-Kiss And Make up-

1.4K 4 2
                                    

"Ah, San Roman, mukhang di mo na ako kailangan dito. Makikibalita na lang ako sa 24 oras kung anong nangyari sa'yo." My dearest bestfriend bailed out on me just when I needed him the most. Ang galing ng bestfriend ko. I have the sweetest bestfriend in the world.

We're left here outside alone. I didn't dare to look at him. I could feel his rage.

"Bakit mo kasama si Aidan? Saan kayo nanggaling at anong ginawa nyo? Bakit mo hindi sinasagot yung tawag ko? Bakit mo ako iniiwasan?" Sunud-sunod nyang tanong. His hands are trembling. Ako din, nanginginig na din ako sa takot.

"Ah, pwede bang isa-isa lang. Nawindang ako eh." I force a sweet smile but deep inside I'm wishing, kuya will see us outside para papasukin nya ako. Naman kuya, ngayon kita kailangan. Sabi mo babantayan mo kami.

He took a deep breath and you could see that he's restraining himself to get furious. Aish! Naman kasi Anna.

"Okay, First, bakit mo ba ako iniiwasan?" You could see in his eyes na nag-woworry siya sa ginawa ko kanina. Sabihin ko ba? Baka mag-transform bigla to.

"Anna, please tell me. Ano bang nagawa ko?" he lifted my head. He seems to be calmer now and he's looking at me intently.

"Huwag na mababaw lang yun. Sorry sa kagagahan ko." I bowed my head. Na-realize ko na ang ginawa ko kanina. I acted on impulse. Eh kasi naman eh.

"Lahat ng problema nagsisimula sa mababaw lang. Kaya hangga't mababaw pa, let' s work this out already." I could feel he's already have a hold of himself.

I pause for a while and sigh. "Okay, but promise me you won't get mad." I looked into his eyes now. He nodded.

"Nalaman ko kasi kay kuya na tinatawag ka ni Nikola na Harold." He stiffened a bit. Tsk.

"See? Nagtatransform ka na eh." Naiinis na naman ako.

He repressed a smile. "Nagtratransform? Anna, anong tingin mo sa akin kotse?"

I didn't answer. Okay na yung nasabi ko. Feeling ko gets na nya.

He became serious again. "Bakit mo ba gusto yung second name ko?"

I just looked at him. He heaved a deep sigh.

"Fine, if yun ang gusto mo, call me Harold then. Basta huwag mo na ulit akong tataguan. Lalagyan na kita ng locator para hindi mo na ako matakasan. Second question, why are you with Aidan?" Balik ulit siya hostile mode nya.

"Nakita ko siya sa round table dun kasi ako sumakay pauwi. May hinihintay daw siya." he grimaced when heard it.

"hmph, sabi ko na eh." He whispered through gritted teeth.

"Ano yun Dax?" Silang dalawa ni kuya Aidan, ang hilig bumulong.

"Saan kayo nanggaling? Anong ginawa nyo?" he ignored my question.

"Nilibre nya lang ako sa Jollibee. Yun lang." he smirked when he heard my answer.

"Huwag ka nang lalapit sa kanya. Sa susunod na makita o malaman ko na lumapit ka sa kanya, sige ka magtratransform na ulit ako." he is now smiling. Nakahinga ako ng malalim. I'm expecting him to be so furious but it turned out I was wrong. Pero seryoso siya sa una nyang sinabi.

"Kahapon si Bricks, ngayon si Aidan. Ang dami kong kaagaw sa attention mo. Kailangan mong bumawi sa akin." he leaned towards me. Napaatras tuloy ako. Bloody hell, what is he trying to do?

"Errr, Dax y-yung sa amin n-ni Bricks at ni k-kuya Aidan wa...." Palapit siya ng palapit sa akin, paatras naman ako ng paatras. Shit naman Dax!

"What?" he grinned. Hanggang sa na-corner na nya ako. Wala na akong aatrasan. Pader na to eh. Feeling ko yung puso ko nagwawala na sa rib cage. My whole body system is in chaos.

"Woi, Dax. Huwag kang magulo ah. B-baka nakakalimutan mo. H-hindi pa kita bo-boyfriend. Su-sumbong kita kay ku-kuya. Maru-runong ako ng martial arts." I warned him and tried to pushed him but it's useless. His face is already near mine. I could already feel his breath. Oh, Gosh! Labored na yung paghinga ko and nararamdaman kong pulang-pula na ako.

"Eh, ano naman ngayon kung hindi mo pa ako boyfriend? Kahit isumbong mo ako kay Keith wala naman siyang magagawa eh and I know you don't know anything about martial arts." he grinned widely. He lean much closer to me. Mga at least five inches na lang yung distance namin.

Eff that eyes! I could see it clearly at lalong nagwawala ang puso ko. He put his hands against the wall at the level of my ears. He moves closer and closer and "Sagutin mo muna ako. Di ako nagbibigay ng freebies eh." he whispered through my ears and chuckled.

I push him away. "Pashnea ka!" He laughed loudly.

"Feeling mo naman gusto ko ng freebies mo!" I hissed.

"Ang cute mong magalit." he pinched my nose.

"Let's make a deal, dahil pinayagan na kitang tawagin akong Harold, I'll call you Elise in return." he suggested.

"Deal ba yan? Parang sapilitan yan eh.." I scowled at him.

"All right. It's a deal. Date tayo sa Saturday. Wala na kayong pasok nun di ba. It's time for you to relax at para makabawi ka sa akin. Hindi ka na makakatakas sa akin dahil dito ako matutulog ng Friday."

"Oy! Teka wala naman akong sinabing pumayag ako sa deal mo. Saka bakit ka matutulog sa amin? Wala ka bang bahay? Tingin mo papayag ako saka si kuya?" I yelled at him.

"Inaaway mo na naman ako. Hindi ka na nga humingi ng sorry, sinisigawan mo pa ako." he frowned.

"Anong hindi? I said sorry kaya hindi mo lang narinig." I said defensively.

"Labas naman sa ilong yun eh. Hindi yun sapat." Nag-puppy eyes na siya. Syet naman! Weakness ko yung mata nya eh.

"Pumasok ka na nga. Maaga ka pa bukas sabi ni Camz." he's pushing me to the gate. Nakabukas na pala yung gate namin. Grabe! Makatulak parang hindi ako tao.

"Ah, Anna..." Tinawag nya ako at pag harap ko.

"Gotcha! You're forgiven. See you tomorrow morning." he winked and grinned.

He left me here breathless, speechless, shocked, petrified and whatever. Did he just kiss me?! Bloody Hell!

My Perfect StrangerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon