje zitten en wacht tot ik ben uitgehuild. Ik pak mijn telefoon, bel Dairon op en wacht tot hij arriveert.

In de auto kijk ik stil naar buiten.
' Dairon...?'
' Hmm?' Hij kijkt me snel aan en concentreert zich op de weg. ' Ik moet je iets vertellen.'
' Nou vertel.'
' Neno heeft het kindje uit mijn buik geslagen, ze is na haar geboorte gestorven en ik heb daarover gelogen tegen Tyrone. Ik wilde niet liegen, maar het gebeurde gewoon. Ik we-.'
' Rustig aan zusje.' Onderbreekt hij mij. ' Waarom heb je erover gelogen?' ' Ik wilde hem niet gek maken.' ' Door te liegen maak je het wel erger.' Hij schakelt zijn auto en doet de motor uit.

-
Mijn telefoon trilt, vermoeid pak ik het van het nachtkastje.

* Telefoongesprek *

Ik: Hallo?
Nishka: Hey Caylin, misschien een beetje onbeschoft. Maar heb je Jaliyah al weer gevonden?
Ik: J-ja, zullen we afspreken voor morgen?
Nishka: Oh Thank God, ja graag.
Ik: Fijn, Tot morgen.

Ik laat mijn hoofd in mijn kussen vallen en sluit mijn ogen.

-
' Mama?' Ik voel koude handjes op mijn been. Het zorgt ervoor dat ik mijn ogen open.

Ik voel me uitgerust en kijk naast mij, Jaliyah slaapt nog steeds. We zijn rond zeven uur beide gaan slapen en we zijn nu pas rond twee uur ' middag wakker.

Ik sta op rek mij goed uit en kijk naar Deano die voor mij staat.
' Wat is er schat?' ' Wanneer gaan we naar huis?'
' Weet ik nog niet lieverd.' Ik geef hem een kus en knuffel hem stevig.

Ik stap de douche in en was mij met koud water, het geeft mij een fris gevoel. Ik doe mijn bos natte krullen in een stevige paardenstaart. Ik trek een zwarte broek aan van de Monki met een witte trui, ik doe mijn zwarte Adidas aan en een wit haar bandje rond mijn hoofd.

Deano zet ik na mij onder de douche en trek ik ook een zwarte broek aan, met een witte geruite
t-shirt. Ik zet een beetje vet en olie in zijn haar en trek zijn zwarte huarache aan.

Ik maak een ontbijtje voor ons en geef het aan Deano.

' Ik ga Jaliyah wakker maken.' Hij knikt met volle mond.

' Liyah wakker worden, babygirl.' Ze kijkt me aan met een oog. Ze strekt zich uit en pakt een baddoek. Ik zet voor haar ook een zwarte broek klaar met een wit truitje en ook haar zwarte Adidas. Ik zet een wit bandje klaar. Nu zijn we gewoon twin.

Als ze een momentje later beneden komt maak ik foto van Deano en Jaliyah samen.

-
Ik stap in de auto van Dairon en rij naar de stad. We hadden afgesproken bij footlocker.
Ze komt aan met Lyro. Hij heeft een grijze broek aan met een zwarte v-hals t-shirt. Ze geven elkaar een hand en maken kennis.

We pakken de Burger King en nemen een tafel boven.

' Hoe gaat het Jaliyah?'
' Gaat wel goed, met u?'
' Altijd hoor.'
Nishka en ik kijken elkaar aan.
' Liyah ik moet je iets vertellen.' Ze neemt een hapje van haar hamburger. ' Je kent Nishka en Lyro nog toch?' Ze knikt. En geeft ze een korte glimlach. ' Neno is ook de vader van Lyro schat.' Ze wronst haar wenkbrauwen. ' Wat bedoelt u?' ' Neno is ook de vader van Lyro, dus Lyro is jou broer.' Ze spuugt haar drinken uit op mijn trui. ' U maakt een grapje zeker. Hoe kan dat?' Ik pak een servetje en dep de 7Up van mijn witte trui.
' Sorry babygirl maar het is zo.'
Ze kijkt naar Lyro en dan Nishka.
' Ik..' Ze kijkt naar handen. ' Mama is dat ook mijn broer?' Deano die ons gesprek goed heeft gevolgd kijkt mij met een vraagteken aan.
' Nee schat dat is niet jou broer.' Hij kijkt mij raar aan, ' Hoe kan dat dan. Dat is niet eerlijk, waarom mag hij wel Jaliyah's broer zijn en niet die van mij?' Hij slaat zijn armen over elkaar en kijkt mij boos aan.

Lyro lacht, ' omdat we niet dezelfde vader hebben.' ' Nou en jij en Jaliyah ook niet. Zij heeft dezelfde papa als mij.' Hij pakt haar hand vast. ' Gaat ze nu verhuizen mama?' Ik kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan.
' Nee gekkie, ze blijft gewoon bij ons wonen.'
' Gelukkig.' Hij geeft haar een knuffel en een kus op haar wang.
' Je mag nooit meer weg gaan Jaliyah. Ik was heel verdriet, dat je stiekem weg ging.'
' So-sorry Deano.'

Ze kijkt weer naar Lyro. ' Waarom wonen jullie niet meer bij Neno?'
' Ik denk dat Neno precies het zelfde heeft gedaan bij ons als bij jou mama.'

*
Ik heb hier volgens mij net niet twee uur over gedaan om te schrijven. En ik vind het ook echt een saai hoofdstuk.

Btw dit boek komt bijna aan zijn eind😣. Ik ga het nu al missen.

UndercoverP ❤