Troublemaker | ✔️

23. Bölüm| Yeni Yıl!

" Louis!!" Yerden bakışlarımı ayırdım ve üstüme az daha düşmek üzere olan Lucy'yi tuttum. Ben ona panik yapmamasını herşeyin yolunda gideceğini söylemiştim ama o panik yapıp akşam yemeğinin kötü geçeceğini ve hala bir çok şeyin hazır olmadığını düşündüğü için fazla panik yapıyor ki bu da ister istemez yaptığı işi engelliyor. Ailem gelse bu paniği anlarım ama bizim çocuklar geliyor. Onlar masanın düzenini, dekorasyonun uygunsuzluğunu, tabağın şeklini ya da yemeğin tuzsuz olmasını önemseyecek insanlar değil. Bunları bende önemsemem. Gerçi Lucy herşeyi en mükemmel şekilde hazırladı.Birinin kusur bulması imkansız bana göre. Ben bile bulamıyorum ki ben genelde herşeye bahane bulup beğenmeyen biriyim. Ama hala endişeleniyor ve bu yüzden kucağıma düştü! Ya ben arkasında olmasaydım? Yani ciddi bir yükseklikten düştü. Yeni yıla hastanede ve ayağı kırık bir şekilde girecekti. Onu düzgünce kucağımdan indirdim.

" Lucy yeter otur artık."

" Louis çok sakinsin. Yeter biraz sende şu yemeği umursa artık." Dedi benim kullandığım ses tonu ile. Niye umursayım? Ailem olsa tamam ama söz konusu bizim çocuklar. Onlar benim ya da ben onların her haline alışık olduğumuz için bunları kimse takmaz.

" evimize yemeğe ilk defa gelmiyorlar Lucy." Üstündeki elbisenin eteğini indirdim. Beklemediğim bir zamanda boynuma atladı ve belime bacaklarını doladı. Onu sıkıca tuttum. " ama biz evleneceğimizi söyledikten sonra ilk defa gelecekler." Yüzüne uzun süre anlamsız bir şekilde baktım. Yok yani bu kadınları cidden anlamıyorum. Birde zeki olduğumu düşünürdüm. Asıl zeki olan adam, kadınları anlamayı başarandır. Ne demek evlendiğimizi söyledikten sonra ilk defa gelecekler? Beni delirtmeye mi çalışıyor bu kız.

" bu kadınların iç dünyası, erkeklerinkinden çok daha farklı. Onlar bunu umursamayacak bile. Şuan sadece onlar düğünden önceki bekarlığa veda partisine gelecek striptizcileri düşünüyorlar. Yani kısaca evlenmemizi umursamıyorlar diyebilirim." Göğsüme vurdu. Bunu hakettim biliyorum striptizciler yanlışlıkla ağzımdan kaçtı. Bu onlarla aramızda bir sır olarak kalacaktı. " ne her parti de olur." Hala kucağımdaydı.

" Louis suçlu olduğun halde hala konuşuyorsun. Eğer partiye onlar gelirse, balayını sana zehir edeceğimden emin olabilirsin." Bunu yapar." tatlım şaka yapıyorum." Güldüm. Umarım her kavgamız bunun gibi olur. Dudağından öpecekken çekildi ve dudaklarım o halde kaldı." hayır rujum bozulmasın." Yanağını dudağıma değdirdi. zahmet etti. Gözlerimi devirdim. Kucağımdan inip yemek odasına geçti. Ah yine başlıyoruz. Mutfaktan Taylor'a baktım. Uslu uslu oyuncaklarıyla oynuyor. Köpeğimizde hemen yanında yatıyordu. Cidden köpek ile çok iyi anlaştı. İkisi yakın dost oldular ve amacıma ulaştım. Kendimi fazla gururlu hissediyorum. Onun rahat olduğuna sevindim ben hala Lucy'nin arkasında dolaşıyorum boş boş.Yemek odasına bende girdim. " Louis muma gerek var mı?"

" tatlım onlarla romantik bir yemek yemeyeceğimiz için gerek yok." Ellerimi göğsümün altında birleştirip bu komik hallerini izlemeye başladım.

" öbür yemek takımı daha güzeldi sanki?"

" Lucy!"

" tamam birşey demedim." Ağzını görünmez bir fermuar ile kapattı. Ve sonunda zile basıldı. Hepimiz rahatladık sonunda. " Louis geldiler! Masa yeteri kadar düzgün mü? Tanrım içerisi yeteri kadar sıcak değil. Köpeğini çabuk bahçeye çıkar. Evde çok durdu."

" kar yağıyor. Vicdansız olma. Ve seninle uğraşmak istemiyorum. Kapıyı açacağım."

" sorularıma cevap ver." Elimi kapıyı açmamam için tuttu. Hiçbirini cevaplamadan kapıya ilerledim. " Louis..."

" herşey mükemmel Lucy. Sakin ol. Yoksa seni zorla sarhoş yapıp erkenden uyuturum." Koluma sertçe vurdu. Güzel fikirdi ama. Kapıyı açtım. Liam ve Zayn'di. Kapının önünde her ikiside tartışıyordu. " hayır o çiçeğin üzerine o çorabı ben atmadım." Dedi Zayn. Kavgaları keşke arabada bitseydi.