Πειθαρχία

...Κεφαλαιο 1...

"Πέρασα..."αναφώνησα χαρούμενη και μπήκα στο σπίτι...
"Μπαμπά...μαμα..πέρασα.."τσίριξα και προσπάθησα να τους βρω...

"Μαμα..."φώναξα και βγηκα εξω στον κήπο που έπαιζε με τον μικρο Θεμιστοκλη...το νέο μέλος της οικογένειας για τον θείο και την θεία...τον εγγονό τους...τον γιο της Σοφίας..

"Κοριτσι μου δεν σε άκουσα ποτέ γύρισες;"
"Μαμα αστα αυτα και άκου.."
"Πέρασα....πέρασα στην Στρατιωτική σχολή..στρατιωτικών σωμάτων..."τσίριξα και η μητέρα μου με κοίταξε ενθουσιασμένη..
"Παιδάκι μου.."με αγκάλιασε και ύστερα ειδα την Σοφία να τρέχει κατα πανω μου να με αγκαλιάσει..

"Μπράβο ρε μικρο μου..και θα μπεις στην Ευελπίδων να φανταστώ..."
"Να φανταστείς οτι πέρασα στην στρατιωτική σχολή στα Γρεβενά..."

Έσκυψα το κεφάλι καθώς δεν ηθελα να δω την απογοήτευση τους...
"Μα αυτο ειναι υπεροχο.."αναφώνησε η μητέρα μου..
"Μαμα τι λες;Θα πρεπει να φύγω που ειναι το υπεροχο;"
"Αγαπη μου παντού ειναι το υπεροχο,καταρχήν κανεις το όνειρο σου...και δεύτερον...εσυ δεν ήσουν αυτη που έλεγες οτι ήθελες μα πας στην Επαρχία;"
"Ναι αλλα...τωρα δεν ξερω...φοβάμαι.."

Η Σοφία γέλασε και η μητέρα μου χτύπησε την πλάτη..
"Αγαπη μου..ξεπερνά τους φόβους και τα όρια..όσο μπορείς...εγω δεν μπόρεσα να τα ξεπεράσω ποτέ τα όρια..αλλα το ζωντανό παράδειγμα που τα ξεπέρασε βρίσκεται λιγο πιο κατω στην βεράντα...εκανε τις τρελές του...έζησε..σπούδασε αλλα τα παράτησε επειδη ηταν αναρχομουτρο...ήταν αλητάκι αλλα κάποια τον εκανε.."

"Αρνί...η μαμα..τον εχει σούζα..."υην διέκοψε η Σοφία και γελάσαμε...
"Αλήθεια η Θεία που ειναι;"
"Η μόδερ...ειναι για ψώνια...θελει να παρει λεει πράγματα στον μικρο...τα νεύρα μου.."

Φτιάξαμε φαγητό και το σερβίραμε στο τραπέζι...οταν γύριζαν και οι άλλοι θα τρώγαμε..
"Ο μπαμπάς που ειναι;"ρώτησα την Σοφία μπάς και τον είδε...
"Μμμ τι να σου πω...δεν εχω ιδεα.."
"Στον Πέτρο ειναη "ειπε και ο Θείος ξινησε την μούρη του...αυτη η κόντρα τους...απο τοτε που θυμάμαι...τεράστια κόντρα....και η φάση ειναι οτι εχουν γίνει και συμπεθέρια...αυτο που λένε οτι,οτι κοροϊδεύεις το λουζεσαι;Κατι τέτοιο....η Σοφία παντρεύτηκε πριν περιπου δυο χρόνια  τον Ιασονα...

Νομιζω οτι εκείνη η συγκεκριμένη μερα ηταν επεισοδιακή...ο Κύριος Ερμης...ειχε κατεβάσει το μισο φαρμακιο απο φάρμακα και έψαχνε για υπογλώσσια...Ποσο μαλλον για την εγκυμοσύνη της...πριν ενα χρόνο...εκει...ενταξει ηταν το τελειωτικό χτύπημα για τον Θείο..γιατι πίστευε πτι ηταν κατι επεισοδιακό και θα περνάνε διαζύγιο...έλα που ομως η Σοφία λατρεύει τον Ιασονα και τα λόγια του πάνε στραφεί..οταν του ειπε για την εγκυμοσύνη...πάει....εγκεφαλικό κόντεψε να πάθει...και εγω γέλαγα...είχαμε γίνει...μπάχαλο εκείνη την μερα..ειχε παρει το Σκουπόξυλο και κυνηγούσε τον Ιασονα και έλεγε οτι κατάστρεψε το κοριτσάκι του....

"Πρεπει κάποια στιγμη να το ξεπεράσεις ρε μπαμπά...ο Ιασονας ειναι αντρας μου..εχω παιδι μαζι του..τον λατρευω και ο Πέτρος ειναι πεθερός μου..πάει και τελείωσε."

"Δεν εισαι παιδι μου εσυ..στον αγύριστο θα με στείλεις...δεν υπάρχει...."γέλασα και βολεύτηκα στην καρέκλα απέναντι με ενα μπολ ποπ κορν...

"Ερμη...μην μου υψώνεις εμενα την φωνή...γιατι θα φύγω...άντε απο εδω..είπαμε να έρθουμε για φαγητό σαν οικογένεια και αρχίζεις παλι...θα πάρω το παιδι και θα φύγω.."
Φωναξε και ο Θειος έτρεξε σαν σκυλάκι απο πισω της..

Μπορει να τα λεει όλα αυτα αλλα την Σοφία την αγαπάει τρέλα..
Η Ανδρομάχη απο την αλλη..ειναι η χαμένη της ιστορίας..μένει στην Ισπανία..στην Μαδρίτη συγκεκριμένα και κανει διδακτορικό στην Ανθρωπολογία...ειναι η διανοούμενη της οικογένειας..

Λίγη ώρα μετα ειχαν ερθει όλοι..συγκεντρωμένοι στο μεγαλο τραπέζι της άυλης...και ημουν έτοιμη να πω σε όλους τα νέα και την απόφαση μου...

"Μαμα..μπαμπά..Σοφία...θείε..Ναταλια..Ιασονα...Πέτρο..Μαριαννα..ηθελα να σας πω...οτι πέρασα Στην στρατιωτική σχολή..Μονο που ειναι στα Γρεβενά και εννοείται πτι σκέφτηκα πτι θα μετακομίσω...δεν πέρασα Αθήνα...δεν πειραζει..."έκατσα παλι στην καρέκλα και ο νταντι με κοιτούσε σαστισμένος..
Όλοι φώναζαν με αγκάλιαζαν..τσούγκρισμα ποτήρια....

"Εχω ενα φίλο που δουλεύει στα Γρεβενά...ειναι καλός μου φίλος....ειναι εκπαιδευτής στην σχολή..αν θες μπορω να του πω να σε Προσέχει...δεν ειναι εύκολα εκει..απο οτι εχω ακούσει...."

"Δεν εχω πρόβλημα Ιασονα..αν και θα το εκτιμούσα πολυ.."
Χαμογελάσα πλατιά και τσουγκρισα το ποτήρι μου..

Να το πρωτο κεφαλαιο...ελπιζω να σας αρεσει...❤️❤️💙τα σχολια δικά σας μπειμπς